 မႏွင္းေမေအာင္ ေခၚ မႏုိဘယ္လ္ေအး |
ယခုလဆန္းပုိင္းတြင္ အီတလီႏုိင္ငံ ဗီလာဆန္တာၿမိဳ႕ (the City of VillaSanta)က ျမန္မာျပည္မွ အက်ဥ္းသားတဦးကုိ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ၿမိဳ႕သားအျဖစ္ သတ္မွတ္ခ့ဲသည္။ ထုိသုိ႔ ဂုဏ္ျပဳခံရသူမွာ မုံရြာေထာင္တြင္ အက်ဥ္းက်ေနသူ မႏွင္းေမေအာင္ ျဖစ္သည္။
ဒဂုံတကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသူ၊ ယခုအခါ မုံရြာေထာင္ အက်ဥ္းခန္းတခုတြင္ ေရာက္ေနသူ မႏွင္းေမေအာင္ ေခၚ မႏုိဘယ္လ္ေအး အေၾကာင္းကုိ သိရိွရန္ မုိးမခက သူ၏ မိတ္ေဆြ မလ့ဲလ့ဲႏြယ္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားပါသည္။
မုိးမခ - သူနဲ႔ ဘယ္လုိ စၿပီး ေတြ႔ခ့ဲတာလဲ။
မလ့ဲလ့ဲႏြယ္ - က်မနဲ႔ ႏိုဘယ္လ္က ၁၉၉၈ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၂၄ ရက္ေန႔ ေအာင္သေျပ စစ္ေၾကာေရး စခန္းမွာ ကတည္းက သိခဲ့ၾကတာပါ။ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမွာ ေနရၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာလဲ အင္းစိန္ေထာင္မွာ တတိုက္ထဲ ေနရတယ္။
၁၉၉၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ၊ ၆ ရက္ အင္းစိန္ေထာင္ကေန နယ္ေထာင္ေတြ ေျပာင္းေတာ့လည္း အတူတူပဲ။ အဲဒီတုန္းက မိန္းကေလး (၅)ေယာက္၊ ေယာက်ာ္းေလးေတြကေတာ့ အေယာက္ (၅ဝ) ေက်ာ္ေလာက္ ရိွမယ္နဲ႔ တူတယ္။ မၾကည္ၾကည္ဝင္း (ၾကည့္ျမင္တုိင္)၊ ဇင္မာေအာင္ (ယခုထက္ထိ မႏၱေလးေထာင္တြင္ ရိွေနဆဲ)၊ ျမတ္စံပယ္မိုး (ယခု ေနာ္ေဝႏုိင္ငံ)၊ ႏိုဘယ္ရယ္၊ က်မ ရယ္ေပါ့။
မႏၱေလးေထာင္မွာ (၃)ညေလာက္လည္း အိပ္ၿပီးေရာ က်မနဲ႔႔ ျမတ္စံပယ္မိုးက ေရႊဘိုေထာင္၊ ႏိုဘယ္လ္က ျမင္းျခံေထာင္ စသျဖင့္ တေနရာစီ အေျပာင္းခံလိုက္ရတယ္။ အဲဒီထဲက ႏိုဘယ္လ္နဲ႔ ကြဲသြားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္မွာ ႏုိဘယ္လ္ ေထာင္က ျပန္လြတ္လာေတာ့ က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပန္ဆုံျဖစ္တယ္။
 လြန္ခ့ဲသည့္ ၁၁ ႏွစ္မွစတင္၍ အင္းစိန္၊ မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္တုိ႔တြင္ ေရာက္ရိွေနေသာ မဇင္မာေအာင္ |
ေထာင္ထဲမွာ ေနရတာ ႏွင္းေမေအာင္က စိတ္ဓာတ္ မက်ဘူးလား၊ ဘယ္လုိ ျမင္သလဲ သူ႔ကုိ။
