ေမာင္ေက်ာင္းသား
ၾကားလိုက္ရ ျပန္ျပီ..၊ ပစ္သတ္ လိုက္ၾက ျပန္ျပီတဲ့ ၊ ပဲခူးမွာ စစ္တပ္က ပစ္သတ္လို႔ အျပစ္မဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ ႏွစ္ေယာက္ ေသဆံုး ရျပန္ျပီတဲ့ ၊ အေၾကာင္း အရာအျပည့္အစံု မဖတ္ရခင္ သတင္း ေခါင္းစဥ္ မွာတင္ ေတာက္ေခါက္ ၊ အသား တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနေအာင္ ေဒါသထြက္ ခံစား လိုက္ရပါတယ္ ၊ နိုင္ေနတယ္ ဆိုျပီး ထင္တိုင္း ၾကဲေန လိုက္တာကြာ ၊ စစ္အာဏာရွင္ ေတြရဲ႕ ေအာက္မွာ ငါတို႔ ျပည္သူေတြ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အသက္ဟာ တိရိစာၦန္ေတြ ေလာက္မွ တန္ဘိုး မရွိေတာ့ ဘူးလား ၊ ဥပေဒမဲ့ သတ္ခ်င္တိုင္း သတ္ေနတာကို ငါတို႔ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ ဒီလိုပဲ ျငိမ္ခံ ေနၾကေတာ့မွာလား ။
ျဖစ္စဥ္က ၄.၉.၂၀၁၀ရက္ စေနေန႔ ည၁၂ နာရီ ေလာက္မွာ၊ ပဲခူး ျမိဳ႕လယ္ေခါင္ ဇိုင္းဂႏိုင္း ေတာင္ပိုင္းမွာ ရွိတဲ့ “ကယ္လီဖိုးနီးယား” ကာရာအိုေက ဆိုင္ကေန မူးျပီး ထြက္လာတဲ့ ခလရ-၅၉ (ပဲခူး ဘူတာ လံုျခံဳေရး ယူထားတဲ့ နယ္ေျမခံတပ္)က အရာရွိ ႏွစ္ေယာက္ ငွားစီးတဲ့ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ေက်ာင္းသား လူငယ္ ငါးေယာက္ စီးလာတဲ့ သံုးဘီး ဆိုင္ကယ္(ပဲခူး အေခၚ တုတ္တုတ္) ခ်ိတ္မိ စကားမ်ားရန္ ျဖစ္ၾက ရာက စစ္ဗိုလ္ ႏွစ္ေယာက္က ပါလာတဲ့ စကားေျပာစက္နဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့ တပ္အထိုင္ ရွိရာ ပဲခူးဘူတာက စစ္သားေတြကို လွမ္းေခၚ လိုက္ျပီး ခ်က္ျခင္းလို ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ပစ္မိန္႔ေပးခဲ့လို႔ စစ္သားေတြက အခ်က္ေပါင္း မ်ားစြာ ပစ္ခတ္ရာက လက္နက္မဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ ႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ေမာင္စိုးပိုင္ေဇာ္(၁၈) ႏွစ္နဲ႔ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္း (၂၂)ႏွစ္ တို႔ ပြဲခ်င္းျပီး ေသဆံုးခဲ့ရပါတယ္ ။
ပဲခူးျမိဳ႕ ဇိုင္းဂနိုင္း(ေတာင္) ရပ္ကြက္၊ မဂၤလာလမ္း၊ အိမ္အမွတ္၂၀၀ေန အဘ ဦးျမတ္သူရဲ႕သား ေမာင္ေအာင္သူဟိန္းက ၆ခ်က္ ထိမွန္ျပီး ဇိုင္းဂနိုင္း(ေတာင္) ရပ္ကြက္၊ ျမလမ္း၊ အိမ္အမွတ္ ၁၇၇ ေန အဘ ဦးဟုတ္ၾကည္ရဲ႕သား ေမာင္စိုးပိုင္ေဇာ္က ၄ခ်က္ ထိမွန္ ခဲ့ပါတယ္၊ ျမလမ္းထိပ္မွာပဲ ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္တာ ျဖစ္ျပီး ေသြးသံ တရဲရဲ လမ္းမေပၚ လဲက် သြားၾကခ်ိန္မွာ စစ္သား တေယာက္က “ စစ္တပ္ ကို စမ္းခ်င္တဲ့ေကာင္ စမ္း ေသခ်င္းဆိုးနဲ႔ ေသသြားမယ္” လို႔ ၾကိမ္းေမာင္း ေအာ္ဟစ္ပါတယ္ ၊ ရဲေတြ ေရာက္လာခ်ိန္မွာ စစ္တပ္ က ေရွာင္ထြက္ သြားျပီး ဘယ္သူမွ ထြက္ၾကည့္လို႔ မရေအာင္ ရဲေတြက ပိတ္ဆို႔ ေပးထားပါတယ္ ၊ အေလာင္းကို ေဆးရံု သယ္တာ ေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ ေဆးရံုကားနဲ႔ မသယ္ပဲ ဆိုကၠားနဲ႔ ျဖစ္သလို သယ္ခဲ့ပါတယ္ ။
