ေစတမန္ အတြက္ ဆံုုးမစာ

http://messengerforbuddhist.blogspot.com/ အားရည္ရြယ္သည္။

လူမိုက္၊ ငတံုး၊ ဒီလို အာလုပ္သံနဲ႔ ဆံုုးမ လိုုက္တာ စိတ္မရွိနဲ႔၊ မင္းက ဘာသာမဲ့ လုပ္ၾကဖို႔ ေဆာ္ၾသတဲ့သူ ဆိုကတည္းက သည္လို စိတ္မ်ိဳး မေပါက္ခင္က မိ႐ိုုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေလာက္ေတာ့ ျဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္လို႔ ယူဆတယ္။ ဘာမွလဲ ၾကားဖူးနား၀မရွိပါလား။ ခုုလိုု မိုုက္ကန္း တာဟာ အဲဒီ ဗဟုုသုုတ ေခါင္းပါးမႈနဲ႔ သဒၵါတရား နည္းပါးမႈေတြ အေပၚမွာ အေျခခံတာပဲ။ ငါလဲ ငယ္တုုန္းက ကြန္ျမဴနစ္ေတြကိုု အထင္ႀကီးၿပီး ဘာသာမဲ့ လုုပ္ဖူးတယ္။ အထက္တန္း ကေန တကၠသိုုလ္ၿပီးတဲ့အထိေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ငါက ဘုုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္ကြ၊ ၿပီးေတာ့ ဇာတ္ႀကီး ဆယ္ဖြဲ႕ထဲက ဇာတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုုလည္း ၁၃ႏွစ္ သားေလာက္ကတည္းက စြဲစြဲလန္းလန္း ဖတ္ခဲ့တာ၊ ခုုႀကီးလာေတာ့ ပိဋကတ္ ျမန္မာျပန္နဲ႔ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ ပိဋကတ္ေတြ ဖတ္တယ္၊ ဇင္တရားေတြ ဖတ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ဓမၼပဒကိုု အေခါက္ေခါက္ ဖတ္တယ္။ ခရစ္ယန္က်မ္းလဲ ဖတ္တယ္၊ ကိုုရမ္လဲ ဖတ္တယ္၊ ဘဂ၀ါဂီတ (ဟိႏၵဴက်မ္း)ကိုုလည္း ဖတ္တယ္။ ေနာက္ဆံုုးေတာ့ ဗုုဒၶဟာ ဘာေၾကာင့္ ႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ ရသလဲ ဆိုုတာကိုု ေရးေရး သေဘာ ေပါက္လာတယ္။ အထူးျခားဆံုုးက လူသားကျဖစ္တဲ့ အပူ မွန္သမွ်က ကင္းလြတ္ေအာင္ ေနတတ္တဲ့၊ ေနေနတဲ့ သူ ျဖစ္တာပဲ၊ တထာဂတ လိုု႔ ေခၚသကြယ့္။ မင္း ေမးထားတာေတြ အားလံုုးကိုု ေအာက္မွာ ေျဖထားတယ္၊ အေသအခ်ာဖတ္၊ ၿပီးရင္ စိတ္လိုုက္မာန္ပါ ထ ဆဲမေနနဲ႔။ ငါ့ကိုု ဆဲရင္ မင့္ဟာမင္း မွန္ထဲၾကည့္ ဆဲသလိုုပဲ ျဖစ္မယ္။ ငါက အဆဲနဲ႔ မတုုန္႔ျပန္ဘူး။ မင့္အဆဲကိုု မယူဘူး။

(၁)အဘယ္ကဲ႔သုိ႔ ကုသိုလ္ေကာင္းမူကို ျပဳျပီး နိဗၺာန္ေရာက္ႏူိင္မလဲ?????

ေကာင္းမႈျပဳ႐ံုု(ဒါန)နဲ႔ ဘယ္နိဗၺာန္ကိုမ ွ် မေရာက္ပါ။ သီလဆိုတဲ့ အက်င့္၊ ဘာအက်င့္ေတြလဲဆိုေတာ့ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တဲ့၊ အက်င့္ရပ္္မသြားေအာင္ အေထာက္အပံ့ေတြ မ်ားလာေအာင္ ဘာ၀နာပြားတဲ့။ ဒါနျပဳတဲ့အတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရတယ္၊ တဖက္သားမွာလဲ အက်ိဳးရွိ သြားတယ္။ အခုေကာင္းရင္ ေနာင္ေကာင္းဖုိ႔ ပူစရာ မလိုဘူး။ သိပ္ေလာဘ မထားနဲ႔။ သူမ်ားကို ကူညီမိရင္ ေတြးမိတိုင္း သတိရစရာေပၚလာတိုင္း ႏွစ္သိမ့္မႈပီတိျဖစ္ရတယ္၊ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္၊ ေတာ္ၿပီေပါ့။