ေထာင္ထဲမွာ ေနရတယ္ဆိုတာ ဘယ္လ္ေလာက္ပဲ စိတ္ဓာတ္ မာတယ္ ေျပာေျပာ လူတိုင္းကေတာ့ စိတ္ဓာတ္ က်တတ္ၾကတာပဲ။ အစားအေသာက္၊ အေနအထိုင္၊ ေရခ်ိဳးတာကအစ အဆင္မေျပဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ လူဆိုတာ ခံစားခ်က္၊ ခံယူခ်က္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဒုကၡ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ေရာက္ပါေစ၊ စိတ္ဓာတ္ကို ၾကံ႕ၾကံ႕ခံႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ႏိုဘယ္လ္လည္း တေယာက္ အပါအဝင္ေပါ့။
ႏိုဘယ္လ္္က အေပါင္းအသင္းေတြကို တက္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီတယ္။ အနစ္နာခံတယ္။ သေဘာထား ႀကီးတယ္။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ခံယူခ်က္ျပင္းတယ္။ စိတ္ဓာတ္ မာတယ္။ လူမႈေရး စိတ္ဓာတ္လည္း အျပည့္အဝ ရိွတယ္။ အေမကို ရိုေသတယ္။
ႏုိင္ငံေရး မလုပ္ေတာ့ဘူး ဆုိၿပီး ခံဝန္ခ်က္ လက္မွတ္ ထုိးခုိင္းတာမ်ဳိး၊ အာဏာပုိင္ေတြက ခ်ည္းကပ္တာမ်ဳိး ရိွသလား။
ေထာင္ထဲမွာ (၇)ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေနရၿပီးေနာက္ လက္မွတ္ထိုးစရာ မလိုဘဲ နအဖ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ လက္မွတ္ ထုိးၿပီး ေထာင္က လြတ္လာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လက္မွတ္ မထိုးဘဲ ေထာင္ကေန လြတ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံေရးမႈနဲ႔ ေထာင္က်တဲ့ လူတိုင္းဟာ အနိမ့္ဆုံးေတာ့ နယ္ေျမခံ ေထာက္လွမ္းေရးေတြရဲ႕ ေစာင့္ၾကည့္တာကို ခံရပါတယ္။ ႏိုဘယ္လ္ဟာ ေထာက္လွမ္းေရးက ဘယ္လ္ေလာက္ပဲ ေစာင့္ၾကည့္ ေစာင့္ၾကည့္၊ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေနာက္ဆုတ္မသြားဘဲ ေထာင္ကေနထြက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာလဲ ကိုမင္းကိုႏိုင္တုိ႔ ဦးေဆာင္တဲ့ (၈၈) မ်ိဳးဆက္ အဖြဲ႔နဲ႔လည္း ဆက္စပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားမွာ ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။
 မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚေအးျမင့္သန္းႏွင့္အတူ ေတြ႔ရေသာ မႏွင္းေမေအာင္ |
ေထာင္မွာ စားရေသာက္ရတာ ဘယ္လုိရိွလဲ။
ေထာင္ထဲမွာ အစားအေသာက္အေၾကာင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ပုံစံဟင္း လို႔ ေခၚတဲ့ ပဲဟင္းက်ဲက်ဲ ဒါမွမဟုတ္ ဟင္းႏုနယ္ရြက္ အရိုင္းေတြကို တုံးၿပီး ျပဳတ္ထားတဲ့ ဝက္ေခါင္းခါဟင္း (ဝက္ေတာင္ မစားခ်င္လို႔ ေခါင္းခါတဲ့ ဟင္းမို႔လို႔ ဝက္ေခါင္းခါဟင္းလို႔ ေခၚပါတယ္။) ၿပီးေတာ့ ဆီမပါဘဲ ေၾကာ္ထားတဲ့ မွ်င္ငါးပိ၊ ဒါပဲေလ။ ဆန္ကေတာ့ လုံးတီးဆန္ပါပဲ။ တခါမွေတာ့ မျမင္ဖူးဘူး။ ေထာင္ထဲေရာက္မွ ျမင္ဖူး စားဖူးတာ။
ႏွင္းေမေအာင္ အိမ္က ေထာင္ဝင္စာ ဘယ္လုိ လာသလဲ၊ ဘာေတြ ပါသလဲ။
အင္းစိန္ေထာင္မွာ တုန္းကေတာ့ ႏိုဘယ္နဲ႔ အန္တီေအး (ႏိုဘယ္လ္၏မိခင္) တို႔ကို ညီမေလး ႏိုက္တင္ေဂးနဲ႔ သူ႔ အေဖက တလွည့္စီ ေထာင္ဝင္စာ လာေတြ႔ပါတယ္။ ထုံးစံအတိုင္း ေထာင္ထဲမွာ ၾကာၾကာထားလို႔ ရတဲ့ ငါးပိေၾကာ္ေပါ့။ သူ႔အိမ္က စီးပြားေရး အဆင္မေျပေတာ့ အိမ္ကလာေတြ႔တုိင္း စားစရာေတြ သိပ္ေတာ့ ပါမလာတတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူပါလာသမွ်ကို က်မတို႔ေတြကို ခြဲေကြ်းတတ္ပါတယ္။
မလ့ဲလ့ဲႏြယ္ကေရာ ဘယ္တုန္းက ဘာေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ်ခံရတာလဲ။
က်မက ၁၉၉၈ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာမွာ အဖမ္းခံရတယ္။ ၁၉၉၈ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လမွာပဲ ေထာင္ေခ်ာက္အတြင္းမွ အရိုးခံ ျခေသၤ့မ်ား ရုန္းထြက္ၾကေလာ့ ဆိုတဲ့ လက္ကမ္းစာေစာင္ကို စာစီစာရိုက္ လုပ္ေပးတယ္။ မိတၱဴ ကူးတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နဲ႔ အနီးတဝိုက္မွာ က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖန္႔တယ္။ လိုင္းကားေပၚကေန စာရြက္ေတြက်ဲခ်တယ္။
အဲဒီကိစၥေၾကာင့္ပဲ က်မကို ၅ ညပုဒ္မ၊ ၁၇/၂၁ ပုဒ္မနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ (၂၁) ခ်လုိက္တယ္။ ေထာင္ခ်ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေရႊဘိုေထာင္ကို ေျပာင္းလိုက္တယ္။ နအဖ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက က်မ မိဘေတြကို က်မ ဘယ္မွာရိွမွန္း အေၾကာင္း မၾကားေပးခဲ့လို႔ အဖမ္းခံရၿပီး (၈)လခြဲေလာက္မွ အိမ္နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ရတယ္။
မလ့ဲလ့ဲႏြယ္ ဘယ္တုန္းက ျပန္လြတ္လဲ။ ဘယ္လ္ေထာင္ကေန လြတ္တာလဲ။
၄ ႏွစ္ အၾကာ (၂ဝဝ၂ခုႏွစ္)မွာပဲ ေရႊဘိုေထာင္ကေန ျပန္လြတ္လာပါတယ္။
ႏွင္းေမေအာင္က ဘာျဖစ္လုိ႔ ခဏခဏ အဖမ္းခံရ၊ ေထာင္က်ရတာလဲ။
၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူဖို႔ နအဖ စစ္အစိုးရကို ေတာင္းဆိုတ့ဲ အေနနဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဆႏၵျပပြဲမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ပထမအႀကိမ္ ေထာင္က်တယ္။ အဲဒီတုန္းက သူက (၄၂)ႏွစ္ က်တယ္။ (၇)ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ေထာင္ကေန ျပန္လြတ္တယ္။
