နအဖက်ားနဲ႔ အန္အယ္လ္ဒီဆင္ လယ္ျပင္မွာ ေတြ႔ၾကေတာ့မည္ေလာ

ေဒါက္တာလြမ္းေဆြ | အဖေကြၽးမည္ဆိုသည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မုန္႔ဆီေၾကာ္က ဘယ္ဆီေနမွန္းမသိ၊ အတိုက္အခံေတြႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ လူႀကီးမင္းမ်ားဆီကေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းနာႏွင့္ တည့္ပါ့မလားဆိုသည္ မ်ဳိး စိတ္ကူးယဥ္ မွန္းဆခ်က္ မ်ဳိးစံု၊ အသံဗလံမ်ဳိးစံု ႂကြက္ႂကြက္ ညံလို႔ ေနသည္။

ကုလသမဂၢ၊ အီးယူအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတကာလူႀကီးမင္းမ်ားက တမတ္သား အႏုတ္ခံထားရသည့္ အတုအေယာင္ အေျခခံဥပေဒကို အေလးမထား ေတာ့ဘဲ (ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသည္လားမသိ) ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ တြင္ အားလံုးပါ၀င္ႏိုင္ေရးကိုသာ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ နအဖကို တိုက္တြန္းေနေတာ့သည္။

မသာအိမ္ ဖဲတက္႐ိုက္ရသည္ကို အရသာေတြ႔ေနသည့္ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယႏွင့္ အာဆီယံ ငို႔ဘမ်ားကလည္း နအဖလုပ္သမွ် ဆန္႔က်င္ေျပာဆိုျခင္း အလ်ဥ္းမရွိဘဲ နအဖျဖစ္ခ်င္သည့္ပံုစံ ေရွာေရွာ႐ွဴ႐ွဴ ျဖစ္ေျမာက္ေရးကိုသာ အသံတိတ္ ဆုေတာင္းေပးေနပံုေပၚသည္။

နအဖဘက္က သြားခ်င္သည့္ ပံုစံကိုေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေနရသည္။ အာဏာကို အရပ္သားအစိုးရ စစ္စစ္ထံ လႊဲအပ္ၿပီး စစ္တန္းလ်ားကိုျပန္ရန္ လံုး၀စိတ္ကူးမရွိ။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ဦးစီးဦးေဆာင္အခန္းက႑မွ ဆက္လက္ဗိုလ္က် ပါ၀င္လိုသည့္အတြက္ ပါလီမန္၏ ကိုယ္စားလွယ္တမတ္သားကို ၂၀၀၈ ေညာင္ႏွစ္ပင္ အေျခခံဥပေဒအား မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ ဇြတ္အတင္း အတည္ျပဳျခင္းျဖင့္ ႀကိဳတင္ရယူထားသည္။

ထို႔အျပင္ စစ္တပ္မွ အရပ္ဘက္ေျပာင္းကာ ကိုယ္စားလွယ္အေရြးခံမည့္ ေဘာင္းဘီခြၽတ္မ်ား၊ နအဖအႀကိဳက္ ေခါင္းညိတ္ ေခါင္းခါ လုပ္မည့္ စြမ္းအားရွင္၊ ႀကံ့ဖြံ႕၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္အတု၊ အန္အယ္လ္ဒီခြဲထြက္ အမတ္ေတြလို ပုတ္သင္ညိဳမ်ားႏွင့္လည္း က်န္ (၇၅) ရာခုိင္ႏႈန္းကို ရာႏႈန္းျပည့္နီးပါးရရွိေအာင္ နအဖက အကြက္ခ် လုပ္ေဆာင္ေနသည္။ တနည္းအားျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနမႈအား ႏိုင္ငံတကာက တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံလာေရးအတြက္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ က်င္းပၿပီး မ်က္လွည့္ျပ လိုျခင္းျဖစ္သည္။

လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ရာခိုင္ႏႈန္းအနည္းငယ္ေသာ အတုိက္အခံမ်ား အျဖစ္ တခ်ိန္က နအဖႏွင့္ မဟာမိတ္ေဟာင္းျဖစ္ခဲ့သည့္ တစညပါတီ၊ လက္နက္ခ် ၿငိမ္းအဖြဲ႔မ်ား၊ ေရြးစရာလမ္းမရွိ ထြက္ေပါက္ပိတ္ ေနသည္ ဟု ယူဆ၍ အႀကံကုန္ဂဠဳန္ဆားခ်က္ မည့္ ျပည္တြင္းမွ ဆရာ ေမာင္စူးစမ္း၊ ျပည္ပမွ ဦးေအာင္သူၿငိ္မ္းတို႔ လိုင္း၀င္ ရသေလာက္ ယူေရးသမားမ်ားႏွင့္ နအဖစစ္ေဘာင္းဘီ ေအာက္ ေခါင္း၀င္လွ်ဳိကာ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားရွာမည့္ သိုက္သမား အခ်ဳိ႕ေလာက္ကိုသာ ျမင္ရေကာင္း ျမင္ရႏိုင္သည္။

နအဖကေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ က်န္သည့္ (၇၅) ရာခုိင္ႏႈန္းကိုလည္း သူတို႔လ်ာထားသည့္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ခ်ည္း အကုန္နီးပါး အႏုိင္ရရွိေအာင္ ဇာတ္ၾကမ္းတိုက္ လုပ္ေဆာင္ဦးမည္ျဖစ္သည္။ ဆႏၵခံယူပြဲနမူနာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ နအဖတြင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ အေနအထား၊ အင္အားရွိေနသည္ကို တြက္ဆႏိုင္သည္။

နအဖအတြက္ အသက္တမွ် အေရးပါသည့္ လမ္းျပေျမပံုအဆင့္ျဖစ္၍လည္း ဆႏၵခံယူပြဲထက္ ပိုလိမ္၊ ပိုညစ္၊ ပိုဇာတ္ၾကမ္းတိုက္မည္မွာ ေဗဒင္ေမးစရာလုိမည္မထင္။ ပါလီမန္တြင္ ေနရာအနည္းငယ္ ရလုိရျငား ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္ ရသေလာက္ယူေရးသမားမ်ား၊ သိုက္တူးမည့္သူမ်ား၊ တစညမ်ား၊ ၿငိမ္းအဖြဲ႔မ်ား အေနျဖင့္ နအဖ၏ အတုအေယာင္ေရြးေကာက္ပြဲကို အသိအမွတ္ျပဳ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္သည္ဆိုသည့္ သမိုင္းအမည္းစက္ႀကီးသာ အဖတ္တင္က်န္ဖို႔မ်ားၿပီး အႏိုင္ရဖို႔ မေသခ်ာ။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပျဖစ္လွ်င္ အထက္တြင္ေျပာခဲ့သလို နအဖအေနျဖင့္ ဆႏၵခံယူပြဲတုန္းကကဲ့သို႔ သူထင္ရာ စိတ္ႀကိဳက္ႀကဲႏိုင္သည့္ အခင္းအက်င္းမ်ဳိးရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ အေနအထားရွိေသာ္လည္း နအဖ အခက္ေတြ႔ေနသည့္ အက်ပ္အတည္းေတြလည္း ရွိေနသည္။ ထုိသို႔အက်ပ္အတည္းေတြ ရွိေနသည့္အတြက္ နအဖအေနျဖင့္ အခုအခ်ိန္အထိ ပါတီမ်ားတည္ေထာင္ခြင့္ႏွင့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဥပေဒကို မထုတ္ျပန္ရဲေသးတာ ျဖစ္ႏုိင္သည္။

နအဖအတြက္ နံပါတ္ (၁) အက်ပ္အတည္းသည္ ႏိုင္ငံတကာက ေျပာဆိုေနေသာ အားလံုးပါ၀င္ဖို႔ လိုသည္ဆိုသည့္ အခင္းအက်င္း (အတုျဖစ္ျဖစ္) မ်ဳိးရရွိေအာင္ သူတို႔ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ေစခ်င္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကို စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းႏိုင္ျခင္း၊ ဖိအားေပး သိမ္းသြင္းႏိုင္ျခင္းမ်ဳိး မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသးသည့္ အက်ပ္အတည္းျဖစ္သည္။

ဥပမာအားျဖင့္ဆိုရလွ်င္ နအဖအေနျဖင့္ သူတို႔လုပ္သည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ႏုိင္ငံတကာက အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံလာေစေရးအတြက္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရ အန္အယ္လ္ဒီပါတီႏွင့္ အျခားတိုင္းရင္းသားပါတီမ်ား၊ ေကအန္ယူ၊ မြန္၊ အက္စ္အက္စ္ေအ၊ ၀ အဖြဲ႔တို႔လိုမ်ဳိး လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔လိုသည္ဟု ခံယူထားပံုေပၚသည္။ ထို႔အတြက္လည္း နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ လိုက္လံစည္း႐ံုး သိမ္းသြင္း ဖိအားေပးလုပ္ေဆာင္ ေနသည္။

