ေဆာင္းပါး ေဂ်ာ္ေထာ လြတ္လပ္ေသာမြန္သတင္း ဧဂ်င္စီ | သူမကို ကယ္ထုတ္လာခ်ိန္တြင္ ထိုင္းပုလိပ္တို႕က လူမုန္း၊ ထြန္းကို၊ ခႏၶာဝဝ လူႏွင့့္ ပြဲစား အဖြြဲ႕၏ ေတာက္တိုမယ္ရ အခိုင္းသမား က်န္ေက်ာင္းကို ဖမ္းဆီး လိုက္သည္ဟု ခင္ခင္က ဆိုသည္၊၊ သူမကို အဓမၼက်င့္သည့္ (၆) ေယာက္ထဲက ကင္းမႊန္၊ စိုးပိုင္၊ ကိုေဇာ္တို႕က လြတ္ သြားသည္ဟု ေျပာသည္။
ခင္ခင္ႏွင့္ (၁၄) ႏွစ္အရြယ္ သူမ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က အမ်ားတကာနည္းတူ သာမာန္ အလုပ္မ်ားျဖင့္ ဝမ္းေက်ာင္းလိုသည့္ အတြက္ ရေနာင္းၿမဳိ႕၏ လိင္ေရာင္းသည့္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွ ထြက္ေျပး လာၾက သူမ်ား ျဖစ္သည္။
ခင္ခင္၏ ေျပာျပခ်က္အရ စက္တင္ဘာ (၉) ရက္ေန႕၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ရေနာင္းၿမဳိ႕မွ ေကာ့ေသာင္းျမဳိ႕ ကို ေရာက္ၿပီး၊ အခ်ိန္ပိုင္း မွာပင္ သူမမိခင္ဆီကို အေႂကြးရွင္က အေႂကြးလာေတာင္း ေလသည္။ ပြဲစားကလည္း လူေခၚသည္ဟု သတင္းၾကားသျဖင့္ သြားေမးရာ ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕ ပြဲ စားအေဒၚႀကီးမွ "ပြဲစားက တစ္လ ၅၀၀၀ ရမယ္၊ ကြတ္တီယိုေရာင္းတဲ့အလုပ္ရွိတယ္္၊ ငါး ပုဇြန္႐ုံမွာ လုပ္လို႕လည္းရတယ္၊ သမီးတို႕ဘာမွ မစိုးရိမ္နဲ႕ ဟို (မဟာခ်ဳိင္) မွာ သမီးအရြယ္ အ ေဒၚသမီး လည္းရွိတယ္၊ အဆင္ေျပတယ္" ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။ ေနာက္တေန႔ တြင္ပင္ မဟာခ်ဳိင္းကိုလာ သည္ဟုဆိုပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း တနသၤာရီတိုင္း ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕မွ ပြဲစား၏သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ မဟာခ်ဳိင္ ကို ေရာက္လာ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎ခရီးစရိတ္ (၄၅၀၀) ဘတ္ကို ပြဲစားမွ အရင္ စိုက္ထုတ္ ထားၿပီး၊ ၎တို႕၏ လုပ္အားခမွ ႏႈတ္ယူရန္ သေဘာတူထားၾကသည္။
ခင္ခင္အျဖစ္က အနာေပၚတုတ္က်ဆိုသည့္စကားပုံထက္ ပို္ဆိုးေနသည္။ အနာစိမ္းေပၚ ဆူး ထပ္စိုက္သည္ဟု ဆိုရမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ လူအမ်ားစုကမေကာင္းဟု ယူဆၾက သည့္ ျပည့့္တန္ဆာ႐ုံမွထြက္ေျပးလာၿပီး အမ်ားနည္းတူ မိဘကိုလုပ္ေကြ်းးရန္ ႀကဳိး စားေသာ္ လည္း မုဒိမ္းက်င့္သာက်င့္ၿပီး၊ ထမင္းပင္မေကြၽးသည့္လူႏွင့္ ဆုံံရေလသည္။
