စစ္ပြဲေတြၾကားမွာ
ကေလးငယ္ေလးေတြက
အေဖေပ်ာက္
အေမေပ်ာက္ကို
ရွာေဖြေနၾကတယ္။
စစ္ပြဲေတြၾကားမွာ
လက္နက္ကိုင္ထားသူေတြက
အိမ္သူသားမယား
မိဘေမာင္ဘြားကို
သတိရေနၾကတယ္။
စစ္ပြဲေတြၾကားမွာ
ဒဏ္ရာရသူေတြက
ေဆး၀ါးအစံုအလင္နဲ႔
အၾကင္နာလက္ေတြကို
ငံ့လင့္ေနၾကတယ္။
စစ္ပြဲေတြၾကားမွာ
ေသနတ္သံေတြ
ထြက္လာတိုင္း
လူ႕အသက္ေတြ
ဆံုးရွံဳးေနၾကတယ္။
စစ္ပြဲေတြၾကားမွာ
မိုင္းကြဲသံေတြ
ထြက္လာတိုင္း
ေျခလက္အဂၤါေတြ
ဆံုးရွံဳးေနၾကတယ္။
စစ္ပြဲေတြၾကားမွာ
ယမ္းေငြ႔ေတြနဲ႔အတူ
နာက်ည္းစိတ္ေတြ၊
ရန္လိုစိတ္ေတြ၊
လက္စားေခ်စိတ္ေတြ၊
အမုန္းတရားေတြ
ေပါက္ဖြားေနၾကတယ္။
စစ္ပြဲေတြၾကားမွာ
အသက္ေတြ၊
ဘ၀ေတြနဲ႔
ခႏၶာေတြ
ပ်က္စီးခဲ့ရတယ္။
စစ္ပြဲေတြၾကားမွာ
ပူပန္မွဳေတြ၊
မ်က္ရည္စက္ေတြနဲ႔
ေသာကေတြ
ပင္လယ္ေ၀ခဲ့ရတယ္။
ေၾသာ္-
ဒီစစ္ပြဲေတြကိုပဲ
အမ်ိဳးအမည္
တပ္လို႕ေကာင္းေနၾကဆဲ၊
ျပည္တြင္းစစ္
ကမၻာစစ္
က်ဴးေက်ာ္စစ္
ခုခံစစ္
ေတာ္လွန္စစ္
တရားေသာစစ္
မတရားေသာစစ္
------------စစ္
------------စစ္ေတြ တဲ့ေလ။
ဆုေတာင္းမိတယ္- ကေလးရယ္၊
မင္းတို႔ေခတ္က်ရင္
စစ္ပြဲေတြ
မက်န္ရစ္ပါေစနဲ႔။ခင္မမမ်ိဳး (၂၀၊ ၄၊ ၂၀၁၂)
Tags
ကဗ်ာ