ျပီးခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းေလာက္က အေမရိကန္ ႏိုင္ငံတြင္ ေခတၱ ေရာက္ရွိေနၾကသည့္ ဗန္းေမာ္ ဆရာေတာ္ၾကီး ဦးကုမာရာ ဘိ၀ံသႏွင့္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား ထံသို႔ သာသန ဥေသွ်ာင္ အဖြဲ႔ႏွင့္ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔မွ ထုတ္ေ၀သည့္ စာအုပ္ တစ္အုပ္ႏွင့္ ပန္ၾကားလႊာ တေစာင္တို႔ကို ဆက္ကပ္ ခဲ့ၾကသည္ဟု ၾကားသိခဲ့ရသည္။ ဗန္းေမာ္ ဆရာေတာ္ၾကီး ဦးကုမာရာ ဘိ၀ံသႏွင့္ အတူ မစုိးရိမ္ ဆရာေတာ္ၾကီး ဦးရာဇ ဓမၼာဘိ၀ံသ၊ ဓမၼေဘရီ ဆရာေတာ္ၾကီး ဦ၀ီရိယ အစရွိသည့္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားလည္းအဆိုပါအခမ္းအနားတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္။ ဆက္ကပ္ခဲ့သည့္ စာအုပ္အမည္မွာ “သံတိုင္ေနာက္က မွတ္တမ္းမ်ား” ျဖစ္ျပီး စစ္အစုိးရမွ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ျခင္းကို ခံခဲ့ၾကရျပီး ႏွိပ္စက္မႈမ်ားကို ခံခဲ့ၾကရေသာ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ကိုယ္ေတြ႔ မွတ္တမ္း စာအုပ္ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။ ပန္ၾကားလႊာ ထဲတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေရးအတြက္ အယူအဆ မတူသူတို႔ သင့္ျမတ္စြာ လက္တြဲျပီး ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြး အေျဖ ရွာၾကရန္၊ အယူအဆ ကြဲလြဲမႈ မ်ားေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးခ်ဴပ္ေႏွာင္ျခင္းခံထားရေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားႏွင့္ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ား လြတ္ေျမာက္ ေစရန္ ႏိုင္ငံေတာ္ အစုိးရသစ္ကို ေမတၱာရပ္ခံေပးပါရန္ ဟူသည့္ စာမ်ား ပါ၀င္သည္ဟု သိရသည္။ ဆက္ကပ္ခဲ့သည့္ စာအုပ္ႏွင့္ ပန္ၾကားလႊာမ်ားအရ မည္သူ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ ကိုမွ် နစ္နာ ေစႏိုင္သည့္ အျပဳအမူမ်ိဳး မပါ၀င္သည့္ အျပင္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳး အက်ိဳး သာသနာ အက်ိဳးတို႔ကို ဦးစားေပး ထားသည္ကို သတိထား မိသည္။
ယင္း ကိစၥမ်ားနွင့္ ဆက္စပ္ျပီး ၾကားသိရသူတို႔ အၾကားတြင္ လုပ္သင့္/ မလုပ္သင့္ စသည့္ေ၀ဖန္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထြက္ေပၚ ခဲ့သည္။ လူတိုင္း ကိုယ္စီတြင္ ခံယူခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳး ယံုၾကည့္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကသည္မို႔ သေဘာထား ကြဲလြဲပိုင္ခြင့္ ရွိၾကေပသည္။ သို႔ေသာ္ သေဘာထား ကြဲလြဲ ပိုင္ခြင့္ ရွိသည္ ဆိုတိုင္း မိမိ အယူအဆမွ အမွန္ဟု ဆုပ္ကိုင္ထား၍ မရႏိုင္ေပ။ အေၾကာင္းဟုတ္၏ မဟုတ္၏၊ ျဖစ္ႏိုင္၏ မျဖစ္ႏိုင္၏ စသည္ တို႔ကို အရာရာ ေထာက္ဆျပီး အမွန္ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ လိုအပ္ လွေပသည္။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပ ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္ အေပၚ ဘ၀င္မက် ျဖစ္ေနပံုေပၚသည့္ ေဆာင္းပါးရွင္ သီတလက ဆိုလွ်င္ “ တစ္ခု သတိျပဳ ေစခ်င္တာက ဗန္းေမာ္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ဆိုတာဟာ ငယ္စဥ္ ကာလ ကတည္းက စာေပ ပညာဘက္ကိုပဲ တစိုက္ မတ္မတ္နဲ႔ ႀကိဳးစား အားထုတ္ၿပီး ပရိယတ္ ပဋိပတ္ေတြထဲမွာပဲ စိတ္ကို ႏွစ္ျမဳပ္ထားတ့ဲ ဆရာေတာ္ႀကီး ျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါ။ အျခား ေထြလီ ကာလီ ကိစၥေတြမွာ စိတ္ပါ ၀င္စားျခင္း ရွိေတာ္မူတယ္ လို႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မၾကားမိပါဘူး” ဟု ေရးထားသည္ကို ဖတ္လိုက္ရသည္။ (http://www.demowaiyan.co.cc/2011/07/blog-post_2104.html#more)။
မွန္ပါသည္၊ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ သီလ သမာဓိ ပညာတို႔မွာ အျပစ္ ဆိုစရာ မရွိေလာက္ ေအာင္ပင္ ေလးစားဖြယ္ ေကာင္းလွ ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ကိုယ္က်င့္ သိကၡာ ဂုဏ္အရည္အခ်င္း တို႔နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး မည္သို႔မွ် ေစာဒက မတက္လိုေပ။ သို႔ေသာ္ ေဆာင္းပါးရွင္၏ စာထဲတြင္ အသံုးျပဳထားသည့္ ပရိယတ္ႏွင့္ ပဋိပတ္ ဆိုသည့္ အခ်က္ကိုေတာ့ ေကာင္းစြာနားလည္ သေဘာေပါက္ ထားသင့္သည္ဟု ထင္သည္။
ဤေနရာတြင္ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္၏ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥမ်ားတြင္ မည္မွ် အတိုင္းအတာ အထိ ပါ၀င္ခဲ့သည္ ဆိုသည္တို႔ကို ဤေဆာင္းပါး ရွည္လ်ားမည္ စိုး၍ ေဖာ္မျပ လိုေတာ့ေပ။ ယင္းအစား ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားခဲ့ၾကသည့္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား အနက္ အမရပူရျမိဳ႕ မဟာ ဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး အရွင္ ဇနကာ ဘိ၀ံသႏွင့္ ေ၀ဘူ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးတို႔၏ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအေပၚ ထားရွိသည့္ ခံယူခ်က္ အျမင္ သေဘာထား မ်ားစြာထဲမွ တစ္စိတ္ တစ္ေဒသမွ်ကိုသာ တင္ျပလိုသည္။
မဟာဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး အရွင္ ဇနကာဘိ၀ံသ၏ သေဘာထား ရပ္တည္ခ်က္ကို ဆရာေတာ္ၾကီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေရးထား ခဲ့သည့္ ေထရုပၸတၱိ တစ္ေနရာတြင္ ေအာက္ပါ အတိုင္း ေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။ “တပည့္ေတာ္က သာသနာေရး စိတ္နဲ႔ခ်ည္း ၾကိဳးစားတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ႏိုင္ငံေရး စိတ္နဲ႔လည္း ၾကိဳးစားတာပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ့ အေမြအႏွစ္ျဖစ္တဲ့ သာသနာေတာ္ၾကီးကို လည္းေကာင္း၊ သာသနာေတာ္ကို ၾကည္ညို ေထာက္ပံ့ၾကတဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေနရာ ႏိုင္ငံေတာ္ကို လည္းေကာင္း အင္မတန္ သာယာ ေစလိုတဲ့ ဆႏၵ တပည့္ေတာ္မွာ ျပင္းျပ ေနပါတယ္ ဘုရား၊ ျပီးေတာ့လည္း သာသနာေတာ္ကို အေၾကာင္း ျပျပီး ႏိုင္ငံပါ ေအးခ်မ္း သာယာတယ္ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ကို အလြန္ လိုခ်င္ပါတယ္” ။ ယင္းစာပိုဒ္ ကေလးကို ၾကည့္ရံုမွ်ျဖင့္ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ တာ၀န္ သိစိတ္တို႔ကို သိရွိ ႏိုင္ေပသည္။