၅.၉.၂၀၁၀ ေန႔မွာ ခ်က္ခ်င္း အသုဘ စီစဥ္ဘို႔ အာဏာပိုင္ေတြက ဖိအား ေပးခဲ့ပါတယ္ ၊ မိဘေတြ အေ၀း ေရာက္ေနလို႔ ျပန္လာခ်ိန္ ရေအာင္ ေစာင့္ခြင့္ ေပးပါ ၊ အိမ္ ျပန္သယ္ခြင့္ ေပးပါလို႔ သက္ဆိုင္ရာ မိသားစု၀င္ေတြက အာဏာပိုင္ အဆင့္ဆင့္ဆီ ခြင့္ေတာင္း ခဲ့ေပမဲ့ (မတရားသတ္ျဖတ္မွဳကိုဖံုးကြယ္ခ်င္တဲ့ အာဏာပိုင္ေတြ ရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း) အေလာင္းကိုေတာ့ အိမ္ျပန္သယ္ခြင့္မျပဳခဲ့ပါ ဘူး၊ ပဲခူး တျမိဳ႕လံုး အုတ္ေအာ္ ေသာင္းနင္း ျဖစ္ျပီး ေထာင္ဂဏန္း ရွိမဲ့ လူထုက ပဲခူး ေဆးရံု ရင္ခြဲရံု ကို သတင္း စံုစမ္း သြားေရာက္ ေလ့လာ ၾကေပမဲ့ ရဲလံုျခံဳေရး အမ်ားအျပားနဲ႔ အရပ္၀တ္ ေထာက္လွမ္းေရး ေတြက တားဆီး ပိတ္ပင္ ခဲ့ပါတယ္တဲ့ ။
သတင္း အျပည့္အစံု ဖတ္ျပီးခ်ိန္မွာ ေသဆံုးသူေတြရဲ႕မိသားစုေတြနဲ႔ ထပ္တူ ေၾကကြဲ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္စိတ္၊ နာက်ည္း ခံျပင္း စိတ္ေတြေၾကာင့္ ဒင္းတို႔ကိုနိုင္ ေအာင္ျပန္ မတိုက္နိုင္ေသးတဲ့ အေျခအေနကိုပဲ တနံု႔နံု႔ေတြး အားမလို အားမရ ျဖစ္ေနမိပါတယ္၊ စစ္အာဏာရွင္ ေတြရဲ႕ ဒီ့ထက္ဆိုးတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ ျဖစ္စဥ္ေတြကို အခါခါ ျမင္ဘူး ကိုယ္တိုင္လဲ ခံစားဘူး ပါရဲ႕ ၊ ေဟာဒီ ႏွလံုးသားက ထံုက်င္ အသားက် မေနဘူး ၊ ၾကားလိုက္ ရတိုင္း နာတယ္ ၊ ျမင္လိုက္ ရတိုင္း နာတယ္ ၊ ေတြးမိ တိုင္းလဲ နာတယ္ဗ်ာ ။
ရပ္ရြာ ေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ တရား ဥပေဒ စိုးမိုးေရး ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ အိုးအိမ္ စည္းဇိမ္ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးဆိုတဲ့ သတင္း စာေတြ တီဗီြ ဖန္သားျပင္ေတြ ေပၚက ဟန္ေဆာင္ ပန္ေဆာင္ ေျပာေျပာေနတဲ့ စကားေတြ ဘယ္မွာလဲ ၊ ဒါလား တရား ဥပေဒ စိုးမိုး တာ ၊ ဒါလား ျပည္သူေတြကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္တာ ၊ ဆင္းရဲ မြဲေတမွဳ ေတြေၾကာင့္ မလူးသာ မလြန္႔သာတဲ့ ျပည္သူေတြကို ပိျပား ေနေအာင္ နင္းဖိထားျပီး အမ်ား ျပည္သူ မျမင္ကြယ္ရာ ေက်းလက္ ေတာရြာေတြမွာ ထင္သလို လုယက္ ၊ မုဒိန္းက်င့္ လူသတ္ လုပ္ေနတဲ့ ဇရိုက္ေတြ ခုလို ျမိဳ႕ျပေပၚထိ ေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္း အတင့္ရဲ က်ဴးလြန္လာတာ တုန္႔ျပန္မွဳ မရွိ ျငိမ္ခံေနၾက ရင္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ေတြ ဗီံြဒီယိုေတြ ထဲေတြ႕ဘူးတဲ့ ဖက္စစ္ ေခတ္ဂ်ပန္ေတြထက္ ဆိုးလာ ေတာ့မယ္ ။