မဂၢင္ရွစ္ပါးကေတာ့၊
မွန္ကန္တဲ့ အယူ
မွန္ကန္တဲ့ အေတြးအႀကံ
မွန္ကန္တဲ့ အေျပာ
မွန္ကန္တဲ့ ေဆာင္ရြက္မႈ
မွန္တဲ့ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း
မွန္ကန္တဲ့ အားထုတ္မႈ
မွန္ကန္တဲ့ ေအာက္ေမ့နိုးၾကားမႈ
မွန္ကန္တဲ့ တည္ၾကည္မႈ စူးစိုက္မႈ တဲ့။
ကဲ ၾကည့္၊ မဂၢင္ရွစ္ပါး မွာ ဒါနဆိုတာ သီးျခားမပါဘူး။ မွန္ကန္တဲ့ ေဆာင္ရြက္မႈထဲမွာ ထည့္လိုက္ေပါ့။ လိုအပ္တဲ့သူကို ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲတယ္ဆိုတာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ပဲ။

(၂) နိဗၺာန္ကို ဘယ္သူဖန္တီးထားတာလဲ (သို႔) ဘယ္သူဖန္ဆင္းထားတာလဲ..(က်ိန္းေသတာေတာ့ နိဗၺာန္ကို ေဂါဓမကိုယ္တုိင္ ေဆာက္လုပ္ထားျခင္းမဟုတ္ တဦးတေယာက္ဆုိလွ်င္လဲ သူ၏အမည္ကို ေဖာ္ျပေပးပါ)
ငတံုုး၊ နိဗၺာန္ဆိုုတာ ကစားကြင္းမဟုုတ္ဘူး၊ ဒစၥေနလန္းဒ္ မဟုုတ္ဘူး။ သူ႔အလိုုလိုု သဘာ၀အတိုုင္းတိုုင္း ရွိေနတာ၊ အလိုုလိုု ၿငိမ္းခ်မ္း ေနတာ၊ အဲဒါကိုု နိဗၺာန္လိုု႔ ေခၚတာ၊ နိဗၺာန္လိုု႔ စကားအရာ အမည္တပ္ေပး ထားတာ၊ ပရမတ္မွာက ဘယ္ဟာမွ ဘာမွမဟုုတ္ဘူး။ ဗုုဒၶက အဲဒီရွိၿပီးသားႀကီးကိုု သိၿပီးသားႀကီးျဖစ္ေအာင္ ဒီလက္ရွိကမၻာသက္တမ္းမွာ ဘယ္ဆရာရဲ႕ အကူမွမပါပဲ က်င့္ႀကံေပါက္ေျမာက္ သြားတာ။ အဲဒီေနာက္ အိုုႀကီးအိုုမ ေသခါနီးအထိ တပည့္ေတြ သတၲ၀ါေတြကိုု က်င့္မွရတယ္ဆိုုတာကိုု ဆံုုးမ လမ္းညႊန္သြားတာ၊ ဘယ္သူ႕ကိုုမွ ပုုခံုုးနဲ႔ထမ္းၿပီး ပိုု႔ေပးတာမဟုုတ္ဘူး။ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု အားကိုုးၾက၊ တျခား အားကိုုးစရာမရွိဘူးလိုု႔ အရင္းခံအထိ ေျပာသြားတာ။ မင္းက ဘယ္ႏွစ္ဦးေလာက္မ်ား ေစတနာမွန္မွန္နဲ႔ ကူဘူးသလဲ၊ ျပန္စဥ္းစား။ မင္းလိုု ေခြးေလွးေလာက္ သတၱ၀ါက ဗုုဒၶကိုု ညစ္က်ယ္က်ယ္ ေလ ွ်ာက္ေျပာတာ မင္း ေသတဲ့အထိ ေသၿပီး ဟိုုဖက္ေရာက္ေအာင္ ဆက္ခံရမွာစိုုးလိုု႔ ငါ သတိေပးလုုိက္တာ။ ကိုုယ္နားမလည္ေသးရင္ နားလည္ေအာင္ အားထုုတ္၊ သိသူကိုု ေမးျမန္းမွတ္သား။ ေမတၱာစိတ္ အၾကင္နာစိတ္ သူတပါးကိုု မေစာ္ကားလိုုစိတ္ ေမြး။ ေနာက္ဆံုုး ကိုုယ္မယံုုလဲ ဒီအတုုိင္းေန၊ အာမေခ်ာင္နဲ႔။