သို႔ေသာ္ ယခုအခ်ိန္အထိ အန္အယ္လ္ဒီပါတီအပါအ၀င္ ေျမေပၚအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား အားလံုးက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား အားလံုးလႊတ္ေပးေရး၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဥေပေဒကို ျပန္လည္သံုးသပ္ေရးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးလုပ္ဖုိ႔ကိုသာ တညီတၫြတ္တည္း ရပ္ခံေတာင္းဆိုေနၾကသည္။ နအဖအေနျဖင့္ သူတို႔လည္ပင္းႀကိဳးကြင္းစြပ္မည္ဟု ယူဆသည့္ ထုိေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို လိုက္ေလ်ာႏိုင္ျခင္းမရွိသည့္အတြက္ ေရွ႕မတိုးသာ ေနာက္မဆုတ္သာ အက်ပ္အတည္းမ်ဳိး ဆိုက္ေနျခင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။

နအဖအတြက္ ႀကီးမားသည့္ နံပါတ္ (၂) အက်ပ္အတည္းမွာ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း အေ၀မတည့္ေသးသည့္ အတြင္းစည္း အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ စစ္တပ္အရာရွိမ်ားအေနျဖင့္ အထက္အမိန္႔အရ စစ္တပ္မွ ထြက္ၿပီး အရပ္သားအျဖစ္ ကူးေျပာင္းကာ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ျငင္းဆန္မႈမ်ား၊ စိတ္မပါလက္မပါ ျဖစ္ေနမႈမ်ား ရွိႏိုင္သည္။

အရာရွိအမ်ားစုက သူတို႔အနာဂတ္အတြက္ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရသည့္ တပ္ရာထူးတြင္သာ ေနၿမဲဆက္ ေနလိုမႈ မ်ားေၾကာင့္ အမိန္႔မနာခံမႈ၊ အာခံမႈမ်ား ရွိလာႏိုင္သည္ကို နအဖ အစိုးရိမ္ႀကီးေနပံုေပၚသည္။ တပ္တြင္းမတည္ၿငိမ္မႈျဖစ္လွ်င္ အဆိုးဆံုးအေနအထားႏွင့္ အလ်င္အျမန္ ရင္ဆိုင္ သြားရ ႏိုင္သည္ကို နအဖစစ္အုပ္စု သေဘာေပါက္သည့္အတြက္ လည္း ထိုျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္အတြက္ အခ်ိန္ယူေနရသည့္ အက်ပ္အတည္းဆိုက္ေနျခင္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။

နံပါတ္ (၃) အက်ပ္အတည္းအေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦး၊ ဦးခြန္ထြန္းဦး၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုးကို လႊတ္မေပးဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပသင့္ မသင့္ နအဖ ေခါင္းခဲေနပံုေပၚသည္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား မ်ားကို လႊတ္မေပးဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဇြတ္က်င္းပလွ်င္ လက္နက္အားကိုးျဖင့္ ဖိႏွိပ္က်င္းပမႈေၾကာင့္ ၿပီးေျမာက္သြားမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထြက္ေပၚလာသည့္ ရလဒ္ကို ႏိုင္ငံတကာက လက္မခံလွ်င္ လုပ္ေမာႀကီးျဖစ္သြားမည္ကို နအဖစိုးရိမ္ပံု ေပၚသည္။ ႏိုင္ငံ တကာက လက္ခံယံုၾကည္ေအာင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို လႊတ္ေပးလုိက္ျပန္လွ်င္ လည္း အတိုက္အခံအင္အား ပိုမိုေတာင့္တင္း လာမည္ျဖစ္သည့္ အတြက္ ဆုပ္လည္းစူး စားလည္း႐ူး အက်ပ္အတည္းမ်ဳိး နအဖဆုိက္ေနႏိုင္ သည္။

နအဖအေနျဖင့္ နံပါတ္ (၂) အက်ပ္အတည္းကို စစ္မိန္႔စစ္သံႏွင့္ မီးေသေသ ေက်ာ္လႊားႏိုင္ၿပီဆိုလွ်င္ေတာင္ နံပါတ္ (၁) ႏွင့္ နံပါတ္ (၃) အက်ပ္အတည္းကို အျပည့္အ၀ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေရးကေတာ့ နအဖအတြက္ လံုး၀လြယ္ကူ ႏိုင္မည့္ အေျခအေနမရွိေပ။ ဥပမာ - ေကအန္ယူအား ထုိင္းအစိုးရကတဆင့္ ဖိအားေပး ခိုင္းေနေသာ္လည္း အဆင္ေျပမည့္ပံုမရွိ။ ေကအန္ယူအပါအ၀င္ လက္နက္ ကိုင္ထားဆဲ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား သည္ အျခားၿငိမ္းအဖြဲ႔မ်ား ကဲ့သို႔ လက္နက္ခ်ကာ ပူးေပါင္းမည့္သေဘာမ်ဳိးႏွင့္ အညံ့ခံမည္မဟုတ္ဘဲ တန္းတူေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးမွတဆင့္ သာ ေရြးေကာက္ပြဲကို စဥ္းစားမည္ဆိုသည့္ ရပ္ခံခ်က္မ်ဳိးႏွင့္ တိုက္ပြဲ ဆက္၀င္ေနမည္မွာ ေသခ်ာေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

