ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ ႏိုင္ငံျခားသံတမန္မ်ား၊ ကုလသမဂၢေအဂ်င္စီမ်ား၊ အစိုးရမဟုတ္သည့္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ခ်ဳပ္ေျပာဆိုခဲ့သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ား
၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္ ၄ ရက္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕
၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္ ၄ ရက္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕
ေလးစား အပ္ပါေသာ သံအမတ္ႀကီးမ်ား၊ ဧည့္သည္ေတာ္ႀကီးမ်ားနဲ႔ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္မ်ား၊ လူႀကီးမင္းမ်ား ခင္ဗ်ာအခုခရီးစဥ္ဟာ တႏွစ္ေက်ာ္ ကာလ အတြင္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ ခရီးစဥ္ ႏွစ္ခုစလံုးဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ အခ်ိန္မ်ားမွာ လာေရာက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမခရီးစဥ္ကေတာ့ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔ အသက္ေပါင္း မ်ားစြာ ေသေၾကပ်က္စီးၿပီး ဒုကၡပင္လယ္ ေ၀ခဲ့ရတဲ့ အဲဒီသဘာ၀ေဘးဒုကၡႀကီးဟာ တကကမၻာလံုးကို တုန္လႈပ္ေစခဲ့ ပါ တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက လုိအပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကမၻာႀကီးကလည္း ရက္ရက္ေရာေရာ တုံ႔ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
မုန္တိုင္း ကယ္ဆယ္ေရးနဲ႔ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းအား ထုတ္ခဲ့ၾကတဲ့ အတြက္ အခုတက္ေရာက္လာၾကသူ အားလံုးကို က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ အထူး ေက်းဇူးတင္ရိွပါတယ္။
လူႀကီးမင္းတို႔ဟာ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကယ္တင္ခဲ့ၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ လူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းေတြ ျပန္လည္ရရိွေစဖို႔ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး မုန္တိုင္းဒဏ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းကို ျပန္လည္ရွင္သန္ ႏိုးထေစခဲ့ပါတယ္။
ႂကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -
အာရွတိုက္သား တဦးအေနနဲ႔ေကာ၊ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ပါ ဆိုင္ကလုန္း နာဂစ္ရဲ႕ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္ဆိုးႀကီးကို က်ေနာ္ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
က်ေနာ္ဟာ အာရွတိုက္ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဦးသန္႔ပါ။ က်ေနာ္ဟာ ဦးသန္႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ေလးစား ၾကည္ညိဳ သူျဖစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးမားလွတဲ့့ စကားေတြကိုလည္း ျပန္လည္ေအာက္ေမ့ မိပါတယ္။
ဦးသန္႔က“လူသားတဦးရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ တန္ဖိုးထားအပ္သမွ် အရာအားလံုးထဲမွာ တန္ဖိုးအရိွဆံုး ျဖစ္ၿပီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အားလံုး ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ားရဲ႕ အစလည္းျဖစ္သလို အဆံုးလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရမ်ား၊ စနစ္မ်ား၊ အေတြး အေခၚ အယူ အဆမ်ားနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားဟာ ျဖစ္တည္ၿပီး ပ်က္စီးႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ကေတာ့ ဆက္လက္ တည္ရိွေနပါလိမ့္မယ္”လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္ အခုလို ျမန္မာႏုိင္ငံကို ျပန္လည္ လာေရာက္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကလည္း အဲဒီအခ်က္ပါဝင္ပါတယ္။
အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တ ပိုင္ခြင့္ရိွတဲ့ အရာေတြကို ရရိွေစဖို႔အတြက္ အကူအညီေပးရမယ့္ ကိစၥဟာ အေရးအႀကီးဆံုး လုပ္ငန္းတရပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ကုလသမဂၢဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြ၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဘ၀ေတြနဲ႔ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာာရိွရိွ ေနထိုင္ႏိုင္ေစဖို႔ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းဟာ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ နည္းလမ္းတခုမဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တာ၀န္၀တၱရားသာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခု က်ေနာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုလာေရာက္ျခင္းဟာ ကုလသမဂၢက ျမန္မာျပည္သူေတြအေပၚထားရိွတဲ့ မယိမ္းယိုင္တဲ့ သံႏၷိဌာန္ကို ျပသဖို႔အတြက္ျဖစ္ပါသည္။
ဒီေန႔ က်ေနာ္ ဒီေနရာကေန ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ အထီးက်န္ေနသူမ်ား မဟုတ္ပါဘူး။
စည္းလံုးညီညြတ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ၀ေျပာတဲ့ ေခတ္သစ္ဒီမိုကေရစီ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေဆာက္ရာမွာ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ အတူတကြ က်ေနာ္တို႔လည္း ပါ၀င္ခ်င္ပါတယ္။
ဆင္းရဲမြဲေတမႈကေန ျပန္လည္ရုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို က်ေနာ္တို႔ ကူညီခ်င္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ေလးစားထိုက္ၿပီး တာ၀န္သိတတ္တဲ့ အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံအျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္း ၾကားမွာ ရပ္တည္လာႏိုင္ေစဖို႔ က်ေနာ္တို႔လည္း ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ ့အတူ ေဆာင္ရြက္ခ်င္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ေရရွည္တည္တံ့မယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈတို႔ ရရိွေစဖုိ႔အတြက္ က်ေနာ္ တို႔လည္း ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ အတူတကြ ေဆာင္ရြက္ခ်င္ပါတယ္္။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ အေလးအနက္ထား ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစား လိုက္နာျခင္း မရိွဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို မရရိွႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ႁခြင္းခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။
ၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -
စိန္ေခၚမႈေတြ ကေတာ့ အမ်ားအျပား ရိွေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ စိန္ေခၚမႈေတြဟာ ေျဖရွင္း မရႏိုင္တဲ့ အရာေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာတဲ့၊ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားတဲ့၊ ႂကြယ္၀ ခ်မ္းသာတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျဖစ္လာဖို႔ ဆိုတာ အလြန္ရႈပ္ေထြးတဲ့ ျဖစ္စဥ္တခု ဆိုတာကို အေတြ႕အႀကံဳေတြ ကတဆင့္ က်ေနာ္တို႔ သိရိွခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဘယ္ျပႆနာ ရပ္မဆို ကိုယ္တိုင္ ေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္း မရိွေသးပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြဟာ တခုနဲ႔တခု အျပန္အလွန္ နီးကပ္စြာ ဆက္စပ္လ်က္ ရိွပါတယ္။
အဲဒီ ျပႆနာ ရပ္ေတြကို တန္းတူ အေလးထား ေျဖရွင္း ေဆာင္ရြက္ဖို႔္ ပ်က္ကြက္တာဟာ ဒီမိုကေရစီ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာေရးတို႔ရဲ႕ အလားအလာေတြကို ဆိတ္သုဥ္းေအာင္ လုပ္ေနသလို အႏၱရာယ္ ရွိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေရးနဲ႔ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး အတြက္ အမွန္တကယ္ စိတ္ဆႏၵ ရိွမယ္ဆိုရင္ အခက္အခဲ အားလံုးကို ေက်ာ္လႊား ႏိုင္မယ္ ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔လည္း သိရိွပါတယ္။
ဒီေန႔ ေမးရမယ့္ ေမးခြန္းရွိေနပါတယ္။ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးနဲ႔ လူ႔အခြင့္ အေရးေတြကို အျပည့္အ၀ ေလးစား လိုက္နာေရးတို႔ အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ ေစာင့္ဆိုင္း ႏုိင္မလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါပဲ။
ေႏွာင့္ေႏွး ၾကန္႔ၾကာျခင္း အတြက္ ေပးဆပ္ရမႈ ေတြကေတာ့ ျပည္သူတို႔ရဲ႕ ဘ၀ေတြ အခ်ည္းအႏီွး ျဖစ္ျခင္း၊ အခြင့္အလမ္း မ်ား ဆံုးရႈံးျခင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းက ကာလၾကာရွည္ ဖယ္က်ဥ္ ထားျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာခ်င္တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူ အားလံုးဟာ အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ လုပ္ေဆာင္ ရမယ္ဆိုတဲ့့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တရား၀င္ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပါတီေတြနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခဲ့တဲ့ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ေတြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို မေန႔ကေတြ႕ဆံုစဥ္က ဒီအခ်က္ကို က်ေနာ္ ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီမိုကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြက သံႏၷိဌာန္ခ် ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ က်ေနာ္ တိုက္တြန္း ခဲ့ပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အဓိက တာ၀န္ရိွသူကေတာ့ ျမန္မာအစိုးရျဖစ္ၿပီး တိုင္းျပည္ကို သူတို႔ေဖာ္ျပထားခဲ့တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ ေတြျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ရရိွေရးဆီကို ေခၚေဆာင္ သြားသင့္ ပါတယ္။
ဒီလို ျမန္မာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အလားအလာေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ျခင္းဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြကို လူ႔ဂုဏ္သိကၡာရိွရိွ ေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး၊ ပိုမို က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လြတ္လပ္မႈနဲ႔အတူ ေကာင္းမြန္တဲ့ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း ေတြကို ရရိွေစဖို႔ ျငင္းဆန္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။
ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္စာတမ္းပါ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြရဲ႕ ပထမဆံုးစကားလံုး ကလည္း“ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျပည္သူမ်ား”ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
လြတ္လပ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဟာ ဒီလို မြန္ျမတ္တဲ့ ေ၀ါဟာရကို ထပ္တူ ေဖာ္ျပ ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီ မူ၀ါဒ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္မွာလည္း အေသအခ်ာ ထည့္သြင္းထားဖို႔ က်ေနာ္တို႔ အတူတကြ ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတြကို အေလးအနက္ ထားၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာလိုတဲ့ အဓိကအခ်က္ သုံးခ်က္ က်ေနာ့္မွာ ပါလာခဲ့ပါတယ္။
ပထမ အခ်က္ကေတာ့ လူ႔ ဂုဏ္သိကၡာကို ေလးစားျခင္းဟာ ဘယ္အရပ္ ေဒသမွာ မဆို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ အတြက္ ႀကိဳတင္ လိုအပ္ခ်က္ တခု ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့တဲ့ ကုလသမဂၢရဲ႕ ပထမဦးဆံုး အဖြဲ႕၀င္ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။
လြတ္လပ္မႈနဲ႔ အေျခခံ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ေလးစားလိုက္နာျခင္းဟာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရးတိုးတက္မႈ မ်ားအတြက္ မရိွမျဖစ္လုိအပ္ခ်က္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို အားလံုးရဲ႕ သေဘာဆႏၵနဲ႔ အဲဒီေၾကညာခ်က္က အာမခံ ထား ပါတယ္။
ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ဘဲ အဲဒီကတိက၀တ္က လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္နဲ႔ ကိုက္ညီမႈ မရိွခဲ့ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးမွတ္တမ္းေတြဟာ အလြန္စိုးရိမ္ရတဲ့ အေျခအေနမွာ ရိွေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာအစိုးရဟာ သူတို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြအျဖစ္ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ေရး၊ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ဒီီမိုကေရစီေရး ေတြကို ေျပာဆိုထားတာရွိပါတယ္။
လာမယ့္ႏွစ္မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ အမ်ားလက္ခံ ယံုၾကည္ထိုက္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲတခုျဖစ္ခ်င္ရင္ အင္အားစုအားလံုး ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ဖို႔၊ အမ်ားပူးေပါင္းပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ထင္သာျမင္သာရိွဖို႔ ေဆာင္ရြက္ ေပးရပါမယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္လမ္းေၾကာင္းဟာ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစားလုိက္နာမႈအေပၚမွာ အေျခတည္ရပါမယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလံုးကို အခ်ိန္မဆြဲဘဲ ျပန္လည္ လႊတ္ေပး သင့္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ေျပာဆိုေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့တဲ့ မေန႔ကနဲ႔ ဒီေန႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႕ခြင့္ေပးဖို႔ က်ေနာ္ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ သူက ျငင္းဆန္လိုက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ အလြန္အမင္း စိတ္ပ်က္ခဲ့ရပါတယ္။
ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး ေခတ္သစ္တခု ပြင့္လန္းလာေစမယ့္သံႏၷိဌာန္ကို ျပသဖို႔ အေကာင္းဆံုး အခြင့္အလမ္းတခု ျမန္မာအစိုးရ လက္လႊတ္ဆံုးရႈံးခဲ့ၿပီလို႔ က်ေနာ္ ယံုၾကည္လိုက္ပါတယ္။
၂၀၁၀ မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ယံုၾကည္ထိုက္ျခင္း ရိွမရိွဆိုသည့္အခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႕ဆံုခြင့္ေပးတဲ့အေပၚမွာမူတည္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ မရိွမျဖစ္အေရးႀကီးတဲ့၊ အစိုးရရဲ႕ အဓိပၸာယ္ရိွတဲ့ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈကို ျပသရမယ့္ အေရးႀကီးသေကၤတ တခုျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္ဆြဲ မေနဘဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္ေတြ ထဲမွာ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ ခြင့္ျပဳရပါမယ္။
အမွန္တကယ္ အားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အားလံုးကို တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ အက်ိဳးအတြက္ အျပည္အ၀ ပါဝင္ကူညီ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္ ေပးရပါမယ္။
ဒီလို ပါဝင္ ကူညီခ်င္သူ အားလံုး လြတ္လြတ္ လပ္လပ္၊ တက္တက္ႂကြႂကြ ပူးေပါင္းပါ၀င္ႏိုင္ျခင္း မရိွဘဲ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး ရရိွႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သက္ဆိုင္ရာ ႏုိင္ငံေရး ပါတီေတြ အားလံုးနဲ႔ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုမ်ားအပါအဝင္ အားလံုးပါ၀င္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေရး လုပ္ငန္းစဥ္ တခုကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စတင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ လြတ္လပ္စြာ ပါ၀င္ျငင္းခံုပိုင္ခြင့္ ရိွရပါမယ္။ ဒီမိုကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္ထဲ မွာ ျမန္မာျပည္သူေတြ အဓိပၸာယ္ ရိွရိွနဲ႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခြင့္၊ သက္ဆိုင္တဲ့ သတင္း အခ်က္အလက္ ေတြကို လြတ္လပ္စြာ ရယူႏိုင္ခြင့္ေတြ ရိွရပါမယ္။
ႂကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -
အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ကာလေတြဟာ ခက္ခဲပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ ႏိုင္ငံမွသည္ အသိမ္းပိုက္ခံ ကိုလိုနီႏုိင္ငံအျဖစ္မွ အခုအခါ လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံအျဖစ္ အသြင္ ကူေျပာင္းေရး ကာလ ေတြကို ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ဖူး ၿပီးျဖစ္ပါ တယ္။
ဒီသမိုင္းေၾကာင္းဟာ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ထြက္ေပါက္မ ရိွျခင္းဆိုတဲ့ အေမြႏွစ္ရပ္ကို သယ္ေဆာင ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ထြက္ေပါက္ မရိွျခင္းဆိုရာမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြကို ဖိႏွိပ္မႈ၊ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ ပြဲ ရလဒ္ကို ပယ္ဖ်က္မႈနဲ႔ ဒီေန႔အခ်ိန္အထိ ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပမႈေတြကို အၾကမ္းဖက္ႏိွမ္ႏွင္းမႈ စတဲ့ စိတ္ထိခိုက္စရာေကာင္းလွတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အသိအမွတ္ျပဳသင့္တဲ့ အျပဳသေဘာႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈတခ်ိဳ႕လည္း ရိွခဲ့ပါတယ္။
ခိုင္ၿမဲျခင္းမရိွေသးေပမယ့္ အစိုးရနဲ႔ လက္နက္ကိုင္အုပ္စုေတြအၾကား အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ ေတြဟာ ပဋိပကၡေတြကို ေလ်ာ့ပါးေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ရလဒ္ေတြ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ မသြားေစဖို႔ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ကုလသမဂၢဟာ အေတြ႕အႀကံဳအမ်ားအျပားရိွခဲ့ပါတယ္။
အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပိုင္နက္ နယ္ေျမကို ေလးစားျခင္းနဲ႔ အမ်ိဳးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးဆိုတာဟာ အစိုးရတိုင္းရဲ႕ တရားမွ်တတဲ့ စိုးရိမ္မႈေတြျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးမ်က္ႏွာစာကို ပိုၿပီး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ဖြင့္ေပးမယ္ ဆိုရင္ အင္အားစုတိုင္းနဲ႔ လူတဦးခ်င္းစီဟာ ပိုမိုႀကီးမားတဲ့ အားလံုးပါဝင္လုပ္ေဆာင္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္တခုရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္လာမွာျဖစ္ၿပီး ဒီလိုလုပ္ေဆာင္ျခင္းဟာလည္း အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္းျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ အခုိင္အမာေျပာခ်င္ပါတယ္။
စစ္တပ္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီအားလံုး၊ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုေတြ၊ လူထုအေျချပဳလူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးမွာ အခန္းက႑တရပ္ကေန ပါ၀င္ရပါမယ္။
အျပန္အလွန္ အေပးအယူ ညိႇႏိႈင္းျခင္း၊ ေလးစားျခင္းနဲ႔ နားလည္မႈရိွျခင္း တို႔ကသာ ေရရွည္တည္တံ့မယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရးတို႔အတြက္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေတြကို ခ်ေပးႏိုင္ပါတယ္။
က်ေနာ္ ေျပာလိုတဲ့ ဒုတိယ အခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ လိုအပ္ေနတဲ့ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားတဲ့ အကူအညီ ေတြကို ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ ကၽြန္းေပၚ ေဒသမွာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ တိုးတက္မႈ ေတြကို တေခါက္ ျပန္လည္ လာေရာက ္ၾကည့္ရႈခြင့္ ရတဲ့ အတြက္ေတာ့ က်ေနာ္ ၀မ္းသာပါတယ္။ လူေပါင္း ၁၃၀၀၀၀ ေလာက္ ေပ်ာက္ဆုံး ေသေၾက ခဲ့ရတဲ့ အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္ဟာ အလြန္ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ က်ေနာ္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းေတြ ကေတာ့ အသိမွတ္ျပဳရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲစရာ ျဖစ္ရပ္ဟာ ျမန္မာ ျပည္သူေတြရဲ႕ ခံႏိုင္ရည္စြမ္းအားကို ျပသခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကမၻာတလႊား မွာ ရိွတဲ့ ျပည္သူေတြကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြကို ဘယ္ေလာက္ နက္နက္ ရိႈင္းရိႈင္း ဂရုစိုက္တယ္ ဆိုတာကို ဒီျဖစ္ရပ္က ျပသခဲ့ပါတယ္။