“စစ္တပ္ဆိုတာ လက္နက္ အားကိုး တန္ခိုးျပဘို႔ မဟုတ္ဘူး ၊ စစ္တပ္က ျပည္သူေတြကို လက္နက္နဲ႔ အနိုင္က်င့္ ဖိႏွိပ္ဘို႔ မဟုတ္ဘူး ၊ စစ္တပ္ဟာ ျပည္သူရဲ႕ အေစခံပဲ ျဖစ္ရမယ္ ၊ ျပည္သူဟာ စစ္တပ္ရဲ႕အေစခံ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ရဘူး ” လို႔ေျပာခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသာ သက္ရွိ ထင္ရွား ရွိလို႔ စစ္တပ္ရဲ႕ ဒီလို ရက္စက္ ယုတ္မာမွဳေတြကို သာသိရင္ ဆရာတင္ ေခၚလာခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္ကို ျပန္ခ် သလို သူတည္ေထာင္ ခဲ့တဲ့ စစ္တပ္ကို “ရရာ လက္နက္နဲ႔ ျပန္ခ်ၾကေတာ့”လို႔ ျပည္သူကို ႏွိဳးေဆာ္ျပီး သူ ကိုယ္တိုင္ ေတာ္လွန္စစ္ကို ဦးေဆာင္ ဆင္ႏႊဲမယ္ ထင္ပါရဲ႕ ။
“ညီအကိုတို႔ ေပတရာေပၚမွာ စီးတဲ့ေသြးေတြ မေျခာက္ေသးဘူး ၊ မေတြေ၀နဲ႔ ” တဲ့ ၊ ဒီေလာက္ ထပ္ထပ္သတ္ျပီး ေသြးေဟာင္း တို႔စြန္း ခဲ့တဲ့ ေျမေပၚ ေသြးသစ္ေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ စီးေနတာ အျပစ္မဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ ခုလို ရက္ရက္စက္စက္ အသတ္ခံရ မွဳမ်ိဳးကို မၾကံဳဘူး မခံစားဘူးလို႔ ကိုယ္ခ်င္း မစာနိုင္ေသးတဲ့ ညီငယ္ေတြလဲ သတိမူ စဥ္းစားၾကဘို႔လိုပါျပီ ။
၁၉၈၈ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခတ္ကေတာ့ လက္သဲဆိတ္ ခံရခ်ိန္မွာ လက္ထိပ္ သာမက ရင္ထဲ အသဲထဲ ေသြးသားထဲကပါ နာခဲ့ၾကလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေအာင္ျမင္မွဳ တစ္စံုတစ္ရာ ရရွိသည္ အထိ တိုက္ပြဲ ၀င္ရဲခဲ့ၾကတယ္ ၊ ကိုဖုန္းေမာ္နဲ႔ကိုစိုးနိုင္တို႔ ရန္ကုန္ စက္မွဳ တကၠသိုလ္ ၀န္းထဲမွာ ခုလို ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္သတ္ခံခဲ့ ရမွဳကေန ေက်ာင္းသားသပိတ္ ၊ ေနာက္ဆံုး လူထု အံုၾကြမွဳၾကီး ဆက္ျဖစ္ျပီး စိန္လြင္လို စစ္ေခါင္းေဆာင္ အစိုးရေတြနဲ႔ ေန၀င္းရဲ႕ တပါတီ အာဏာရွင္ စနစ္ ကိုျဖဳတ္ခ်နိုင္ခဲ့တယ္ ။
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တာ၀န္ မေက်ခဲ့ပါဘူး ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမင္ခဲ့မွီခဲ့တဲ့ ကိုဖုန္းေမာ္ ကိုစိုးနိုင္က စလို႔ ၁၉၈၈ မတ္လမွာ အသတ္ခံ ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ၊ ၁၉၈၈ ဇြန္လမွာ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ၊ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုၾကီးမွာ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ ၊ ျပည္သူေတြ ၊ ဒီပဲရင္းမွာ မတရား ရိုက္သတ္ခံရတဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ ၊ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာမွာ ပစ္သတ္ ခံရတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ ၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ၊ ေတာထဲ ေတာင္ထဲမွာ က်ဆံုး ေသဆံုး ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသား ေတြ ၊ အက်ဥ္းေထာင္ ေတြထဲမွာ ေသဆံုးခဲ့ရသူေတြ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တာ၀န္မေက်ေသးပါဘူး ၊ သူတို႔ ေသဆံုး ခဲ့ရမွဳေတြ အတြက္ တရား မွ်တမွဳကို မျဖစ္ေစေသး သမွ် ကၽြန္ေတာ္တို႔ တာ၀န္ေၾကျပီ မေခၚနိုင္ပါဘူး ၊ ဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနရဦးမွာပါ ။
စစ္အာဏာရွင္ စနစ္က်ဆံုးသည္ထိ
ေမာင္ေက်ာင္းသား
၅.၉.၂၀၁၀ ေန႔မွာ ခ်က္ခ်င္း အသုဘ စီစဥ္ဘို႔ အာဏာပိုင္ေတြက ဖိအား ေပးခဲ့ပါတယ္ ၊ မိဘေတြ အေ၀း ေရာက္ေနလို႔ ျပန္လာခ်ိန္ ရေအာင္ ေစာင့္ခြင့္ ေပးပါ ၊ အိမ္ ျပန္သယ္ခြင့္ ေပးပါလို႔ သက္ဆိုင္ရာ မိသားစု၀င္ေတြက အာဏာပိုင္ အဆင့္ဆင့္ဆီ ခြင့္ေတာင္း ခဲ့ေပမဲ့ (မတရားသတ္ျဖတ္မွဳကိုဖံုးကြယ္ခ်င္တဲ့ အာဏာပိုင္ေတြ ရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း) အေလာင္းကိုေတာ့ အိမ္ျပန္သယ္ခြင့္မျပဳခဲ့ပါ ဘူး၊ ပဲခူး တျမိဳ႕လံုး အုတ္ေအာ္ ေသာင္းနင္း ျဖစ္ျပီး ေထာင္ဂဏန္း ရွိမဲ့ လူထုက ပဲခူး ေဆးရံု ရင္ခြဲရံု ကို သတင္း စံုစမ္း သြားေရာက္ ေလ့လာ ၾကေပမဲ့ ရဲလံုျခံဳေရး အမ်ားအျပားနဲ႔ အရပ္၀တ္ ေထာက္လွမ္းေရး ေတြက တားဆီး ပိတ္ပင္ ခဲ့ပါတယ္တဲ့ ။
သတင္း အျပည့္အစံု ဖတ္ျပီးခ်ိန္မွာ ေသဆံုးသူေတြရဲ႕မိသားစုေတြနဲ႔ ထပ္တူ ေၾကကြဲ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္စိတ္၊ နာက်ည္း ခံျပင္း စိတ္ေတြေၾကာင့္ ဒင္းတို႔ကိုနိုင္ ေအာင္ျပန္ မတိုက္နိုင္ေသးတဲ့ အေျခအေနကိုပဲ တနံု႔နံု႔ေတြး အားမလို အားမရ ျဖစ္ေနမိပါတယ္၊ စစ္အာဏာရွင္ ေတြရဲ႕ ဒီ့ထက္ဆိုးတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ ျဖစ္စဥ္ေတြကို အခါခါ ျမင္ဘူး ကိုယ္တိုင္လဲ ခံစားဘူး ပါရဲ႕ ၊ ေဟာဒီ ႏွလံုးသားက ထံုက်င္ အသားက် မေနဘူး ၊ ၾကားလိုက္ ရတိုင္း နာတယ္ ၊ ျမင္လိုက္ ရတိုင္း နာတယ္ ၊ ေတြးမိ တိုင္းလဲ နာတယ္ဗ်ာ ။