ခင္ခင္ လိင္အလုပ္သမ ဘဝေရာက္သြားရသည့္ အျဖစ္ ခင္ခင္မွာ အသက္ (၂၃) ႏွစ္ ကေလးအေမ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ေကာ့ေသာင္း ၿမဳိ႕သည္ ဆိပ္ကမ္းၿမဳိ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္သည့္အေလ်ွာက္ သူမ၏ခင္ပြန္းမွာ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ ေမာင္းသမားျဖစ္ သည္၊၊ ခင္ပြန္းမွာ ဥပေဒႏွင့္ မလြတ္ကင္းသည့္မူးယစ္ေဆးဝါး တမ်ဳိးသုံးစြဲေနျခင္းေၾကာင့္ သူမ တားျမစ္ေနသည့္ၾကားမွပင္ မူးယစ္ေဆးဝါးအမႈႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာက ဖမ္းဆီးလိုက္သည္။
ခင္ခင္မွာ (၃) ႏွစ္အရြယ္သမီးေလးကို လက္ဆြဲၿပီး၊ မိခင္အိမ္သို႕ေရာက္လာသည္။ ခင္ခင္္၏ မိဘမွာ လက္လုပ္ လက္စား တံငါသည္ မ်ားျဖစ္ၿပီး၊ မိသားစု ဝမ္းစာအတြက္ ငါးရွာရန္ ေလွကို ပင္ သူတပါးဆီက အေႂကြးျဖင့္ ယူထားရသည့္သူမ်ားျဖစ္သည္။
"သမီးေမာင္ေလး ညီမေလးေတြက ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ၾကဘူး၊ အေမ့အိမ္မွာေနတာ အေႂကြး ရွင္ေတြက အေႂကြးလာေတာင္းတယ္၊ တစ္ေန႕အေႂကြးရွင္တေယာက္က အေမ့ကို ဆဲတယ္၊ ႐ိုက္လည္း႐ိုက္တယ္၊ ေမာင္ႏွမေတြမွာ သမီးကအႀကီးဆုံး၊ မိဘလုပ္စာကို သမီးထိုင္မစား ရက္ေတာ့ဘူး၊ သမီးအလုပ္အလုပ္ခ်င္တယ္" ဟု သူမေျပာသည္။
သူမစိတ္ညစ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ခ်င္ေနသည့္အခ်ိန္မွာပင္ ခင္ခင္၏ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ထိုင္းနယ္စပ္၊ ရေနာင္းၿမဳိ႕တြင္ အလုပ္လုပ္ ေနရာမွ ေကာ့ေသာင္းကိုအလည္ျပန္လာသည္။
ခင္ခင္က သူငယ္ခ်င္းကို ရေနာင္းတြင္လည္း သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ခ်င္သည့္အတြက္ အ လုပ္အေျခအေနကို ေမးျမန္းသည္၊ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္းက ျပန္မေျဖေပ၊ သို႕ေသာ္ မိသားစု ေငြမ ေျပလည္သည့္ ျပႆနာေၾကာင့္ ခင္ခင္အေတာ္စိတ္ဆင္းရဲေနရသလားဟုသာ ေမးသည္။
"ေဖေမရဲ့ ဒုကၡကို ကူညီရရင္ေက်နပ္ၿပီး၊ ငါ့မိသားစု စိတ္ခ်မ္းသာရင္ေက်နပ္ၿပီး၊ ငါဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္လို႕ သမီးေျပာေတာ့ တကယ္လားလို႕ သမီးကိုေမးတယ္၊ သမီးက ဟုတ္တယ္လို့ ေျပာ ေတာ့ ရေနာင္းမွာ သူမေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ေနတယ္႕လို သမီးကိုေျပာတယ္" ဟု