ၿခံဳေျပာရမယ္ ဆိုရင္ ဆိုင္ကလုန္း နာဂစ္ သဘာ၀ ေဘးဒုကၡ အေပၚ အေရးယူတုံ႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္မႈဟာ အထီးက်န္ ျဖစ္ေနျခင္းကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းရဲ႕ တန္ဖိုးကို သက္ေသျပသလိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အလွဴရွင္ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ေထာက္ပံ႔ ကူညီမႈေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ကုလသမဂၢနဲ႔ အာဆီယံ အသင္းႀကီးတို႔ရဲ႕ သံုးပြင့္ဆိုင္ အဖြဲ႕က တဆင့္ အရင္က မရိွခဲ့ဘူးတဲ့ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားတဲ့ အလြန္ အေရး ႀကီးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြဟာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာဆိုတဲ့ စည္းမ်ဥ္း သေဘာတရားနဲ႔ ဆန္႔က်င္ျခင္း မရွိဘူး ဆိုတာကို ျပသခဲ့ပါတယ္။
တျခားႏိုင္ငံေတြမွာလိုပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေပးတဲ့ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားတဲ့ အကူအညီေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ ထည့္သြင္းစဥ္းစားမႈေတြမွာ ဓားစာခံမျဖစ္သင့္ပါဘူး။ လူသားခ်င္းစာနာတဲ့ အေထာက္အပံ့နဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အေထာက္အပံ့ ေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံက လိုအပ္ေနတဲ့ ျပည္သူအားလံုး ရရိွႏိုင္ေစဖို႔ က်ေနာ္တို႔ အတူတကြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ သြားႏိုင္ ပါတယ္။ တကယ္လည္း ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတြဟာ က်ေနာ္ေျပာလိုတဲ့ တတိယေျမာက္အခ်က္ကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး အလားအလာေတြကို ဖြင့္ေပးရမယ့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အာရွတိုက္ စီးပြားေရးဇုန္ရဲ႕ အလယ္မွာ အံၾသဖြယ္ရာ ရိွေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ ပတ္လည္က အလ်င္အျမန္ တိုးတက္ေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းထဲ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ထိန္းေက်ာင္းေမာင္းႏွင္သြားမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမႈ အဆင့္ အတန္း ျမင့္မားလာမယ့္ အေသခ်ာဆံုးနည္းလမ္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ျပင္ပ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံမႈေတြကို ဖြင့္လွစ္ေပးတဲ့ ျမန္မာအစုိးရရဲ႕ မူ၀ါဒကို က်ေနာ္ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ကုလသမဂၢရဲ႕ ေထာင္စုႏွစ္ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ ျပည့္မီေစဖို႔ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈေတြ၊ HIV ေရာဂါျပန္႔ပြားမႈ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးေတြ၊ လူကုန္ကူးမႈတားဆီးတိုက္ဖ်က္ေရးနဲ႔ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္မႈ ေလွ်ာ့ခ် ေရးတို႔မွာ အစိုးရရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈ ေတြကိုလည္း ႀကိဳဆိုပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္က ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈထဲ ဆက္လက္ေနထိုင္ေနရတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္ပါ တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူေနမႈအဆင့္အတန္းဟာ အာရွတိုက္ရဲ႕အနိမ့္ဆံုး ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။
ျမန္မာ ျပည္သူေတြဟာ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ အစားအစာအတြက္၊ လံုၿခံဳမႈနဲ႔ က်န္းမာေရးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ အတြက္ လိုအပ္ ေနပါတယ္။
ေဒသတြင္းနဲ႔ ကမၻာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြက အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ရရိွခံစားႏိုင္ေရးအတြက္ ျမန္မာျပည္သူေတြ ပါဝင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ အတူလက္တြဲေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေအးခ်မ္း တည္ၿငိမ္တဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံကေန ႂကြယ္၀ ခ်မ္းသာမႈ အက်ိဳးေက်းဇူး ေတြကို ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ကမၻာႀကီး အတြက္ ရရွိႏုိင္မယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ အသိအမွတ္ျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ရည္မွန္းခ်က္ အတြက္လည္း က်ေနာ္တို႔ အတူလက္တြဲ လုပ္ေဆာင္ၾကရပါမယ္။
ျမန္မာ အစိုးရ အေနနဲ႔လည္း ဒီအခ်ိန္အခါ သမယကို လက္လြတ္ မခံဘဲ အမိအရ ဆုတ္ကိုင္ရပါမယ္။
ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းက ျမန္မာ ျပည္သူေတြကို ကူညီဖို႔အတြက္ ကမ္းလွမ္းလာမယ့္ အခြင့္အလမ္း ေတြကိုလည္း အမိအရ ဆုပ္ကိုင္ ရပါမယ္။
ႂကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -
က်ေနာ္ဟာ မိတ္ေဆြတေယာက္အေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ့္ရဲ႕ တာ၀န္က ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္စာတမ္းပါ စံႏႈန္းေတြနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အစိုးရ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုေတြ၊ လူထု အေျချပဳ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ေတြဟာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ၊ ျပည္သူ တရပ္အသြင္နဲ႔ အနာဂတ္ခရီးလမ္းကို အတူတကြ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ဖို႔ အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ အားလံုးကို အားေပး တိုက္တြန္းဖို႔ လည္း က်ေနာ့္ရဲ႕ အခန္းက႑မွာ ပါဝင္ပါတယ္။
ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ကြဲျပားျခားနားမႈေတြရဲ႕ အထက္မွာ ထားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့၊ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အရာ ဆိုတာ ရိွမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
ကမၻာႀကီး နဲ႔ ေဒသတြင္း က လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲေနပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းကေန အက်ိဳး အျမတ္ရရိွဖို႔ ရပ္တည္ရပါလိမ့္မယ္။ မိမိႏိုင္ငံရဲ႕ အေျပာင္းအလဲ ေတြကေန အက်ိဳးအျမတ္ ရရိွဖို႔ ေဆာင္ရြက္ရပါလိမ့္မယ္။
ကုလသမဂၢနဲ႔ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ျခင္းဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒအေနနဲ႔ အေရးႀကီးတဲ့ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ ျဖစ္ တယ္လို႔ ျမန္မာအစိုးရက ထပ္ခါတလဲလဲ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာ အစိုးရေနနဲ႔ စကားနဲ႔ အလုပ္ညီညြတ္ေစဖုိ႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာလိုပါတယ္။
ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ကုလသမဂၢနဲ႔ ပိုမို ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေလေလ ႏိုင္ငံရဲ႕အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာက ပိုမို ခိုင္ၿမဲေလေလ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီလုိပဲ ျမန္မာျပည္သူ အားလံုးရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး ေတြကို အျပည့္အ၀ ေလးစား လိုက္နာရင္း စည္းလံုး ညီညြတ္တဲ့၊ ၿငိမ္းခ်မ္း တည္ၿငိမ္တဲ့၊ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာတဲ့၊ ဒီမိုကေရစီ အနာဂတ္ ဆိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေစဖို႔ အကူအညီ ေပးျခင္းဟာ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္း တခုလံုးရဲ႕ တာ၀န္ ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ေျပာလိုပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
source by : ဧရာ၀တီ
ႂကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -
အာရွတိုက္သား တဦးအေနနဲ႔ေကာ၊ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ပါ ဆိုင္ကလုန္း နာဂစ္ရဲ႕ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္ဆိုးႀကီးကို က်ေနာ္ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
က်ေနာ္ဟာ အာရွတိုက္ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဦးသန္႔ပါ။ က်ေနာ္ဟာ ဦးသန္႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ေလးစား ၾကည္ညိဳ သူျဖစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးမားလွတဲ့့ စကားေတြကိုလည္း ျပန္လည္ေအာက္ေမ့ မိပါတယ္။
ဦးသန္႔က“လူသားတဦးရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ တန္ဖိုးထားအပ္သမွ် အရာအားလံုးထဲမွာ တန္ဖိုးအရိွဆံုး ျဖစ္ၿပီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အားလံုး ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ားရဲ႕ အစလည္းျဖစ္သလို အဆံုးလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရမ်ား၊ စနစ္မ်ား၊ အေတြး အေခၚ အယူ အဆမ်ားနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားဟာ ျဖစ္တည္ၿပီး ပ်က္စီးႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ကေတာ့ ဆက္လက္ တည္ရိွေနပါလိမ့္မယ္”လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္ အခုလို ျမန္မာႏုိင္ငံကို ျပန္လည္ လာေရာက္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကလည္း အဲဒီအခ်က္ပါဝင္ပါတယ္။
အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တ ပိုင္ခြင့္ရိွတဲ့ အရာေတြကို ရရိွေစဖို႔အတြက္ အကူအညီေပးရမယ့္ ကိစၥဟာ အေရးအႀကီးဆံုး လုပ္ငန္းတရပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ကုလသမဂၢဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြ၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဘ၀ေတြနဲ႔ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာာရိွရိွ ေနထိုင္ႏိုင္ေစဖို႔ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းဟာ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ နည္းလမ္းတခုမဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တာ၀န္၀တၱရားသာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခု က်ေနာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုလာေရာက္ျခင္းဟာ ကုလသမဂၢက ျမန္မာျပည္သူေတြအေပၚထားရိွတဲ့ မယိမ္းယိုင္တဲ့ သံႏၷိဌာန္ကို ျပသဖို႔အတြက္ျဖစ္ပါသည္။
ဒီေန႔ က်ေနာ္ ဒီေနရာကေန ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ အထီးက်န္ေနသူမ်ား မဟုတ္ပါဘူး။
စည္းလံုးညီညြတ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ၀ေျပာတဲ့ ေခတ္သစ္ဒီမိုကေရစီ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေဆာက္ရာမွာ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ အတူတကြ က်ေနာ္တို႔လည္း ပါ၀င္ခ်င္ပါတယ္။
ဆင္းရဲမြဲေတမႈကေန ျပန္လည္ရုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို က်ေနာ္တို႔ ကူညီခ်င္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ေလးစားထိုက္ၿပီး တာ၀န္သိတတ္တဲ့ အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံအျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္း ၾကားမွာ ရပ္တည္လာႏိုင္ေစဖို႔ က်ေနာ္တို႔လည္း ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ ့အတူ ေဆာင္ရြက္ခ်င္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ေရရွည္တည္တံ့မယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈတို႔ ရရိွေစဖုိ႔အတြက္ က်ေနာ္ တို႔လည္း ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ အတူတကြ ေဆာင္ရြက္ခ်င္ပါတယ္္။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ အေလးအနက္ထား ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစား လိုက္နာျခင္း မရိွဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို မရရိွႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ႁခြင္းခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။
ၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -
စိန္ေခၚမႈေတြ ကေတာ့ အမ်ားအျပား ရိွေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ စိန္ေခၚမႈေတြဟာ ေျဖရွင္း မရႏိုင္တဲ့ အရာေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာတဲ့၊ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားတဲ့၊ ႂကြယ္၀ ခ်မ္းသာတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျဖစ္လာဖို႔ ဆိုတာ အလြန္ရႈပ္ေထြးတဲ့ ျဖစ္စဥ္တခု ဆိုတာကို အေတြ႕အႀကံဳေတြ ကတဆင့္ က်ေနာ္တို႔ သိရိွခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဘယ္ျပႆနာ ရပ္မဆို ကိုယ္တိုင္ ေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္း မရိွေသးပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြဟာ တခုနဲ႔တခု အျပန္အလွန္ နီးကပ္စြာ ဆက္စပ္လ်က္ ရိွပါတယ္။
အဲဒီ ျပႆနာ ရပ္ေတြကို တန္းတူ အေလးထား ေျဖရွင္း ေဆာင္ရြက္ဖို႔္ ပ်က္ကြက္တာဟာ ဒီမိုကေရစီ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာေရးတို႔ရဲ႕ အလားအလာေတြကို ဆိတ္သုဥ္းေအာင္ လုပ္ေနသလို အႏၱရာယ္ ရွိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေရးနဲ႔ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး အတြက္ အမွန္တကယ္ စိတ္ဆႏၵ ရိွမယ္ဆိုရင္ အခက္အခဲ အားလံုးကို ေက်ာ္လႊား ႏိုင္မယ္ ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔လည္း သိရိွပါတယ္။