ေနာက္ထပ္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့သည့္ ေက်ာက္ဆည္ျမိဳ႕ ေ၀ဘူ ဆရာေတာ္ၾကီး ကေတာ့ တစ္ခုေသာ ညေနခင္းမွာ မိမိေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ရွိေနၾကသည့္ ဒကာ ဒကာမပရိသတ္တို႔အား ထံုးစံအတိုင္း တရားမေဟာမွီ သိီလေပးအျပီး စကား အဆက္စပ္ မရွိပဲ
အရွင္ဥကၠ႒
ယင္း ကိစၥမ်ားနွင့္ ဆက္စပ္ျပီး ၾကားသိရသူတို႔ အၾကားတြင္ လုပ္သင့္/ မလုပ္သင့္ စသည့္ေ၀ဖန္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထြက္ေပၚ ခဲ့သည္။ လူတိုင္း ကိုယ္စီတြင္ ခံယူခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳး ယံုၾကည့္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကသည္မို႔ သေဘာထား ကြဲလြဲပိုင္ခြင့္ ရွိၾကေပသည္။ သို႔ေသာ္ သေဘာထား ကြဲလြဲ ပိုင္ခြင့္ ရွိသည္ ဆိုတိုင္း မိမိ အယူအဆမွ အမွန္ဟု ဆုပ္ကိုင္ထား၍ မရႏိုင္ေပ။ အေၾကာင္းဟုတ္၏ မဟုတ္၏၊ ျဖစ္ႏိုင္၏ မျဖစ္ႏိုင္၏ စသည္ တို႔ကို အရာရာ ေထာက္ဆျပီး အမွန္ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ လိုအပ္ လွေပသည္။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပ ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္ အေပၚ ဘ၀င္မက် ျဖစ္ေနပံုေပၚသည့္ ေဆာင္းပါးရွင္ သီတလက ဆိုလွ်င္ “ တစ္ခု သတိျပဳ ေစခ်င္တာက ဗန္းေမာ္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ဆိုတာဟာ ငယ္စဥ္ ကာလ ကတည္းက စာေပ ပညာဘက္ကိုပဲ တစိုက္ မတ္မတ္နဲ႔ ႀကိဳးစား အားထုတ္ၿပီး ပရိယတ္ ပဋိပတ္ေတြထဲမွာပဲ စိတ္ကို ႏွစ္ျမဳပ္ထားတ့ဲ ဆရာေတာ္ႀကီး ျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါ။ အျခား ေထြလီ ကာလီ ကိစၥေတြမွာ စိတ္ပါ ၀င္စားျခင္း ရွိေတာ္မူတယ္ လို႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မၾကားမိပါဘူး” ဟု ေရးထားသည္ကို ဖတ္လိုက္ရသည္။ (http://www.demowaiyan.co.cc/2011/07/blog-post_2104.html#more)။
မွန္ပါသည္၊ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ သီလ သမာဓိ ပညာတို႔မွာ အျပစ္ ဆိုစရာ မရွိေလာက္ ေအာင္ပင္ ေလးစားဖြယ္ ေကာင္းလွ ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ကိုယ္က်င့္ သိကၡာ ဂုဏ္အရည္အခ်င္း တို႔နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး မည္သို႔မွ် ေစာဒက မတက္လိုေပ။ သို႔ေသာ္ ေဆာင္းပါးရွင္၏ စာထဲတြင္ အသံုးျပဳထားသည့္ ပရိယတ္ႏွင့္ ပဋိပတ္ ဆိုသည့္ အခ်က္ကိုေတာ့ ေကာင္းစြာနားလည္ သေဘာေပါက္ ထားသင့္သည္ဟု ထင္သည္။
