လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ Freedom

လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ Freedom
ေက်ာ္သူ
ႏိုဝင္ဘာ ၂၊ ၂၀၁၀

ငါ …ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ငါ။

ဘာမွ အသံုးမဝင္တဲ့ငါ။

ဘာမွ အက်ဳံးမဝင္တဲ့ငါ။

လူမႈေရးေတာ့ သိ။

စီးပြားေရးက မရွိ။

ပညာေရးက မဟုတ္။

က်န္းမာေရးက ဆုတ္ယုတ္။

ဖဲြ႔စည္းပံုက ေထြျပား။

ႏုိင္ငံေရးက ေဝဝါး။

ဘာမွ အသံုးမက်ေတာ့တဲ့ငါ။

ဘာမွ အက်ဳိးမျပဳေတာ့တဲ့ငါ။

ငါ့ကို မင္းတို႔ရဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္မႈကေန လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ေတာ့ ေပးပါေတာ့ … ။

ငါ မဟုတ္ေတာ့တဲ့ငါ … ။

ဒါေပမယ့္ …ငါ့မွာ မင္းတို႔အသိုင္းအဝိုင္းေတြ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ ပညာရပ္ရွိတယ္။

ငါ့မွာ မင္းတို႔အဖဲြ႔အစည္းေတြ မျမင္ႏုိင္တဲ့ အျမင္အာ႐ုံရွိတယ္။

ငါ့မွာ မင္းတို႔အသင္းအဖဲြ႔ေတြ မေတြးႏုိင္တဲ့ အေတြးမ်ဳိးရွိတယ္။

ငါ့မွာ မင္းတို႔ပညာတတ္ေတြ မစြမ္းႏုိင္တဲ့ ပညာစြမ္းရွိတယ္။
ဒါ . . .ငါ့ရဲ႕စြမ္းအား။ ငါ့ရဲ႕ ပါဝါပဲ။

အဲဒီ ငါရဲ႕ အင္အားကို မင္းတို႔ ခုတံုးေတာ့မလုပ္ၾကပါနဲ႔။

ငါရွက္လွပါဘိ။
ဒါေၾကာင့္ . . .ငါ, ထပ္ေျပာမယ္။

ငါဟာ ငါမဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ငါ့မွာ မင္းတို႔ကို အက်ဳိးျပဳစရာ ဗလာ။

ငါ့မွာ မင္းတို႔အသံုးျပဳစရာ နတၱိ။

ငါ့လမ္း ငါသြားပါရေစေတာ့။

ငါ့အလုပ္ ငါလုပ္ၿပီး ငါ့သမိုင္း ငါေရးဖို႔ ငါ့ကို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္

ေပးၾကပါေတာ့။

ေနာင္တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ . . .တရားသိသလိုလို တရားရွိသလိုလိုနဲ႔

ဝင္ေလ ထြက္ေလရပ္ၿပီး

ငါ့ေနာက္ မလိုက္လာၾကနဲ႔ လို႔ ငါ မွာခဲ့ပါရေစ။
ငါ မဟုတ္ေတာ့တဲ့ငါ။ (ေက်ာ္သူ)
( ၂.၁၁.၁၉၅၉ မွ ၂၀ ? ? )


source by : မိုးမခ
Previous Post Next Post

Contact Form