(၃) လူသတ္သမား နိဗၺာန္ေရာက္ႏူိင္မလား???
လူသတ္သမား အျမင္မွန္ရၿပီး အက်င့္မွန္က်င့္ရင္ နိဗၺာန္ ေရာက္ နိုုင္တယ္။ အဂၤုလိ မာလ သုုတ္ကိုုဖတ္၊ အဲဒါကိုု ဆင္ျခင္ စဥ္းစား။ မင့္အတြက္လဲ လမ္းမဆံုုးေသးဘူး။

(၄) မိန္းမ ငါးေယာက္ ယူထားတဲ့သူ နိဗၺာန္ ေရာက္ႏိူင္မလား????(ဥပမာ ေဂါတမလို လူမ်ိဳးေပါ့)
မင္း ဗမာလူမ်ိဳး ဟုုတ္ရဲ႕လား။ ငါတိုု႔တေတြ (တိုုင္းရင္းသား အားလံုုး) မွာ ဂါရ၀တရား ဆိုုတာ နားလည္ၾကတယ္။ မင္းကေတာ့ မင္းမိဘရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုု ေခ်းနဲ႔သုုတ္တဲ့ အေကာင္မ်ိဳးပဲ။ ဒါေပမဲ့ မင့္ကိုု သနားေသာအားျဖင့္ ေျဖလိုုက္တယ္။

ဆက္ဖတ္။

မိန္းမ ငါးေယာက္ မကလိုု႔ တစ္ရာပဲ ယူယူ အျမင္မွန္ရ၊ အက်င့္မွန္က်င့္ရင္ ေနာက္ဆံုုးမဂ္မေရာက္ခင္ အနာဂါမိမဂ္မွာ ကာမ တဏွာကိုု အၿပီးပယ္ သတ္တယ္။ နိဗၺာန္ ဆိုုတာ ေရာက္ဖိုု႔ ဆိုုက္ဖိုု႔ အခက္ဆံုုး ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီေလာက္ အဖိုုးထုိက္တဲ့ အရာကိုု စတိေလာက္ က်င့္႐ံုုနဲ႔ မရဘူး။ လနဲ႔ခ်ီၿပီးလဲ ၾကာနိုုင္သလိုု ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီးလဲ ၾကာနိုုင္တယ္၊ အယူအက်င့္မမွန္ရင္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာနိုုင္ တယ္။ တကယ္ က်င့္တဲ့သူဟာ ရမွ အက်င့္က ေနထတယ္၊ ဒီၾကားမွာ မရခင္ ေသသာ သြားခ်င္သြားမယ္၊ အက်င့္ကေန မထဘူး။ နာမည္ႀကီးခ်င္သူတခ်ိဳ႕သာ တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ ေတာရေဆာက္တယ္၊ ဘာညာနဲ႔ ၿပီးေတာ့ တရားလည္ေဟာ၊ စာအုုပ္ေတြထုုတ္နဲ႔။ ဒါ ဗုုဒၶ အဆံုုးအမနဲ႔ မညီဘူးဆိုုတာ သူတိုု႔ သိတန္ သေလာက္ သိတယ္။ ဗုုဒၶက ရဟန္း ကိစၥ မၿပီးပဲ မဂ္မဆိုုက္ပဲ တရား မေဟာရဘူးလိုု႔ ပညတ္ထားတယ္၊ ေဟာရင္ အဲဒါ ယုုတ္မာေသာ ေလာဘလိုု႔ ပိဋကတ္ျမန္မာျပန္မွာ အတိအလင္း ပါတယ္။ ဘုုန္းႀကီး တခ်ိဳ႕လုုပ္တာၾကည့္ၿပီး ဗုုဒၶကိုု ေစာ္ကားရင္ မင္း အမွန္ပဲ ကံႀကီးထိုုက္မယ္။ မင့္မိခင္ ဖခင္လဲ မင္းလိုု သားမ်ိဳး ေမြးမိတဲ့ အတြက္ ႀကီးစြာေသာ အရွက္ ရလိမ့္မယ္။ မင္း အေသအခ်ာ စဥ္းစားၿပီး၊ ဇာတ္ျမႈပ္ေန၊ ဆက္ မေစာ္ကားနဲ႔၊ ေစာ္ကားမိတာကိုု ေတာင္းပန္ရဲရင္ေတာ့ မင္းလဲပဲ အာဂလူထဲ အပါအ၀င္ ျဖစ္မယ္။

(၅) အရက္သမား နိဗၺာန္ေရာက္ႏူိင္မလား????
(ဘာလို႔လဲဆုိ ျမန္မာျပည္မွာ အရက္သမား တကယ္မ်ားတာ သူတို႔အတြက္ စာနာ ေထာက္ထားျပီး ေမးခြန္းေမးေပးတာပါ) အထက္ ေမးခြန္းမွာ ေျဖခဲ့သလိုုပဲ၊ အရက္သမားလဲ တေန႔မွာ ကၽြတ္တန္း ၀င္နိုုင္တာပဲ။ အသိမွန္ အက်င့္မွန္ၿပီး ဇြဲရွိရင္၊ ၀ိရိယရွိရင္ ေသခ်ာေပါက္ နိဗၺာန္ေရာက္မယ္လိုု႔ တထစ္ခ်မွတ္။