ဒီေန႔ ေမးရမယ့္ ေမးခြန္းရွိေနပါတယ္။ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးနဲ႔ လူ႔အခြင့္ အေရးေတြကို အျပည့္အ၀ ေလးစား လိုက္နာေရးတို႔ အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ ေစာင့္ဆိုင္း ႏုိင္မလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါပဲ။
ေႏွာင့္ေႏွး ၾကန္႔ၾကာျခင္း အတြက္ ေပးဆပ္ရမႈ ေတြကေတာ့ ျပည္သူတို႔ရဲ႕ ဘ၀ေတြ အခ်ည္းအႏီွး ျဖစ္ျခင္း၊ အခြင့္အလမ္း မ်ား ဆံုးရႈံးျခင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းက ကာလၾကာရွည္ ဖယ္က်ဥ္ ထားျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာခ်င္တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူ အားလံုးဟာ အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ လုပ္ေဆာင္ ရမယ္ဆိုတဲ့့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တရား၀င္ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပါတီေတြနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခဲ့တဲ့ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ေတြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို မေန႔ကေတြ႕ဆံုစဥ္က ဒီအခ်က္ကို က်ေနာ္ ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီမိုကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြက သံႏၷိဌာန္ခ် ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ က်ေနာ္ တိုက္တြန္း ခဲ့ပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အဓိက တာ၀န္ရိွသူကေတာ့ ျမန္မာအစိုးရျဖစ္ၿပီး တိုင္းျပည္ကို သူတို႔ေဖာ္ျပထားခဲ့တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ ေတြျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ရရိွေရးဆီကို ေခၚေဆာင္ သြားသင့္ ပါတယ္။
ဒီလို ျမန္မာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အလားအလာေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ျခင္းဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြကို လူ႔ဂုဏ္သိကၡာရိွရိွ ေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး၊ ပိုမို က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လြတ္လပ္မႈနဲ႔အတူ ေကာင္းမြန္တဲ့ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း ေတြကို ရရိွေစဖို႔ ျငင္းဆန္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။
ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္စာတမ္းပါ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြရဲ႕ ပထမဆံုးစကားလံုး ကလည္း“ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျပည္သူမ်ား”ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
လြတ္လပ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဟာ ဒီလို မြန္ျမတ္တဲ့ ေ၀ါဟာရကို ထပ္တူ ေဖာ္ျပ ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီ မူ၀ါဒ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္မွာလည္း အေသအခ်ာ ထည့္သြင္းထားဖို႔ က်ေနာ္တို႔ အတူတကြ ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတြကို အေလးအနက္ ထားၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာလိုတဲ့ အဓိကအခ်က္ သုံးခ်က္ က်ေနာ့္မွာ ပါလာခဲ့ပါတယ္။
ပထမ အခ်က္ကေတာ့ လူ႔ ဂုဏ္သိကၡာကို ေလးစားျခင္းဟာ ဘယ္အရပ္ ေဒသမွာ မဆို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ အတြက္ ႀကိဳတင္ လိုအပ္ခ်က္ တခု ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့တဲ့ ကုလသမဂၢရဲ႕ ပထမဦးဆံုး အဖြဲ႕၀င္ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။
လြတ္လပ္မႈနဲ႔ အေျခခံ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ေလးစားလိုက္နာျခင္းဟာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရးတိုးတက္မႈ မ်ားအတြက္ မရိွမျဖစ္လုိအပ္ခ်က္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို အားလံုးရဲ႕ သေဘာဆႏၵနဲ႔ အဲဒီေၾကညာခ်က္က အာမခံ ထား ပါတယ္။
ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ဘဲ အဲဒီကတိက၀တ္က လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္နဲ႔ ကိုက္ညီမႈ မရိွခဲ့ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးမွတ္တမ္းေတြဟာ အလြန္စိုးရိမ္ရတဲ့ အေျခအေနမွာ ရိွေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာအစိုးရဟာ သူတို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြအျဖစ္ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ေရး၊ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ဒီီမိုကေရစီေရး ေတြကို ေျပာဆိုထားတာရွိပါတယ္။
လာမယ့္ႏွစ္မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ အမ်ားလက္ခံ ယံုၾကည္ထိုက္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲတခုျဖစ္ခ်င္ရင္ အင္အားစုအားလံုး ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ဖို႔၊ အမ်ားပူးေပါင္းပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ထင္သာျမင္သာရိွဖို႔ ေဆာင္ရြက္ ေပးရပါမယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္လမ္းေၾကာင္းဟာ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစားလုိက္နာမႈအေပၚမွာ အေျခတည္ရပါမယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလံုးကို အခ်ိန္မဆြဲဘဲ ျပန္လည္ လႊတ္ေပး သင့္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ေျပာဆိုေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့တဲ့ မေန႔ကနဲ႔ ဒီေန႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႕ခြင့္ေပးဖို႔ က်ေနာ္ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ သူက ျငင္းဆန္လိုက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ အလြန္အမင္း စိတ္ပ်က္ခဲ့ရပါတယ္။
ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး ေခတ္သစ္တခု ပြင့္လန္းလာေစမယ့္သံႏၷိဌာန္ကို ျပသဖို႔ အေကာင္းဆံုး အခြင့္အလမ္းတခု ျမန္မာအစိုးရ လက္လႊတ္ဆံုးရႈံးခဲ့ၿပီလို႔ က်ေနာ္ ယံုၾကည္လိုက္ပါတယ္။
၂၀၁၀ မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ယံုၾကည္ထိုက္ျခင္း ရိွမရိွဆိုသည့္အခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႕ဆံုခြင့္ေပးတဲ့အေပၚမွာမူတည္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ မရိွမျဖစ္အေရးႀကီးတဲ့၊ အစိုးရရဲ႕ အဓိပၸာယ္ရိွတဲ့ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈကို ျပသရမယ့္ အေရးႀကီးသေကၤတ တခုျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္ဆြဲ မေနဘဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္ေတြ ထဲမွာ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ ခြင့္ျပဳရပါမယ္။