ရပ္ရြာ ေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ တရား ဥပေဒ စိုးမိုးေရး ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ အိုးအိမ္ စည္းဇိမ္ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးဆိုတဲ့ သတင္း စာေတြ တီဗီြ ဖန္သားျပင္ေတြ ေပၚက ဟန္ေဆာင္ ပန္ေဆာင္ ေျပာေျပာေနတဲ့ စကားေတြ ဘယ္မွာလဲ ၊ ဒါလား တရား ဥပေဒ စိုးမိုး တာ ၊ ဒါလား ျပည္သူေတြကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္တာ ၊ ဆင္းရဲ မြဲေတမွဳ ေတြေၾကာင့္ မလူးသာ မလြန္႔သာတဲ့ ျပည္သူေတြကို ပိျပား ေနေအာင္ နင္းဖိထားျပီး အမ်ား ျပည္သူ မျမင္ကြယ္ရာ ေက်းလက္ ေတာရြာေတြမွာ ထင္သလို လုယက္ ၊ မုဒိန္းက်င့္ လူသတ္ လုပ္ေနတဲ့ ဇရိုက္ေတြ ခုလို ျမိဳ႕ျပေပၚထိ ေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္း အတင့္ရဲ က်ဴးလြန္လာတာ တုန္႔ျပန္မွဳ မရွိ ျငိမ္ခံေနၾက ရင္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ေတြ ဗီံြဒီယိုေတြ ထဲေတြ႕ဘူးတဲ့ ဖက္စစ္ ေခတ္ဂ်ပန္ေတြထက္ ဆိုးလာ ေတာ့မယ္ ။
“စစ္တပ္ဆိုတာ လက္နက္ အားကိုး တန္ခိုးျပဘို႔ မဟုတ္ဘူး ၊ စစ္တပ္က ျပည္သူေတြကို လက္နက္နဲ႔ အနိုင္က်င့္ ဖိႏွိပ္ဘို႔ မဟုတ္ဘူး ၊ စစ္တပ္ဟာ ျပည္သူရဲ႕ အေစခံပဲ ျဖစ္ရမယ္ ၊ ျပည္သူဟာ စစ္တပ္ရဲ႕အေစခံ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ရဘူး ” လို႔ေျပာခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသာ သက္ရွိ ထင္ရွား ရွိလို႔ စစ္တပ္ရဲ႕ ဒီလို ရက္စက္ ယုတ္မာမွဳေတြကို သာသိရင္ ဆရာတင္ ေခၚလာခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္ကို ျပန္ခ် သလို သူတည္ေထာင္ ခဲ့တဲ့ စစ္တပ္ကို “ရရာ လက္နက္နဲ႔ ျပန္ခ်ၾကေတာ့”လို႔ ျပည္သူကို ႏွိဳးေဆာ္ျပီး သူ ကိုယ္တိုင္ ေတာ္လွန္စစ္ကို ဦးေဆာင္ ဆင္ႏႊဲမယ္ ထင္ပါရဲ႕ ။
“ညီအကိုတို႔ ေပတရာေပၚမွာ စီးတဲ့ေသြးေတြ မေျခာက္ေသးဘူး ၊ မေတြေ၀နဲ႔ ” တဲ့ ၊ ဒီေလာက္ ထပ္ထပ္သတ္ျပီး ေသြးေဟာင္း တို႔စြန္း ခဲ့တဲ့ ေျမေပၚ ေသြးသစ္ေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ စီးေနတာ အျပစ္မဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ ခုလို ရက္ရက္စက္စက္ အသတ္ခံရ မွဳမ်ိဳးကို မၾကံဳဘူး မခံစားဘူးလို႔ ကိုယ္ခ်င္း မစာနိုင္ေသးတဲ့ ညီငယ္ေတြလဲ သတိမူ စဥ္းစားၾကဘို႔လိုပါျပီ ။
၁၉၈၈ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခတ္ကေတာ့ လက္သဲဆိတ္ ခံရခ်ိန္မွာ လက္ထိပ္ သာမက ရင္ထဲ အသဲထဲ ေသြးသားထဲကပါ နာခဲ့ၾကလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေအာင္ျမင္မွဳ တစ္စံုတစ္ရာ ရရွိသည္ အထိ တိုက္ပြဲ ၀င္ရဲခဲ့ၾကတယ္ ၊ ကိုဖုန္းေမာ္နဲ႔ကိုစိုးနိုင္တို႔ ရန္ကုန္ စက္မွဳ တကၠသိုလ္ ၀န္းထဲမွာ ခုလို ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္သတ္ခံခဲ့ ရမွဳကေန ေက်ာင္းသားသပိတ္ ၊ ေနာက္ဆံုး လူထု အံုၾကြမွဳၾကီး ဆက္ျဖစ္ျပီး စိန္လြင္လို စစ္ေခါင္းေဆာင္ အစိုးရေတြနဲ႔ ေန၀င္းရဲ႕ တပါတီ အာဏာရွင္ စနစ္ ကိုျဖဳတ္ခ်နိုင္ခဲ့တယ္ ။