ဒုတိယအႀကိမ္ကေတာ့ လူမွားၿပီး အဖမ္းခံရတာ။ လူမွားၿပီး အဖမ္းခံရေပမဲ့ နအဖ ေထာက္လွမ္းေရးက ျပန္မလႊတ္ေပးဘူး။ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းအရ ေျပာမယ္ဆိုရင္ စြဲခ်က္ တင္ေလာက္စရာ ကိစၥကလည္း မထင္ရွားဘူး၊ မရိွဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကို ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔ အုပ္စုနဲ႔ တြဲလို႔ ဆိုၿပီး ေထာင္ပါ ခ်လုိက္တာ။
အခု သူ က်တာ ေထာင္ဒဏ္ (၁၁)ႏွစ္ေလ။ အင္းစိန္ေထာင္ကေန မုံရြာေထာင္ကို ေျပာင္းလိုက္ၿပီ။ အရင္တေခါက္ ေထာင္က်တုန္းကလည္း အဲဒီလိုပဲေလ။ သားအမိႏွစ္ ေယာက္ကို တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အေဝးဆုံး ေထာင္ေတြကို ခဲြပို႔လိုက္ၾကတယ္။ ႏိုဘယ္လ္ မိသားစုေတြက ေထာင္ဝင္စာေတြ႔ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ဒုကၡ ေရာက္ၾကရတယ္။ အခုလည္း အဲဒီလိုပဲ။ အန္တီေအးက က်န္းမာေရးလည္း မေကာင္းေတာ့ ရန္ကုန္နဲ႔ အရမ္းေဝးတဲ့ မုံရြာကို ပို႔လိုက္တယ္ ဆိုေတာ့ ႏိုဘယ္လ္ မိသားစုေတြ ထပ္ၿပီး ဒုကၡ ေရာက္ၾကရဦးမွာပဲေလ။
 မင္းကုိႏုိင္၊ ႏွင္းေမေအာင္ ႏွင့္ ကုိကုိႀကီး |
အခုလုိ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ၿမိဳ႕သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံရတာကုိ ကာယကံရွင္ ႏွင္းေမေအာင္ သိမယ္ဆုိရင္ ကာယကံရွင္ သူ႔အတြက္ ဘာထူးျခားမလဲ၊ ဘာရလဒ္ေတြ ျဖစ္မယ္လုိ႔ ထင္သလဲ။
ဒီလုိ ဂုဏ္ျပဳခံရတာကို ႏိုဘယ္လ္သာ သိမယ္ဆုိရင္ ဝမ္းသာမွာ။ သူ႔လုပ္ရပ္ေတြ အတြက္လည္း ဂုဏ္ယူေနမွာ။ ၿပီးေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ ေနေနရေပမဲ့ ဒီလို အသိအမွတ္ျပဳခံရတယ္ ဆိုတာ သူ႔အတြက္ အားေဆး တခြက္ပဲေလ။ အန္တီေအးလည္း ႏိုဘယ္လ္ အတြက္ ဂုဏ္ယူ ဝမ္းသာ ေနမယ္လို႔ ယုံၾကည္တယ္။
ႏွင္းေမေအာင္ နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထူးထူးျခားျခား အမွတ္ရစရာ တခ်ဳိ႕ကုိ ေျပာျပပါဦး။
၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ေထာင္ေျပာင္းတုန္းကဆို က်မတို႔ မိန္းကေလး (၅)ေယာက္လုံးဟာ ဝမ္းနည္း စိတ္ဓာတ္ က်မေနဘဲ သီခ်င္းေတြ တလမ္းလုံး ေအာ္ဆိုလာခဲ့ၾကတယ္။ ႏိုဘယ္လ္လည္း ပါတာေပါ့။ အမွတ္ရေနတာကေတာ့ ႏုိဘယ္လ္က သီခ်င္း သိပ္မဆုိတတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ အၿမဲ ဆိုေနက် သီခ်င္း တပုဒ္ေတာ့ က်မ အခုထက္ထိ မွတ္မိေနတုန္းပဲ။ အဲဒီ သီခ်င္းကေတာ့ “ကမၻာမေၾကဘူး” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းပါပဲ။
Tags
အင္တာဗ်ဴး