အမွန္တကယ္ အားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အားလံုးကို တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ အက်ိဳးအတြက္ အျပည္အ၀ ပါဝင္ကူညီ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္ ေပးရပါမယ္။
ဒီလို ပါဝင္ ကူညီခ်င္သူ အားလံုး လြတ္လြတ္ လပ္လပ္၊ တက္တက္ႂကြႂကြ ပူးေပါင္းပါ၀င္ႏိုင္ျခင္း မရိွဘဲ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး ရရိွႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သက္ဆိုင္ရာ ႏုိင္ငံေရး ပါတီေတြ အားလံုးနဲ႔ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုမ်ားအပါအဝင္ အားလံုးပါ၀င္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေရး လုပ္ငန္းစဥ္ တခုကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စတင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ လြတ္လပ္စြာ ပါ၀င္ျငင္းခံုပိုင္ခြင့္ ရိွရပါမယ္။ ဒီမိုကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္ထဲ မွာ ျမန္မာျပည္သူေတြ အဓိပၸာယ္ ရိွရိွနဲ႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခြင့္၊ သက္ဆိုင္တဲ့ သတင္း အခ်က္အလက္ ေတြကို လြတ္လပ္စြာ ရယူႏိုင္ခြင့္ေတြ ရိွရပါမယ္။
ႂကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -
အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ကာလေတြဟာ ခက္ခဲပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ ႏိုင္ငံမွသည္ အသိမ္းပိုက္ခံ ကိုလိုနီႏုိင္ငံအျဖစ္မွ အခုအခါ လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံအျဖစ္ အသြင္ ကူေျပာင္းေရး ကာလ ေတြကို ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ဖူး ၿပီးျဖစ္ပါ တယ္။
ဒီသမိုင္းေၾကာင္းဟာ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ထြက္ေပါက္မ ရိွျခင္းဆိုတဲ့ အေမြႏွစ္ရပ္ကို သယ္ေဆာင ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ထြက္ေပါက္ မရိွျခင္းဆိုရာမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြကို ဖိႏွိပ္မႈ၊ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ ပြဲ ရလဒ္ကို ပယ္ဖ်က္မႈနဲ႔ ဒီေန႔အခ်ိန္အထိ ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပမႈေတြကို အၾကမ္းဖက္ႏိွမ္ႏွင္းမႈ စတဲ့ စိတ္ထိခိုက္စရာေကာင္းလွတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အသိအမွတ္ျပဳသင့္တဲ့ အျပဳသေဘာႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈတခ်ိဳ႕လည္း ရိွခဲ့ပါတယ္။
ခိုင္ၿမဲျခင္းမရိွေသးေပမယ့္ အစိုးရနဲ႔ လက္နက္ကိုင္အုပ္စုေတြအၾကား အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ ေတြဟာ ပဋိပကၡေတြကို ေလ်ာ့ပါးေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ရလဒ္ေတြ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ မသြားေစဖို႔ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ကုလသမဂၢဟာ အေတြ႕အႀကံဳအမ်ားအျပားရိွခဲ့ပါတယ္။
အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပိုင္နက္ နယ္ေျမကို ေလးစားျခင္းနဲ႔ အမ်ိဳးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးဆိုတာဟာ အစိုးရတိုင္းရဲ႕ တရားမွ်တတဲ့ စိုးရိမ္မႈေတြျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးမ်က္ႏွာစာကို ပိုၿပီး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ဖြင့္ေပးမယ္ ဆိုရင္ အင္အားစုတိုင္းနဲ႔ လူတဦးခ်င္းစီဟာ ပိုမိုႀကီးမားတဲ့ အားလံုးပါဝင္လုပ္ေဆာင္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္တခုရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္လာမွာျဖစ္ၿပီး ဒီလိုလုပ္ေဆာင္ျခင္းဟာလည္း အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္းျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ အခုိင္အမာေျပာခ်င္ပါတယ္။
စစ္တပ္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီအားလံုး၊ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုေတြ၊ လူထုအေျချပဳလူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးမွာ အခန္းက႑တရပ္ကေန ပါ၀င္ရပါမယ္။
အျပန္အလွန္ အေပးအယူ ညိႇႏိႈင္းျခင္း၊ ေလးစားျခင္းနဲ႔ နားလည္မႈရိွျခင္း တို႔ကသာ ေရရွည္တည္တံ့မယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရးတို႔အတြက္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေတြကို ခ်ေပးႏိုင္ပါတယ္။
က်ေနာ္ ေျပာလိုတဲ့ ဒုတိယ အခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ လိုအပ္ေနတဲ့ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားတဲ့ အကူအညီ ေတြကို ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ ကၽြန္းေပၚ ေဒသမွာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ တိုးတက္မႈ ေတြကို တေခါက္ ျပန္လည္ လာေရာက ္ၾကည့္ရႈခြင့္ ရတဲ့ အတြက္ေတာ့ က်ေနာ္ ၀မ္းသာပါတယ္။ လူေပါင္း ၁၃၀၀၀၀ ေလာက္ ေပ်ာက္ဆုံး ေသေၾက ခဲ့ရတဲ့ အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္ဟာ အလြန္ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ က်ေနာ္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းေတြ ကေတာ့ အသိမွတ္ျပဳရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲစရာ ျဖစ္ရပ္ဟာ ျမန္မာ ျပည္သူေတြရဲ႕ ခံႏိုင္ရည္စြမ္းအားကို ျပသခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကမၻာတလႊား မွာ ရိွတဲ့ ျပည္သူေတြကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြကို ဘယ္ေလာက္ နက္နက္ ရိႈင္းရိႈင္း ဂရုစိုက္တယ္ ဆိုတာကို ဒီျဖစ္ရပ္က ျပသခဲ့ပါတယ္။
ၿခံဳေျပာရမယ္ ဆိုရင္ ဆိုင္ကလုန္း နာဂစ္ သဘာ၀ ေဘးဒုကၡ အေပၚ အေရးယူတုံ႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္မႈဟာ အထီးက်န္ ျဖစ္ေနျခင္းကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းရဲ႕ တန္ဖိုးကို သက္ေသျပသလိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အလွဴရွင္ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ေထာက္ပံ႔ ကူညီမႈေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ကုလသမဂၢနဲ႔ အာဆီယံ အသင္းႀကီးတို႔ရဲ႕ သံုးပြင့္ဆိုင္ အဖြဲ႕က တဆင့္ အရင္က မရိွခဲ့ဘူးတဲ့ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားတဲ့ အလြန္ အေရး ႀကီးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြဟာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာဆိုတဲ့ စည္းမ်ဥ္း သေဘာတရားနဲ႔ ဆန္႔က်င္ျခင္း မရွိဘူး ဆိုတာကို ျပသခဲ့ပါတယ္။