(၆) ေရာက္ႏူိင္မယ္ဆုိရင္လဲ လူသတ္သမား/မိန္းမအမ်ားၾကီးယူေသာ္သူ/အရက္သမား က မည္ကဲ႔သို႔ ခံယူခ်က္ကို ေမြးျပီး အက်င့္သိီလကိုေစာင့္ထိန္းျပီး နိဗၺာန္ေရာက္ႏူိင္မလဲ????
ဘယ္လိုု က်င့္ရမလဲ ဆိုုတဲ့ အေမး ေရာက္လာရင္ အေတာ္ ေအာင္ျမင္ၿပီ။ က်င့္ခ်င္ရင္ က်င့္နည္းကိုု နာခံရတယ္။ သာမာန္ဘုုန္းႀကီးကိုု မၾကည့္နဲ႔၊ မကပ္နဲ႔။ ၀ိပႆနာ စခန္းေတြ ရွိတယ္။ မဟာစည္၊ စြန္းလြန္း၊ ခ်မ္းေျမ့ ရိပ္သာ၊ ေက်ာက္သေဘၤာ၊ ဆရာႀကီး ဦးဘခင္တည္ေထာင္တဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုုင္ရာ ၀ိပႆနာ စခန္း၊ သူ႔တပည့္ ဦးဂိုုအင္ကာေထာင္တဲ့ ၀ိပႆနာစခန္း (သူ႔စခန္းက လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက နိုုင္ငံေပါင္း ၄၀ေက်ာ္မွာ ဖြင့္ထားတယ္။ အဓိကက နည္းလမ္း (တရားထိုုင္နည္း)ကိုု က်က်နန ေလ့လာ၊ ထိုုင္ရင္ အလြယ္လိုုက္ၿပီး တ၀က္တျပက္ ပဒုုမၼာၾကာ ထိုုင္နည္း မထိုုင္နဲ႔၊ ဗမာ ထိုုင္နည္းလိုု႔လဲ တခ်ိဳ႕ အဂၤလိပ္ တရားထိုုင္ စာအုုပ္ေတြမွာ ညႊန္းၾကတယ္။ ဗမာေတြ ၿပီးစလြယ္လိုုက္ခဲ့လိုု႔။ တခါတည္း အပင္ပန္းခံၿပီး ပဒုုမၼာၾကာ အျပည့္ပံုု၊ ဗုုဒၶ ဆင္းတုုေတာ္ကိုုၾကည့္၊ အဲဒီ အတိုုင္းထိုုင္။ အဓိက အာနာပါနကိုု ေလ့က်င့္။ ပထမပိုုင္းမွာ စိတ္ကိုု ခ်ည္တိုုင္မွာ ခ်ည္ဖိုု႔ အလြန္ခက္ခဲေၾကာင္း ေတြ႕လိမ့္မယ္။ မေလွ်ာ့နဲ႔။ ဆက္ၿပီးက်င့္၊ မ်ားမ်ား အခ်ိန္မေပးနိုုင္ရင္ ၁၅ မိနစ္ဆိုုလဲ ၁၅မိနစ္ပဲ။ စိတ္အင္အားေတြ တက္လာလိမ့္မယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေလာဘ၊ ေဒါသ ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုုရင္ နည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္ ႀကိဳသိလာလိမ့္မယ္။ ဒါဆိုု ထိန္းခ်ဳပ္ဖိုု႔ အခ်ိန္တိုုးတိုုးရလာမယ္။ နဂိုုက ထစ္ကနဲရွိ စိတ္က ေထာင္းကနဲ ထရာကေန၊ တျဖည္းျဖည္း ၿငိမ္လာလိမ့္မယ္။ ေလ့က်င့္မွ သိတယ္။ ဒါ ဗုုဒၶရဲ႕ ေက်းဇူးပဲ။ ငါအခုု အက်င့္ျပတ္ေနလိုု႔ မင့္စာဖတ္ၿပီး နည္းနည္း စိတ္တိုုခ်င္တယ္။ မင္းေျပာတဲ့ ဘုုန္းႀကီးေတြ အဆဲသန္တာ ကိုုယ္ေတြ႕ဆိုုရင္ မင္းလဲ ဆင္ျခင္၊ မင္း ဗုုဒၶအေပၚ ဘာမသိညာမသိနဲ႔ ေစာ္ကားတာ ဗုုဒၶက ဘာမွမလုုပ္ဘူး၊ မတုုန္႔ျပန္ဘူး၊ ပတ္၀န္းက်င္ကသာ သိသြားရင္ အ႐ိုုးတျခား အသားတျခား ျဖစ္သြားနိုုင္တယ္။ (အသားလြတ္ ၿခိမ္းေျခာက္တာလိုု႔ထင္ရင္ ေၾကျငာသာၾကည့္လိုုက္ေမာင္၊ မင့္ကိုု အခြံႏႊာခ်င္တဲ့လူေတြ တပံုုပဲ)။ ဘာသာေရးဟာ အလြန္ဆြေပးလိုု႔ ေကာင္းတယ္ဆိုုတာ မင္းလဲ ရိပ္မိမွာပါ။ ဒီေတာ့ အခုုအခ်ိန္ကေန ပညာရွိမျဖစ္ခင္ အတုုခိုုးတဲ့အေနနဲ႔ မင္းပါးစပ္ကိုု နိုုင္သေလာက္ ပိတ္ထား။ စိတ္ေကာင္းေမြး၊ အက်င့္သီလ ေဆာက္တည္၊ မသတ္ဘူး၊ မခိုုးဘူး၊ သူမ်ား သားမယား၊ မွားယြင္းတဲ့ ကာမ မဆက္ဆံဘူး၊ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မပစ္မွားဘူး၊ လိမ္ညာမေျပာဆိုုဘူး၊ မူးရင္မွားတတ္တဲ့ ေသရည္ေသရက္ကိုု မေသာက္ဘူး၊ ဆိုုတဲ့ အေျခခံသီလ လံုုရင္ကိုု ကိုုယ္ေရာင္ကိုုယ္၀ါ ထြက္ၿပီ၊ ငါ ဒီသီလေတြ လံုုပါကလားလိုု႔ ေတြးၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာမႈရၿပီ။