ခင္ခင္က မ်က္လႊာခ်ၿပီး ေျပာသည္၊၊ သူမ၏ ပါးစပ္တြင္ ကြမ္းမရွိေတာ့ပါ။ သို႕ေသာ္ ကြမ္းယာကိုလည္း ထပ္မငုံပါ၊၊ စာေရးသူႏွင့္ စကားမေျပာခင္တြင္ သူမဆံပင္ကို အနီေရာင္ေဆးဆိုးေနသည့္ အတြက္ ေဆးေပးေနသည့္ သူမကိုင္ထားေသာ ေခါင္းျဖီးဘီးကို သာလက္မျဖင့္ ပြတ္ေနသည္၊၊ သူမမွာေကာ့ ေသာင္းၿမဳိ႕မွ ထားဝယ္သူ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း အသားျဖဴသူ ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာ ဝိုင္းဝိုင္း ျပတ္ျပတ္္ႏွင့္ ႏွာေခါင္း အနည္းငယ္ျပားေသာ္လည္း မ်က္္ႏွာခ်ဳိသူျဖစ္သည္၊၊ စကားကို ေခတၲရပ္ဆိုင္းထားၿပီး မ်က္လုံးကို တေနရာတြင္ စိုက္ၾကည့္ထားရာမွ ေအာက္ကိုျပန္ငုံ႕ၾကည့္ၿပီး စကားဆက္ျပန္သည္။
"သူမ်ားဥစၥာကို မခိုးစားရ၊ ကိုယ့္ဘဝကိုရင္းၿပီးလုပ္ရေပမယ့္ ငါတို႕ဘဝတူခ်င္း ကိုယ့္ဘဝကို နားလည္တဲ့ သူေတြ အတြက္ေတာ့ မိသားစုကို ကူညီႏိုင္ေတာ့ မေကာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ လုပ္ေပ မယ့္ ျမတ္ေသးတယ္" ဟု သူတို႔ ခ်င္းခ်င္း ေျပာၿပီး ခင္ခင္ရေနာင္းသြားဖို႕ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
ရပ္ရြာကိုခြဲခြာၿပီး မသြားဖူးသည့္အတြက္ မိဘက မည္သည့္အလုပ္အကိုင္မ်ဳိးကို သြားလုပ္မည္ နည္းဟု ေမးျမန္းၿပီး တားျမစ္သည္၊၊ ကြတ္တီယိုေရာင္းသည့္အလုပ္ႏွင့္ တျခားရႏိုင္သည့္ က် ပန္းအလုပ္ေတြ ရႏိုင္သည္ ဟု သူမျပန္ေျပာသည္၊၊ မိဘက မသြားရန္ တားေသာ္လည္း "သမီး ငိုၿပီး ေျပာတယ္၊ အေဖ အေမ တို႔ကို လုပ္ေႂကြးခြင့္ ေပးပါ၊ အေဖ အေမတို႕ ဒုကၡကို သမီးကိုတဝက္ ေလာက္ ခံစားခြင့္ေပးပါ" ဟုေျပာၿပီး ခင္ခင္ ရေနာင္းကို ေရာက္သြားသည္။
ခင္ခင္အလုပ္လုပ္သည့္ဆိုင္တြင္ မိန္းကေလး (၁၀) ေယာက္ေလာက္ရွိသည္။ ဘီယာဆိုင္အ ျဖစ္ ဘန္းျပၿပီး ဆိုင္ဖြင့္ထားသည့္အတြက္ ထိုမိန္းကေလးအားလုံးတို႕သည္ စားပြဲထိုးအလုပ္ကို လည္း လုပ္ရသည္၊ ၎အတြက္ လုပ္အားခတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မရၾကေပ၊ စားပြဲထိုး လုပ္ရင္း ဘီယာလာေသာက္သည့္ ေယာက်ာ္းမ်ား မိမိကို မ်က္စိက်လာေအာင္ ေျပာဆိုရသည္ဟု သူမ ေျပာသည္၊၊ တစ္လ အတြင္း မိမိကို မ်က္စိက်မည့္သူ မရွိပါက ေငြတစ္ဘတ္မ်ွမရဘဲ အခန္းခ မီးခပင္အေႂကြးတင္တာလည္း ရွိသည္ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