တျခားႏိုင္ငံေတြမွာလိုပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေပးတဲ့ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားတဲ့ အကူအညီေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ ထည့္သြင္းစဥ္းစားမႈေတြမွာ ဓားစာခံမျဖစ္သင့္ပါဘူး။ လူသားခ်င္းစာနာတဲ့ အေထာက္အပံ့နဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အေထာက္အပံ့ ေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံက လိုအပ္ေနတဲ့ ျပည္သူအားလံုး ရရိွႏိုင္ေစဖို႔ က်ေနာ္တို႔ အတူတကြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ သြားႏိုင္ ပါတယ္။ တကယ္လည္း ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတြဟာ က်ေနာ္ေျပာလိုတဲ့ တတိယေျမာက္အခ်က္ကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး အလားအလာေတြကို ဖြင့္ေပးရမယ့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အာရွတိုက္ စီးပြားေရးဇုန္ရဲ႕ အလယ္မွာ အံၾသဖြယ္ရာ ရိွေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ ပတ္လည္က အလ်င္အျမန္ တိုးတက္ေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းထဲ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ထိန္းေက်ာင္းေမာင္းႏွင္သြားမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမႈ အဆင့္ အတန္း ျမင့္မားလာမယ့္ အေသခ်ာဆံုးနည္းလမ္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ျပင္ပ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံမႈေတြကို ဖြင့္လွစ္ေပးတဲ့ ျမန္မာအစုိးရရဲ႕ မူ၀ါဒကို က်ေနာ္ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ကုလသမဂၢရဲ႕ ေထာင္စုႏွစ္ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ ျပည့္မီေစဖို႔ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈေတြ၊ HIV ေရာဂါျပန္႔ပြားမႈ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးေတြ၊ လူကုန္ကူးမႈတားဆီးတိုက္ဖ်က္ေရးနဲ႔ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္မႈ ေလွ်ာ့ခ် ေရးတို႔မွာ အစိုးရရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈ ေတြကိုလည္း ႀကိဳဆိုပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္က ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈထဲ ဆက္လက္ေနထိုင္ေနရတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္ပါ တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူေနမႈအဆင့္အတန္းဟာ အာရွတိုက္ရဲ႕အနိမ့္ဆံုး ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။
ျမန္မာ ျပည္သူေတြဟာ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ အစားအစာအတြက္၊ လံုၿခံဳမႈနဲ႔ က်န္းမာေရးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ အတြက္ လိုအပ္ ေနပါတယ္။
ေဒသတြင္းနဲ႔ ကမၻာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြက အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ရရိွခံစားႏိုင္ေရးအတြက္ ျမန္မာျပည္သူေတြ ပါဝင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ အတူလက္တြဲေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေအးခ်မ္း တည္ၿငိမ္တဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံကေန ႂကြယ္၀ ခ်မ္းသာမႈ အက်ိဳးေက်းဇူး ေတြကို ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ကမၻာႀကီး အတြက္ ရရွိႏုိင္မယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ အသိအမွတ္ျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ရည္မွန္းခ်က္ အတြက္လည္း က်ေနာ္တို႔ အတူလက္တြဲ လုပ္ေဆာင္ၾကရပါမယ္။
ျမန္မာ အစိုးရ အေနနဲ႔လည္း ဒီအခ်ိန္အခါ သမယကို လက္လြတ္ မခံဘဲ အမိအရ ဆုတ္ကိုင္ရပါမယ္။
ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းက ျမန္မာ ျပည္သူေတြကို ကူညီဖို႔အတြက္ ကမ္းလွမ္းလာမယ့္ အခြင့္အလမ္း ေတြကိုလည္း အမိအရ ဆုပ္ကိုင္ ရပါမယ္။
ႂကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -
က်ေနာ္ဟာ မိတ္ေဆြတေယာက္အေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ့္ရဲ႕ တာ၀န္က ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္စာတမ္းပါ စံႏႈန္းေတြနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အစိုးရ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုေတြ၊ လူထု အေျချပဳ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ေတြဟာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ၊ ျပည္သူ တရပ္အသြင္နဲ႔ အနာဂတ္ခရီးလမ္းကို အတူတကြ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ဖို႔ အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ အားလံုးကို အားေပး တိုက္တြန္းဖို႔ လည္း က်ေနာ့္ရဲ႕ အခန္းက႑မွာ ပါဝင္ပါတယ္။
ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ကြဲျပားျခားနားမႈေတြရဲ႕ အထက္မွာ ထားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့၊ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အရာ ဆိုတာ ရိွမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
ကမၻာႀကီး နဲ႔ ေဒသတြင္း က လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲေနပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းကေန အက်ိဳး အျမတ္ရရိွဖို႔ ရပ္တည္ရပါလိမ့္မယ္။ မိမိႏိုင္ငံရဲ႕ အေျပာင္းအလဲ ေတြကေန အက်ိဳးအျမတ္ ရရိွဖို႔ ေဆာင္ရြက္ရပါလိမ့္မယ္။
ကုလသမဂၢနဲ႔ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ျခင္းဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒအေနနဲ႔ အေရးႀကီးတဲ့ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ ျဖစ္ တယ္လို႔ ျမန္မာအစိုးရက ထပ္ခါတလဲလဲ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာ အစိုးရေနနဲ႔ စကားနဲ႔ အလုပ္ညီညြတ္ေစဖုိ႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာလိုပါတယ္။
ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ကုလသမဂၢနဲ႔ ပိုမို ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေလေလ ႏိုင္ငံရဲ႕အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာက ပိုမို ခိုင္ၿမဲေလေလ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီလုိပဲ ျမန္မာျပည္သူ အားလံုးရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး ေတြကို အျပည့္အ၀ ေလးစား လိုက္နာရင္း စည္းလံုး ညီညြတ္တဲ့၊ ၿငိမ္းခ်မ္း တည္ၿငိမ္တဲ့၊ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာတဲ့၊ ဒီမိုကေရစီ အနာဂတ္ ဆိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေစဖို႔ အကူအညီ ေပးျခင္းဟာ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္း တခုလံုးရဲ႕ တာ၀န္ ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ေျပာလိုပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
source by : ဧရာ၀တီ
Tags
မွ်ေ၀ျခင္း