(၇) နိဗၺာန္မွာ ဘာရိွလဲ????
နိဗၺာန္မွာ ၿငိမ္းေအးမႈကလြဲလိုု႔ ဘာမွမရွိဘူး။ ေလာကဓံအတိုုက္ခံရပါမ်ားမွ ၿငိမ္းေအးမႈတန္ဖိုုးကိုု သိတာ။ ဆိတ္ဆိတ္ျငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုုင္ၿပီး အေတြးစေတြျဖတ္ၾကည့္၊ နည္းနည္းျဖတ္နိုုင္ရင္ နည္းနည္း ပိုုေအးတာ ေတြ႕လိမ့္မယ္။ နိဗၺာန္ မင့္စိတ္ထဲမွာရွိတယ္။ ေလာကီနဲ႔တြဲၿပီး ရွိေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ အတူတူမဟုုတ္ဘူး။ တခုုက ဆင္းရဲတယ္။ တခုုက ခ်မ္းသာတယ္၊ ေအးတယ္ ၿငိမ္းတယ္။ လူတိုုင္းရဲ႕ ပင္ကိုုယ္သဘာ၀မွာ နိဗၺာန္လဲပါတယ္၊ ငရဲလဲပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မိုု႔ ရွိၿပီးသားကိုု သိၿပီးသားျဖစ္ေအာင္ က်င့္ရတာ။ ပါရမီရွိသူ ရင့္သူမ်ားဟာ ဗုုဒၶလက္ထက္ ေတာ္တုုန္းက တမဟုုတ္ျခင္းေတာင္ နိဗၺာန္ကိုု ဆိုုက္တာ ရွိတယ္။ မင့္မွာလဲ ပါရမီမပါဘူးလိုု႔ ေျပာလိုု႔မရဘူး၊ ေစာေစာကေျပာခဲ့တဲ့ အဂၤုုလိမာလဟာ ဘုုရားနဲ႔မေတြ႕ခင္ လူတစ္ေထာင္နီးပါး (၉ ၉ ၉ )ကိုု သတ္၊ လက္ညိႈးျဖတ္တဲ့ လူဆိုုး၊ သူကေတာ့ ကံေကာင္းလိုု႔ ဗုုဒၶနဲ႔ ေတြ႕တယ္။ ငါကေတာ့ ဗုုဒၶရဲ႕ေျခဖ၀ါးက ျမဴမံႈေလာက္သာ အသိရွိတယ္။ သိုု႔ေပမဲ့ အခုုငါေျပာတဲ့ အစကိုုနင္းၿပီး မင္းရဲရဲေလ ်ာက္သြားပါ။ အေျဖကိုု မင္းကိုုယ္တိုုင္ သိလာလိမ့္မယ္။ မိဖေက်းဇူးကိုု ဆပ္ရာ အေရာက္ဆံုုးလဲ ျဖစ္မယ္။ ေအး ကြန္ျမဴနစ္ကိုုေတာ့ သြားၿပီး မေယာင္နဲ႔၊ ဒိုု႔ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဒိုု႕ဘာသာအခံနဲ႔ ဘယ္လုုိမွ မအပ္စပ္ဘူး။ စနစ္က ေကာင္းခ်င္ ေကာင္းလိမ့္မယ္။ စဥ္းစားၿပီး ခ်ေရးထားတာ။ တကယ္ လုုပ္တဲ့ စခန္းမွာၾကေတာ့ လူဟာ လူပဲဆိုုတာ ထည့္ရ လိမ့္မယ္။ မရဘူး။