"သမီးေလ ရသမ်ွပိုက္ဆံအေမ့ဆီပို႕ေပးတယ္၊ တစ္လ ၇၁၅၀ ရရင္ ၁၅၀ ပဲသမီးသုံးတယ္၊ မ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ေပမယ့္၊ ကိုယ္ပို႔တ့ဲ ပိုက္ဆံနဲ႕ အေဖအေမတို႕အဆင္ေျပေေတာ့ မီးစိတ္ ခ်မ္းသာတယ္" ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္၊၊ ရေနာင္းက ေကာ့ေသာင္းႏွင့္ မေဝးသည့္ အတြက္ သူမလုပ္ေနသည့္ဆိုင္တြင္ ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕သူ ဆိုလို႕ ႏွစ္ေယာက္ သာရွိၿပီး၊ တျခားမိန္းကေလး ေတြက ရန္ကုန္၊ ဘိတ္၊ ထားဝယ္မွ လာသူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
ခင္ခင္ ျပည့္တန္ဆာအလုပ္လုပ္သည့္ဆိုင္တြင္ (၅) လေလာက္ၾကာၿပီးေနာက္ ေကာ့ေသာင္း ၿမိဳ႕မွ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ႏွင့့္ဆံုသည္။
ထိုသူငယ္ခ်င္းက ထိုအလုပ္ကို ခင္ခင္မလုပ္သင့္ေၾကာင္း၊ တျခားသာမာန္အလုပ္ကိုသာ လုပ္ သင့္ေၾကာင္းႏွင့္ သူမ၏ မိဘသိသြားပါက စိတ္ဆင္းရဲမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူမ်ားအ ႏွိမ္ခံရမည္ ဟု ေျပာသျဖင့္ သူမ ထိုဆိုင္မွ ထြက္ေျပးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ခင္ခင္ကေျပာသည္။
မိဘမ်ားကို မိမိ၏ လုပ္အားချဖင့္ ကူညီခ်င္ၿပီး ေမာင္ေလးညီမေလးႏွင့္ သူမ၏ သမီးေလးတုိ႕ အမ်ားတကာ နည္းတူ ပညာသင္ႏိုင္ ရန္သာ သူမ၏ဘဝတြင္ အျဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
"သမီးဘယ္ေလာက္ပဲ ဒုကၡျဖစ္ျဖစ္ သမီးေဖေမနဲ႕ ေမာင္ေလး၊ ညီမေလးတို႕ကို အလုပ္လုပ္လို႕ ရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ ေထာက္ပံ့ ခ်င္တယ္၊ ေမာင္ေလးဆိုရည္မွန္းခ်က္ရွိတယ္၊ ပိုက္ဆံမရွိလို႕ ေက်ာင္း ထုတ္ထားရတယ္၊ သမီးသူ႕ကို ေက်ာင္းျပန္ထားခ်င္တယ္၊ သမီးေလးဆို ေနာင္ႏွစ္ေက်ာင္းေန လို႕ရၿပီး" ဟု ခင္ခင္က သူမမိဘ၏ ဝန္ထုတ္ တခ်ဳိ႕ကို ကူညီခ်င္သည့္ ဆႏၵျဖင့္ေျပာသည္၊ ခင္ခင္ ၏ ေျပာျပခ်က္ အရ သူမသည္ ကုန္စုံဆိုင္၊ အေအးဆိုင္ တို႕ကို ဖြင့္ၿပီးစီးပြားလုပ္ခဲ့ရာမွ သူမ၏ ခင္ပြန္းက လာေတာင္းသည့္အတြက္ မိဘက သေဘာက် သျဖင့္ အိမ္ေထာင္က်သြားသည္ဟု ဆိုသည္။
"သမီးေလ ျမန္မာေငြ တစ္သိန္းေလာက္ရရင္ ေကာ့ေသာင္းမွာ သမီးစီးပြားေသးေသးေလး တစ္ခု လုပ္လို႔ ရတယ္၊ သမီးလုပ္တတ္တယ္၊ ဗန္းတစ္ဗန္းနဲ႕ ကုန္စိမ္းေတြ၊ ငါးေတြေရာင္းတဲ့ သူ ေတြကို ေန႕စားအတိုး နဲ႕ပိုက္ဆံေခ်း၊ သမီးလည္းဆိုင္ကေလးတစ္ခုနဲ့ ေစ်းေရာင္း၊ အဲဒီကေန တ ဆင့္ၿပီးတဆင့္သမီးတိုးၿပီးလုပ္မယ္၊ အပ်ဳိဘဝတုန္းကလည္း သမီးအဲဒီလိုလုပ္လို႕ အိမ္ကိုကူ ညီႏိုင္ခဲ့တယ္"။