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တာ၀န္ မေက်ခဲ့ပါဘူး ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမင္ခဲ့မွီခဲ့တဲ့ ကိုဖုန္းေမာ္ ကိုစိုးနိုင္က စလို႔ ၁၉၈၈ မတ္လမွာ အသတ္ခံ ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ၊ ၁၉၈၈ ဇြန္လမွာ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ၊ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုၾကီးမွာ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ ၊ ျပည္သူေတြ ၊ ဒီပဲရင္းမွာ မတရား ရိုက္သတ္ခံရတဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ ၊ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာမွာ ပစ္သတ္ ခံရတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ ၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ၊ ေတာထဲ ေတာင္ထဲမွာ က်ဆံုး ေသဆံုး ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသား ေတြ ၊ အက်ဥ္းေထာင္ ေတြထဲမွာ ေသဆံုးခဲ့ရသူေတြ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တာ၀န္မေက်ေသးပါဘူး ၊ သူတို႔ ေသဆံုး ခဲ့ရမွဳေတြ အတြက္ တရား မွ်တမွဳကို မျဖစ္ေစေသး သမွ် ကၽြန္ေတာ္တို႔ တာ၀န္ေၾကျပီ မေခၚနိုင္ပါဘူး ၊ ဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနရဦးမွာပါ ။
စစ္အာဏာရွင္ သက္တာ ရွည္ခဲ့ျပီ ၊ အနိဌာရံုေတြ မ်ားျပီ ၊ လူပံု အလယ္ ရက္ရက္ စက္စက္ ပစ္သတ္တာ မ်ိဳးေၾကာင့္ မဟုတ္ပဲလဲ စစ္အာဏာရွင္ ေတြေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ လူေတြ ေသေနၾကပါတယ္ ၊ ဆင္းရဲ မြဲေတမွဳေၾကာင့္ အဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ ၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါ ဘယ ထူေျပာ ၊ ေဆးကုသ စရိတ္ မတတ္နိုင္ေတာ့ ေရာဂါက နိုင္သြားျပီး တျဖည္းျဖည္း ေသ ၊ အဲလို ျပည္သူ ေတြလဲ အသတ္ခံ လိုက္ရတာပါပဲ၊ ကေလး မီးမဖြားနိုင္လို႔ ေသတယ္ ၊ ေျမြဆိပ္ မိလို႔ ေသတယ္ ၊ ေဆးရံုကို အခ်ိန္မွီ မေရာက္လို႔ ေသတယ္ ၊ ေဆးရံုမွာ ေဆးမရွိလို႔ ေသတယ္ ၊ ေဆးရံု ေဆးခန္းကို မရွိလို႔ ေသတယ္ ၊ ဆရာ၀န္ မရွိလို႔ ေသတယ္ ၊ ၀ဋ္ေၾကြး မဟုတ္ဘူး ၊ ကံၾကမၼာ မဟုတ္ဘူး ၊ ျပည္သူေတြ ဘာျဖစ္ ေနေန ငေတမာျပီးေရာ ကိုယ္က်ိဳး ရွာေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ သတ္တာ ။နာတယ္..၊ လက္ထိပ္ကတင္ မဟုတ္ဘူး ၊ ရင္ထဲ အသဲထဲ ေသြးသား ထဲကပါ နာတယ္ ၊ ခုလို ရက္ရက္ စက္စက္ ပစ္သတ္ ခံရတာမ်ိဳး ပိုနာတယ္ ၊ မေၾက.. ဘယ္ေတာ့မွ မေၾက.. တစ္သက္ ကမာၻ မေၾက..။
စစ္အာဏာရွင္ စနစ္က်ဆံုးသည္ထိ
ေမာင္ေက်ာင္းသား