(၈) နိဗၺာန္ႏွင့္ နတ္ျပည္၏ ကြာျခားခ်က္ကို ေဖာ္ ျပေပးပါ. နတ္ျပည္ကိုေရာက္လွ်င္ နတ္သမီး ဘယ္ညာ အပါးငါးရာေယာက္ျဖင့္ ေနရမည္ဆိုတာ တကယ္လား ေလရႊီးထားတာလား????
(နတ္သမီးဘယ္ညာ အပါးငါးရာဆုိလွ်င္ စာေရးသူ စိတ္၀င္စားမိ္တယ္ အပါးငါးရာ မလုိပါဘူး ဟုိဘက္ ငါးေယာက္ ဒီဘက္ ငါးေယာက္ ဆိုရင္ ေတာ္ပါျပီ ဟီဟီ) မေဖာက္နဲ႔ ေကာင္ကေလး၊ အဲဒါကိုု ရွင္းဖိုု႔ဆိုုရင္ ကာဠာမသုုတ္ကိုု ဖတ္။ ဗုုဒၶက သူေျပာတာ သူေဟာတာ မိုု႔လိုု႔လဲ အလြယ္မယံုုနဲ႔ ဆိုုတာ ထည့္ေျပာ ထားတယ္။ ကိုုယ္နဲ႔ တိုုက္ၾကည့္၊ က်င့္သံုုးၾကည့္။ က်င့္ၾကည့္လိုု အဲဒီတရားဟာ ၿငိမ္းေအးမႈကိုု ေဆာင္ခ်ဥ္းေပးတယ္၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟကိုု ပယ္ေဖ်ာက္ေပးတယ္၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကိုု ေပးတယ္၊ ပူပင္ေၾကာင့္ၾကရတာေတြ ကင္းေ၀းတယ္ စသျဖင့္ ကိုုယ္တိုုင္ ခံစား သိရွိလာရင္ ေကာင္းတဲ့တရားကိုု က်င့္သံုုး၊ မေကာင္းတာကိုု လႊင့္ပစ္၊ ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွ မၾကည့္နဲ႔တဲ့။ ဗုုဒၶက သံသယျဖစ္ခြင့္ေပးတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ပိဋကတ္ထဲပါကာမ ွ်ျဖင့္ အားလံုုးဗုုဒၶအေဟာ လုုပ္မပစ္ၾကနဲ႔။ နတ္ျပည္ ရွိလား ငါ့ကိုု ေမးရင္ ငါမသိဘူး။ ငါမသိလဲ အေရးမႀကီးဘူးလိုု႔ ေျဖမယ္။ အခုု ျမန္မာျပည္မွာ နားလည္ေနတဲ့ နတ္မ်ိဳးရွိခဲ့ၿပီး ဘာသာတရား ကိုုင္း႐ိႈင္းတဲ့ ဗမာေတြ ဘုုရား ဒါယကာ မင္းေတြကိုု (ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အဆိုုအရ) အယူ တိမ္းမွားေနတဲ့ နယ္ခ်ဲ႕မိစၧာေတြက နုုိင္လိုုမင္းထက္ သတ္ျဖတ္ ႏွိပ္စက္ၿပီး ျမန္မာျပည္ကိုု ကၽြန္သေဘာက္ဘ၀ ဆြဲခ်တာကိုု မကူမကယ္ပဲ ဇိမ္ခံၿပီး ၾကည့္ေန လိမ့္မယ္လိုု႔လဲ မထင္ဘူး။ ဒီဘက္ေခတ္ (ဟိုုတေခတ္ေတာ့ထားလိုုက္၊ အလွမ္းေ၀းလိုု႔) မွာ နတ္နဲ႔ေတြ႕ဘူးသူလဲ မရွိဘူး၊ တခါမွလဲ အသံမၾကားဘူးၾကဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒါေတြကိုု ဘုုရားေဟာလိုု႔ မွတ္ၿပီး ဗုုဒၶကိုု ကံဓေကာဇမတိုုက္နဲ႔၊ မွားမယ္။ ဗုုဒၶက အခုုကိုုယ့္မွာ ဘာျဖစ္ေနသလဲဆိုုတာသာ ၾကည့္တဲ့၊ ဥပမာအေနနဲ႔ အဆိပ္လူး ျမႇားမွန္တဲ့ လူကိုု ေဆာင္ျပတယ္၊ ဘယ္သူပစ္သလဲ၊ ငျဖဴလား၊ ငနီလား။ ျမတ္တဲ့အမ်ိဳးလား၊ ယုုတ္တဲ့ အမ်ိဳးလား၊ စသျဖင့္ အဲဒီေမးခြန္းေတြ ေျဖမွ ျမားအႏႈတ္ခံမယ္၊ ေဆးအလိမ္းခံမယ္လိုု႔ ကလန္ကဆန္ လုုပ္ေနမယ္ ဆိုုရင္ အဲဒီ အေျဖမရခင္ ေသဖိုု႔သာျပင္တဲ့။ အခုု ကိုုယ့္မွာရွိေနတဲ့ အပူကိုု၊ ဒြိဟကိုု၊ စိုုးရိမ္ ေၾကာင့္ၾကမႈကိုု အခုု ေအးေအာင္ လုုပ္ရမွာျဖစ္တယ္။ တျခားဟာ စဥ္းစားဖိုု႔မလိုုဘူး။ က်င့္လိုု႔ မဂ္ဆိုုက္တဲ့ အခါမွာ နတ္ျပည္ ရွိမရွိ ကိုုယ္တိုုင္ သိလာလိမ့္မယ္။ တဏွာကိုု ျဖတ္၊ မျဖတ္နိုုင္ရင္ ေလ်ာ့ေအာင္လုုပ္။