ပရိယတ္ ဟူသည္ သင္ၾကားျခင္း ျဖစ္ျပီး ဘုရာေဟာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို သင္ၾကားျခင္းဟု ေယဘုယ် အားျဖင့္ မွတ္ရေပလိမ့္မည္။ က်င့္သံုးမႈ မပါသည့္ သင္ၾကားမႈ မ်ိဳးသည္ ႏြားကိုသာ ေက်ာင္းေန ရျပီး ႏြားႏို႔ အရသာကို မခံစားရသည့္ ႏြားေက်ာင္းသား ပမာ ျဖစ္သည္ဟု ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ ကလည္း ေဟာၾကား ထားေတာ္ မူခဲ့သည္။ က်င့္သံုးမႈ ဆိုသည္မွာ ပဋိပတ္ပင္ျဖစ္ေလသည္။ ထိုေၾကာင့္ မည္သည့္ အရာမ်ားကို က်င့္သံုးရမည္ က်င့္သံုးထိုက္သည္ စသည္တို႔ကို သိႏိုင္ ၾကရန္ ဘုရားေဟာ က်မ္းဂန္မ်ားကို ေရွးဦးစြာ ေလ့လာဖို႔ လိုအပ္လွေပသည္။ေနာက္တစ္ခု ေဖာ္ျပထားသည့္ ေဆာင္းပါးရွင္၏ စာထဲတြင္ “ဒကာ ဒကာမေတြ ဖူးေတြ႕ခြင့္ရတ့ဲ, သာသနာေတာ္မွာ ရေတာင့္ရခဲ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးကို ဖူးေတြ႕ရတုန္းမွာ ႏိုင္ငံေရး အရ အပူ မကပ္ဘဲ သာသနာေရး ႐ႈေထာင့္ တစ္ခုတည္းကပဲ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး ကုသိုလ္ယူၾကေစခ်င္ပါတယ္” ဟု ေရးထား သည္ကို ေတြ႔ရျပီး နိဂံုးတြင္ “သာသနာေရး သက္သက္ ကိုသာ စူးစူး စိုက္စိုက္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္ မူၾကတ့ဲ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးမ်ား ကိုလည္း သာသနာေရး ႐ႈေထာင့္ အရ ေလးစား ၾကည္ညိဳ ၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား” ဟု ဖတ္လိုက္ ရသည္။ ေဆာင္းပါရွင္၏ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားႏွင့္ စာဖတ္ သူတို႔ အေပၚ ထားသည့္ ၄င္း၏ ေစတနာ ေမတၱာတို႔ကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳ တန္ဖိုး ထားရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ သူစကား ထဲတြင္ အသံုးျပဳ ထားေသာ သာသနာဆိုသည့္ စကား၏ အက်ိဳး ထိေရာက္မႈကို လည္းသိေစခ်င္သည္။ သာသနာဆိုသည္မွာ အမ်ား သိထားၾကျပီး ျဖစ္သည့္ အတိုင္း ျမတ္စြာ ဘုရား၏ အဆံုးအမ စကားေတာ္မ်ား ျဖစ္ျပီး သာသနာျပဳျခင္း ဟူသည္မွာ ၎အဆံုးအမ တရားေတာ္ မ်ားကို ကိုယ္တိုင္လည္း က်င့္သံုး လူအမ်ားကိုလည္း လိုက္နာ က်င့္သံုးႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္း အစဥ္အလာကို ဘုရားရွင္မွ စ၍ ေရွးအစဥ္ အဆက္ ဆရာေတာ္ၾကီး မ်ားလည္း လိုက္နာ က်င့္သံုးခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႔ရွိရေပသည္။
ဤေနရာတြင္ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္၏ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥမ်ားတြင္ မည္မွ် အတိုင္းအတာ အထိ ပါ၀င္ခဲ့သည္ ဆိုသည္တို႔ကို ဤေဆာင္းပါး ရွည္လ်ားမည္ စိုး၍ ေဖာ္မျပ လိုေတာ့ေပ။ ယင္းအစား ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားခဲ့ၾကသည့္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား အနက္ အမရပူရျမိဳ႕ မဟာ ဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး အရွင္ ဇနကာ ဘိ၀ံသႏွင့္ ေ၀ဘူ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးတို႔၏ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအေပၚ ထားရွိသည့္ ခံယူခ်က္ အျမင္ သေဘာထား မ်ားစြာထဲမွ တစ္စိတ္ တစ္ေဒသမွ်ကိုသာ တင္ျပလိုသည္။
မဟာဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး အရွင္ ဇနကာဘိ၀ံသ၏ သေဘာထား ရပ္တည္ခ်က္ကို ဆရာေတာ္ၾကီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေရးထား ခဲ့သည့္ ေထရုပၸတၱိ တစ္ေနရာတြင္ ေအာက္ပါ အတိုင္း ေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။ “တပည့္ေတာ္က သာသနာေရး စိတ္နဲ႔ခ်ည္း ၾကိဳးစားတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ႏိုင္ငံေရး စိတ္နဲ႔လည္း ၾကိဳးစားတာပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ့ အေမြအႏွစ္ျဖစ္တဲ့ သာသနာေတာ္ၾကီးကို လည္းေကာင္း၊ သာသနာေတာ္ကို ၾကည္ညို ေထာက္ပံ့ၾကတဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေနရာ ႏိုင္ငံေတာ္ကို လည္းေကာင္း အင္မတန္ သာယာ ေစလိုတဲ့ ဆႏၵ တပည့္ေတာ္မွာ ျပင္းျပ ေနပါတယ္ ဘုရား၊ ျပီးေတာ့လည္း သာသနာေတာ္ကို အေၾကာင္း ျပျပီး ႏိုင္ငံပါ ေအးခ်မ္း သာယာတယ္ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ကို အလြန္ လိုခ်င္ပါတယ္” ။ ယင္းစာပိုဒ္ ကေလးကို ၾကည့္ရံုမွ်ျဖင့္ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ တာ၀န္ သိစိတ္တို႔ကို သိရွိ ႏိုင္ေပသည္။
ေနာက္ထပ္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့သည့္ ေက်ာက္ဆည္ျမိဳ႕ ေ၀ဘူ ဆရာေတာ္ၾကီး ကေတာ့ တစ္ခုေသာ ညေနခင္းမွာ မိမိေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ရွိေနၾကသည့္ ဒကာ ဒကာမပရိသတ္တို႔အား ထံုးစံအတိုင္း တရားမေဟာမွီ သိီလေပးအျပီး စကား အဆက္စပ္ မရွိပဲ
“ဒို႔ကို ရွာပါ၊ ေဖြပါ၊ အကုန္ ျပႏိုင္တယ္၊ ဒို႔မ်ားဟာ ဘုရား အဆံုးအမ အတိုင္းေနတဲ့ ေတာထဲက ရဟန္းေတြပါ” ဟု ပထမ ေျပာျပီး ခဏ အၾကာတြင္ “ယခု မင္းလုပ္ေနတဲ့ သူေတြဟာ တိုင္းသူ ျပည္သားေတြကို ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ေနတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ သာသနာေတာ္လဲ ၫိႈးႏြမ္း ရတယ္၊ တိုင္းသူျပည္သားေတြ ခ်မ္းသာရင္ သာသနာလဲ ထြန္းေတာက္မွာ အမွန္ပဲ”ဟု ရဲရဲေတာက္ မိန္႔ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ ယင္းကဲ့သို ႔ေျပာလိုက္ျခင္းမွာ ဆရာေတာ္ၾကီး အေနျဖင့္ နာမည္ၾကီး ခါစျဖစ္၍ ဆရာေတာ္၏ ေနာက္သို႔ လိုက္ျပီး စံုစမ္း ေထာက္လွမ္း သတင္း ယူေနၾကသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တာ၀န္ရွိသူမ်ား ပရိသတ္ အတြင္း ရွိေနသည္ကို သိ၍ ယခုကဲ့သို႔ ရဲရဲေတာက္ ေျပာဆို လိုက္ျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား အစဥ္ဆက္သည္ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ အတြက္ ေၾကာင့္ၾကမဲ့ မေနႏိုင္ၾကပဲ သတၱ၀ါအမ်ား ခ်မ္းသာေရး အတြက္ စြမ္းအားရွိသမွ် ေဆာင္ရြက္ေတာ္ မူၾကရင္း မိမိတို႔ ႏွလံုးသား၀ယ္ ကိန္းေအာင္း ေနသည့္ ေမတၱာ ကရုဏာတို႔ကို ၀စီကံေျမာက္ ထုတ္ေဖာ္ ႁမြက္ဟလိုက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သတၱ၀ါမ်ား အေပၚ၀ယ္ ထားရွိသည့္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၏ (၀ါ) ကိုယ္ေတာ္တို႔၏ ကရုဏာကား စံျပဳထိုက္လွပါေပစြ ။ ။
အရွင္ဥကၠ႒
Tags
ေဆာင္းပါး