ျမန္မာျပည္၏ ဆင္းရဲတြင္းနက္မႈက က်ပ္ေငြတစ္သိန္းျဖင့္ပင္ အရင္းႏွီးလုပ္ၿပီး မိဘကို ကူညီ ရန္ ႀကဳိးစားသည့္ ခင္ခင္လို မိန္းကေလး ကိုပင္ အခြင့္မေပးႏိုင္ေသးေပ၊၊
 |
ခင္ခင္၏ ေျပာျပခ်က္အရ စက္တင္ဘာ (၉) ရက္ေန႕၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ရေနာင္းၿမဳိ႕မွ ေကာ့ေသာင္းျမဳိ႕ ကို ေရာက္ၿပီး၊ အခ်ိန္ပိုင္း မွာပင္ သူမမိခင္ဆီကို အေႂကြးရွင္က အေႂကြးလာေတာင္း ေလသည္။ ပြဲစားကလည္း လူေခၚသည္ဟု သတင္းၾကားသျဖင့္ သြားေမးရာ ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕ ပြဲ စားအေဒၚႀကီးမွ "ပြဲစားက တစ္လ ၅၀၀၀ ရမယ္၊ ကြတ္တီယိုေရာင္းတဲ့အလုပ္ရွိတယ္္၊ ငါး ပုဇြန္႐ုံမွာ လုပ္လို႕လည္းရတယ္၊ သမီးတို႕ဘာမွ မစိုးရိမ္နဲ႕ ဟို (မဟာခ်ဳိင္) မွာ သမီးအရြယ္ အ ေဒၚသမီး လည္းရွိတယ္၊ အဆင္ေျပတယ္" ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။ ေနာက္တေန႔ တြင္ပင္ မဟာခ်ဳိင္းကိုလာ သည္ဟုဆိုပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း တနသၤာရီတိုင္း ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕မွ ပြဲစား၏သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ မဟာခ်ဳိင္ ကို ေရာက္လာ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎ခရီးစရိတ္ (၄၅၀၀) ဘတ္ကို ပြဲစားမွ အရင္ စိုက္ထုတ္ ထားၿပီး၊ ၎တို႕၏ လုပ္အားခမွ ႏႈတ္ယူရန္ သေဘာတူထားၾကသည္။
ခင္ခင္အျဖစ္က အနာေပၚတုတ္က်ဆိုသည့္စကားပုံထက္ ပို္ဆိုးေနသည္။ အနာစိမ္းေပၚ ဆူး ထပ္စိုက္သည္ဟု ဆိုရမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ လူအမ်ားစုကမေကာင္းဟု ယူဆၾက သည့္ ျပည့့္တန္ဆာ႐ုံမွထြက္ေျပးလာၿပီး အမ်ားနည္းတူ မိဘကိုလုပ္ေကြ်းးရန္ ႀကဳိး စားေသာ္ လည္း မုဒိမ္းက်င့္သာက်င့္ၿပီး၊ ထမင္းပင္မေကြၽးသည့္လူႏွင့္ ဆုံံရေလသည္။
ခင္ခင္ လိင္အလုပ္သမ ဘဝေရာက္သြားရသည့္ အျဖစ္ ခင္ခင္မွာ အသက္ (၂၃) ႏွစ္ ကေလးအေမ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ေကာ့ေသာင္း ၿမဳိ႕သည္ ဆိပ္ကမ္းၿမဳိ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္သည့္အေလ်ွာက္ သူမ၏ခင္ပြန္းမွာ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ ေမာင္းသမားျဖစ္ သည္၊၊ ခင္ပြန္းမွာ ဥပေဒႏွင့္ မလြတ္ကင္းသည့္မူးယစ္ေဆးဝါး တမ်ဳိးသုံးစြဲေနျခင္းေၾကာင့္ သူမ တားျမစ္ေနသည့္ၾကားမွပင္ မူးယစ္ေဆးဝါးအမႈႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာက ဖမ္းဆီးလိုက္သည္။