အန္အယ္လ္ဒီပါတီအေနျဖင့္လည္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို နအဖက မလုပ္ေဆာင္သေရြ႕ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို မစဥ္းစားဟု ဆိုထားသျဖင့္ နအဖအေနျဖင့္ မလြယ္ေရးခ်မလြယ္ ျဖစ္ေနသည္။

ထိုသို႔ေသာ အခက္အခဲမ်ားရွိေနသည့္အတြက္ နအဖက ႏိုင္ငံတကာမ်က္စိလည္ေအာင္ တ၀က္တပ်က္ ဖဲ့ထုတ္သည့္နည္းျဖင့္ က်ဳံးသြင္းေနသည္။ အန္အယ္လ္ဒီထဲက နည္းနည္း၊ အျခားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ထဲက နည္းနည္းစီပဲ့လာၿပီး သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းဆိုင္းဘုတ္မ်ားႏွင့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ၀င္ၿပိဳင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္လာႏိုင္သည္။ ထုိသို႔ နည္းနည္းစီပဲ့ပါလာေအာင္လုပ္ကာ ပါတီေထာင္ခိုင္းဖို႔ အိုေကၿပီဟု အထင္ေရာက္ေလမွ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဥပေဒႏွင့္ ပါတီေထာင္ခြင့္ နအဖ တရား၀င္ေၾကညာမည္ဟု ယူဆရသည္။

နအဖအေနျဖင့္ အန္အယ္လ္ဒီအပါအ၀င္ အျခားေျမေပၚအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို မလိုက္ေလ်ာဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒႏွင့္ ပါတီေထာင္ခြင့္ကို ေၾကညာခ်က္ ဇြတ္အတင္း ထုတ္ျပန္လိုက္ၿပီဆိုလွ်င္ေတာ့ အာဏာ မစြန္႔ခ်င္သည့္ နအဖက်ားငစဥ္းလဲႏွင့္ ျပည္သူလူထု၏ မန္းဒိတ္ရထားသည့္ အန္အယ္လ္ဒီဆင္တို႔ လယ္ျပင္မွာ (ေတြ႔ခ်င္ခ်င္ မေတြ႔ခ်င္ခ်င္) ထိပ္တိုက္ေတြဆံုရႏိုင္သည့္ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည္။

အန္အယ္လ္ဒီပါတီထဲမွ တခ်ဳိ႕တေလ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ၀င္မည့္ဘက္ ပဲ့ပါေကာင္း ပါသြားႏိုင္ေသာ္လည္း အမ်ားစုက ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ၿပီး ၉၀ မန္းဒိတ္ကိုကိုင္ကာ လူထုတိုက္ပြဲေဖာ္လာႏိုင္သည္။ ေနာက္ဆံုး အေနျဖင့္ အန္အယ္လ္ဒီသမိုင္းလွေစေရးအတြက္ ရထားသည့္ မန္းဒိတ္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္လာႏိုင္သည္။

ထုိအခ်ိန္တြင္မွ ထိပ္တိုက္ရင္မဆိုင္လွ်င္ေတာ့ ၉၀ ရလဒ္အတြက္ အဓိကတာ၀န္ရွိသည့္ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီ အေနျဖင့္ သမိုင္းေကြး႐ံု သာမက ေနာင္ေ႐ြးေကာက္ပြဲအဆက္ဆက္တြင္လည္း နာလန္ထူႏိုင္မည့္ အေျခအေန ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။

အန္အယ္လ္ဒီ သတၱိရွိရွိလုပ္မည္ဆိုလွ်င္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္သည့္ အျခားအတုိက္အခံအဖြဲ႔ အစည္းမ်ား၊ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအားလံုးႏွင့္အတူ ျပည္သူလူထုကလည္း မုခ်လုိက္ပါလာမည္မွာ ေသခ်ာသည္။

ထိုေနာက္ဆံုးထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ပြဲမွတဆင့္ လူထုတိုက္ပြဲေဖာ္ကာ အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲအထိ တက္လွမ္းႏိုင္သည့္ အေျခအေနမ်ား ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည့္အတြက္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္သပိတ္ေမွာက္ၾကမည့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖြဲ႔အစည္းအားလံုးအေနျဖင့္ အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲအတြက္ အဆင္သင့္အေနအထား ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားၾကဖို႔ လိုေၾကာင္း သံုးသပ္တင္ျပလုိက္ရပါသည္။

source by : http://www.khitpyaing.org/articles/march_09/30-3-09.php