(၉) မိန္းမမယူဘဲ သကၤန္းျခံဳျပီး ဖာခ်ေနေသာ ဘုန္းၾကီးမ်ား ဖာမခ်ဘဲ ကိေလသာကို မိမိစိတ္ျဖင့္ မိမိလက္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ေနေသာ ဘုန္းၾကီးမ်ား နိဗၺာန္ေရာက္ႏုိင္ပါသလား????
အဲဒီႏွစ္မ်ိဳးလံုုးဟာ အာပါတ္သင့္တယ္။ အျပစ္ရွိတယ္။ ရဟန္း၀တ္မခၽြတ္ေသာ္လည္း ရဟန္းမမည္ေတာ့ဘူး။ ပါရာဇိကကံ ထိုုက္တယ္ လိုု႔ေခၚတယ္။ ပိဋကတ္ေတာ္ထဲက ၀ိနယပိဋကတ္ျမန္မာျပန္ကိုု ရွာ ဖတ္ၾကည့္၊ အင္တာနက္မွာ ျမန္မာလိုု တင္ထားတာေတြလဲ ရွိတယ္။ အဲလိုု ဘုုန္းႀကီးေတြရွိတာ အမွန္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ထိုု္က္နဲ႔သူ ခံၾကရလိမ့္မယ္။ ဗုုဒၶ လက္ထက္မွာလည္း အဲဒီအမႈေတြေပၚခဲ့တယ္၊ တိရိစၧာန္နဲ႔စပ္ယွက္တဲ့ ရဟန္းလဲ ရွိတယ္။ အားလံုုးကိုု ပညတ္ ထားခဲ့တယ္။ သူတိုု႔တေတြကိုုလဲ သံဃအဖြဲ႕အစည္းကေန ေမာင္းထုုတ္ ခဲ့တယ္။

(၁၀) မိသားစုရဲ့ ကိုယ္ေရး ကိုယ္တာကိုသာ ဂရုစိုက္ျပီး ေတာမထြက္ အိမ္၌ပင္ တေန႔ တနာရီစာမွ် ကမၼာဌာန္း ရူတဲ့လူမ်ားေကာ နိဗၺာန္ ေရာက္ႏူိင္ မလား??? (သို႔) နိဗၺာန္ မေရာက္ ေနာက္ဘ၀ ေရာက္မယ္ ဆိုရင္လဲ ဘယ္ဘ၀ကို ေရာက္ႏုိင္မလဲ?????