ခင္ခင္မွာ (၃) ႏွစ္အရြယ္သမီးေလးကို လက္ဆြဲၿပီး၊ မိခင္အိမ္သို႕ေရာက္လာသည္။ ခင္ခင္္၏ မိဘမွာ လက္လုပ္ လက္စား တံငါသည္ မ်ားျဖစ္ၿပီး၊ မိသားစု ဝမ္းစာအတြက္ ငါးရွာရန္ ေလွကို ပင္ သူတပါးဆီက အေႂကြးျဖင့္ ယူထားရသည့္သူမ်ားျဖစ္သည္။
"သမီးေမာင္ေလး ညီမေလးေတြက ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ၾကဘူး၊ အေမ့အိမ္မွာေနတာ အေႂကြး ရွင္ေတြက အေႂကြးလာေတာင္းတယ္၊ တစ္ေန႕အေႂကြးရွင္တေယာက္က အေမ့ကို ဆဲတယ္၊ ႐ိုက္လည္း႐ိုက္တယ္၊ ေမာင္ႏွမေတြမွာ သမီးကအႀကီးဆုံး၊ မိဘလုပ္စာကို သမီးထိုင္မစား ရက္ေတာ့ဘူး၊ သမီးအလုပ္အလုပ္ခ်င္တယ္" ဟု သူမေျပာသည္။
သူမစိတ္ညစ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ခ်င္ေနသည့္အခ်ိန္မွာပင္ ခင္ခင္၏ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ထိုင္းနယ္စပ္၊ ရေနာင္းၿမဳိ႕တြင္ အလုပ္လုပ္ ေနရာမွ ေကာ့ေသာင္းကိုအလည္ျပန္လာသည္။
ခင္ခင္က သူငယ္ခ်င္းကို ရေနာင္းတြင္လည္း သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ခ်င္သည့္အတြက္ အ လုပ္အေျခအေနကို ေမးျမန္းသည္၊ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္းက ျပန္မေျဖေပ၊ သို႕ေသာ္ မိသားစု ေငြမ ေျပလည္သည့္ ျပႆနာေၾကာင့္ ခင္ခင္အေတာ္စိတ္ဆင္းရဲေနရသလားဟုသာ ေမးသည္။
"ေဖေမရဲ့ ဒုကၡကို ကူညီရရင္ေက်နပ္ၿပီး၊ ငါ့မိသားစု စိတ္ခ်မ္းသာရင္ေက်နပ္ၿပီး၊ ငါဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္လို႕ သမီးေျပာေတာ့ တကယ္လားလို႕ သမီးကိုေမးတယ္၊ သမီးက ဟုတ္တယ္လို့ ေျပာ ေတာ့ ရေနာင္းမွာ သူမေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ေနတယ္႕လို သမီးကိုေျပာတယ္" ဟု ခင္ခင္က မ်က္လႊာခ်ၿပီး ေျပာသည္၊၊ သူမ၏ ပါးစပ္တြင္ ကြမ္းမရွိေတာ့ပါ။ သို႕ေသာ္ ကြမ္းယာကိုလည္း ထပ္မငုံပါ၊၊ စာေရးသူႏွင့္ စကားမေျပာခင္တြင္ သူမဆံပင္ကို အနီေရာင္ေဆးဆိုးေနသည့္ အတြက္ ေဆးေပးေနသည့္ သူမကိုင္ထားေသာ ေခါင္းျဖီးဘီးကို သာလက္မျဖင့္ ပြတ္ေနသည္၊၊ သူမမွာေကာ့ ေသာင္းၿမဳိ႕မွ ထားဝယ္သူ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း အသားျဖဴသူ ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာ ဝိုင္းဝိုင္း ျပတ္ျပတ္္ႏွင့္ ႏွာေခါင္း အနည္းငယ္ျပားေသာ္လည္း မ်က္္ႏွာခ်ဳိသူျဖစ္သည္၊၊ စကားကို ေခတၲရပ္ဆိုင္းထားၿပီး မ်က္လုံးကို တေနရာတြင္ စိုက္ၾကည့္ထားရာမွ ေအာက္ကိုျပန္ငုံ႕ၾကည့္ၿပီး စကားဆက္ျပန္သည္။
"သူမ်ားဥစၥာကို မခိုးစားရ၊ ကိုယ့္ဘဝကိုရင္းၿပီးလုပ္ရေပမယ့္ ငါတို႕ဘဝတူခ်င္း ကိုယ့္ဘဝကို နားလည္တဲ့ သူေတြ အတြက္ေတာ့ မိသားစုကို ကူညီႏိုင္ေတာ့ မေကာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ လုပ္ေပ မယ့္ ျမတ္ေသးတယ္" ဟု သူတို႔ ခ်င္းခ်င္း ေျပာၿပီး ခင္ခင္ရေနာင္းသြားဖို႕ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
ရပ္ရြာကိုခြဲခြာၿပီး မသြားဖူးသည့္အတြက္ မိဘက မည္သည့္အလုပ္အကိုင္မ်ဳိးကို သြားလုပ္မည္ နည္းဟု ေမးျမန္းၿပီး တားျမစ္သည္၊၊ ကြတ္တီယိုေရာင္းသည့္အလုပ္ႏွင့္ တျခားရႏိုင္သည့္ က် ပန္းအလုပ္ေတြ ရႏိုင္သည္ ဟု သူမျပန္ေျပာသည္၊၊ မိဘက မသြားရန္ တားေသာ္လည္း "သမီး ငိုၿပီး ေျပာတယ္၊ အေဖ အေမ တို႔ကို လုပ္ေႂကြးခြင့္ ေပးပါ၊ အေဖ အေမတို႕ ဒုကၡကို သမီးကိုတဝက္ ေလာက္ ခံစားခြင့္ေပးပါ" ဟုေျပာၿပီး ခင္ခင္ ရေနာင္းကို ေရာက္သြားသည္။
ခင္ခင္အလုပ္လုပ္သည့္ဆိုင္တြင္ မိန္းကေလး (၁၀) ေယာက္ေလာက္ရွိသည္။ ဘီယာဆိုင္အ ျဖစ္ ဘန္းျပၿပီး ဆိုင္ဖြင့္ထားသည့္အတြက္ ထိုမိန္းကေလးအားလုံးတို႕သည္ စားပြဲထိုးအလုပ္ကို လည္း လုပ္ရသည္၊ ၎အတြက္ လုပ္အားခတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မရၾကေပ၊ စားပြဲထိုး လုပ္ရင္း ဘီယာလာေသာက္သည့္ ေယာက်ာ္းမ်ား မိမိကို မ်က္စိက်လာေအာင္ ေျပာဆိုရသည္ဟု သူမ ေျပာသည္၊၊ တစ္လ အတြင္း မိမိကို မ်က္စိက်မည့္သူ မရွိပါက ေငြတစ္ဘတ္မ်ွမရဘဲ အခန္းခ မီးခပင္အေႂကြးတင္တာလည္း ရွိသည္ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
"သမီးေလ ရသမ်ွပိုက္ဆံအေမ့ဆီပို႕ေပးတယ္၊ တစ္လ ၇၁၅၀ ရရင္ ၁၅၀ ပဲသမီးသုံးတယ္၊ မ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ေပမယ့္၊ ကိုယ္ပို႔တ့ဲ ပိုက္ဆံနဲ႕ အေဖအေမတို႕အဆင္ေျပေေတာ့ မီးစိတ္ ခ်မ္းသာတယ္" ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္၊၊ ရေနာင္းက ေကာ့ေသာင္းႏွင့္ မေဝးသည့္ အတြက္ သူမလုပ္ေနသည့္ဆိုင္တြင္ ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕သူ ဆိုလို႕ ႏွစ္ေယာက္ သာရွိၿပီး၊ တျခားမိန္းကေလး ေတြက ရန္ကုန္၊ ဘိတ္၊ ထားဝယ္မွ လာသူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