ဒါေပမဲ့ သူ႕ထိုု္က္နဲ႔သူ ခံၾကရလိမ့္မယ္။ လူ၀တ္ေၾကာင္နဲ႔ က်င့္ရင္လဲ အက်င့္မွန္ အက်င့္သန္ခဲ့ရင္ ခုုဘ၀မွာပဲ မဂ္ဖိုုလ္ဆိုုက္နိုုင္တယ္၊ စြန္းလြန္းဆရာေတာ္ လိုုေပါ့။ ေသာတပတၱိမဂ္၊ သဂဒါဂါမိမဂ္၊ ဒီမဂ္ႏွစ္ခုုရတဲ့အခ်ိန္အထိ ကာမတဏွာမျပတ္ဘူး။ အခုုဘုုန္းႀကီးအမ်ားတကာ့အမ်ားစုုဟာ ဘာမဂ္မွ မဆိုုက္ၾကဘူး၊ ေက်ာင္းကိုု မက္တယ္၊ အလွဴ၀တၳဳကိုု မက္တယ္၊ လွတာ ေခ်ာတာကိုု ၾကည့္ခ်င္တယ္၊ အစားအစာ ေကာင္းတာကိုု စားခ်င္ၾကတယ္၊ ကားစီးခ်င္ၾကတယ္၊ တီဗြီၾကည့္ခ်င္ၾက၊ ေရဒီယိုု ေဆာင္ခ်ဥ္ၾက၊ တယ္လီဖုုန္း ေဆာင္ခ်င္ၾကနဲ႔ တခ်ိဳ႕မ်ား လက္ပတ္နာရီေတာင္ ပတ္ေနၾကၿပီ၊ ကင္မရာ ေဆာင္ေနၾကၿပီ။ ေနာက္ဘ၀ ကိစၥကေတာ့ တကယ္လိုု႔ ေနာက္ဘ၀ ရွိခဲ့ရင္ အခုု ဘ၀ ေကာင္းမြန္စြာ ေနထိုုင္ က်င့္ၾကံသြားတဲ့ ပုုဂ္ဂိုုလ္ဟာ ေကာင္းတဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဘ၀ကိုု ေရာက္မယ္။ ဒီလိုုဘ၀ေတြကိုု ျမင္နိုုင္စြမ္းဟာ မဂ္ေလးတန္ ဖိုုလ္ေလးတန္ဆိုုက္႐ံုုနဲ႔ေတာင္ မရဘူးလိုု႔ ၾကားနာဘူးတယ္။ ျပဳသူအသစ္ ျဖစ္သူအေဟာင္းတဲ့၊ ျမန္မာစကားမွာရွိတယ္။ အခုုမေကာင္းတာ ေကာင္းတာ ျပဳ၊ ဒီကံအသစ္ဟာ ေနာက္ဘ၀မွာလည္း အက်ိဳးထင္ရွားေပၚလိမ့္မယ္တဲ့။ ျဖစ္သူအေဟာင္းကေတာ့ ဟိုုဘ၀က ျပဳခဲ့တဲ့ ကံေဟာင္းေၾကာင့္ အခုုဘ၀မွာ ခုုလိုု ဘ၀မ်ိဳးၾကံဳရတာလိုု႔ဆိုုတယ္။ အဲလိုု မလိုုခ်င္တဲ့ဘ၀မ်ိဳး ၾကံဳရရင္ သတိထား၊ ကံေကာင္းေအာင္ ေကာင္းတဲ့ကာယအလုုပ္၊ ၀စီအလုုပ္၊ မေနာအလုုပ္နဲ႔ ျပန္ဆယ္။ ဒါ ဗုုဒၶ အလိုုက် နည္းလမ္းပဲ။ လက္စားေျခဖုိ႔မ်ား မစဥ္းစားနဲ႔။ အခုု ဂ်ပန္က ဘုုန္းႀကီး တပါးဆိုုရင္ တရားကိုု ရက္ပ္နဲ႔ သီဆိုုေနၿပီ၊ ဒီမွာေတာ့ ဘုုန္းႀကီးဆိုုတာ စီးပြားလုုပ္တယ္၊ အခြန္ ကင္းလြတ္ခြင့္ ရတယ္။ သားမယားယူၾကတယ္။ မင္းေျပာသလိုု ဖာခန္းနဲ႔လဲ လံုုးပံုုပါပဲ။ အရက္ကလဲ တစြပ္စြပ္ေပါ့။ ဒါေတြနဲ႔စာလိုုက္ေတာ့လဲ ဒိုု႔ဘုုန္းႀကီးေတြ ဗုုဒၶစကား အကုုန္နားမေထာင္ေပမဲ့ အမ်ားႀကီး ေတာ္ေသးတယ္လိုု႔ ဆုုိရလိမ့္မယ္။ အက်င့္ဖက္ကိုု မလိုုက္ေသာ္ျငားလည္း ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ ဒိုု႔နိုုင္ငံက ဘုုန္းႀကီးေတြဟာ ကမၻာမွာ အေတာ္ဆံုုး၊ စည္းကမ္းအရွိဆံုုးပါပဲ။ ၀ိပႆနာစခန္းက ဆရာေတာ္ေတြကေတာ့ ထိပ္ဆံုုးက ေပါ့ကြာ။

ငတံုး တိရိစာၦန္ ကို ခြၽတ္သူ ကိုညြန္႔ေရႊ