ခင္ခင္ ျပည့္တန္ဆာအလုပ္လုပ္သည့္ဆိုင္တြင္ (၅) လေလာက္ၾကာၿပီးေနာက္ ေကာ့ေသာင္း ၿမိဳ႕မွ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ႏွင့့္ဆံုသည္။
ထိုသူငယ္ခ်င္းက ထိုအလုပ္ကို ခင္ခင္မလုပ္သင့္ေၾကာင္း၊ တျခားသာမာန္အလုပ္ကိုသာ လုပ္ သင့္ေၾကာင္းႏွင့္ သူမ၏ မိဘသိသြားပါက စိတ္ဆင္းရဲမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူမ်ားအ ႏွိမ္ခံရမည္ ဟု ေျပာသျဖင့္ သူမ ထိုဆိုင္မွ ထြက္ေျပးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ခင္ခင္ကေျပာသည္။
မိဘမ်ားကို မိမိ၏ လုပ္အားချဖင့္ ကူညီခ်င္ၿပီး ေမာင္ေလးညီမေလးႏွင့္ သူမ၏ သမီးေလးတုိ႕ အမ်ားတကာ နည္းတူ ပညာသင္ႏိုင္ ရန္သာ သူမ၏ဘဝတြင္ အျဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
"သမီးဘယ္ေလာက္ပဲ ဒုကၡျဖစ္ျဖစ္ သမီးေဖေမနဲ႕ ေမာင္ေလး၊ ညီမေလးတို႕ကို အလုပ္လုပ္လို႕ ရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ ေထာက္ပံ့ ခ်င္တယ္၊ ေမာင္ေလးဆိုရည္မွန္းခ်က္ရွိတယ္၊ ပိုက္ဆံမရွိလို႕ ေက်ာင္း ထုတ္ထားရတယ္၊ သမီးသူ႕ကို ေက်ာင္းျပန္ထားခ်င္တယ္၊ သမီးေလးဆို ေနာင္ႏွစ္ေက်ာင္းေန လို႕ရၿပီး" ဟု ခင္ခင္က သူမမိဘ၏ ဝန္ထုတ္ တခ်ဳိ႕ကို ကူညီခ်င္သည့္ ဆႏၵျဖင့္ေျပာသည္၊ ခင္ခင္ ၏ ေျပာျပခ်က္ အရ သူမသည္ ကုန္စုံဆိုင္၊ အေအးဆိုင္ တို႕ကို ဖြင့္ၿပီးစီးပြားလုပ္ခဲ့ရာမွ သူမ၏ ခင္ပြန္းက လာေတာင္းသည့္အတြက္ မိဘက သေဘာက် သျဖင့္ အိမ္ေထာင္က်သြားသည္ဟု ဆိုသည္။
"သမီးေလ ျမန္မာေငြ တစ္သိန္းေလာက္ရရင္ ေကာ့ေသာင္းမွာ သမီးစီးပြားေသးေသးေလး တစ္ခု လုပ္လို႔ ရတယ္၊ သမီးလုပ္တတ္တယ္၊ ဗန္းတစ္ဗန္းနဲ႕ ကုန္စိမ္းေတြ၊ ငါးေတြေရာင္းတဲ့ သူ ေတြကို ေန႕စားအတိုး နဲ႕ပိုက္ဆံေခ်း၊ သမီးလည္းဆိုင္ကေလးတစ္ခုနဲ့ ေစ်းေရာင္း၊ အဲဒီကေန တ ဆင့္ၿပီးတဆင့္သမီးတိုးၿပီးလုပ္မယ္၊ အပ်ဳိဘဝတုန္းကလည္း သမီးအဲဒီလိုလုပ္လို႕ အိမ္ကိုကူ ညီႏိုင္ခဲ့တယ္"။
ျမန္မာျပည္၏ ဆင္းရဲတြင္းနက္မႈက က်ပ္ေငြတစ္သိန္းျဖင့္ပင္ အရင္းႏွီးလုပ္ၿပီး မိဘကို ကူညီ ရန္ ႀကဳိးစားသည့္ ခင္ခင္လို မိန္းကေလး ကိုပင္ အခြင့္မေပးႏိုင္ေသးေပ၊၊
Tags
ေဆာင္းပါး