ဦးပညာေဇာတ(ABMA)
၂၀၀၇ ခု ျမန္မာျပည္မွာ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ့ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ ေမတၱာပို႔လမ္းေလွ်ာက္ပြဲကို ေနာက္ခံျပဳရုိက္ကူးထားတဲ့ ဇာတ္ကားကို Burma VJ လို႔နာမည္ေပးထားပါတယ္၊ V=Video, J=Journalist လို႔ဆုိပါတယ္၊ဇာတ္ကားလုိ႔ဆုိ ထားေပမယ့္ Documentary ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါတယ္၊ ရုပ္ရွင္ကားၾကီးမဟုတ္ပါဘူး၊ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ကို ရုိက္ျပထားျပီး ၾကည့္ရွဳခ်ိန္ ၈၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာပါတယ္။
သံဃာေတာ္မ်ားက ေအာ္စကာမွန္းျပီးလုပ္ၾကတာမဟုတ္သလို ဒါရိုက္တာနဲ႔ ထုတ္လုပ္သူမ်ားကလဲ ေအာ္စကာ မွန္းထားတဲ့ပုံ မေတြ႔ရပါဘူး၊ဇာတ္ကားရိုက္ကူးျပီးတဲ့ေနာက္ ၂၀၀၉ ခု ၅ လပိုင္းမွာစတင္ျပီး ထုတ္လုပ္သူနဲ႔ ဒါရိုက္တာမ်ားက အေမရိကားက အနုပညာရွင္မ်ားစြာကို ဖိတ္ၾကားျပီး OSI စပြန္ဆာနဲ႔ ဇာတ္ကား ဖြင့္လွစ္ ျပသပြဲ စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီဇာတ္ကားကို ဥေရာပတခြင္နဲ႔ အေမရိကန္နိုင္ငံအႏွံ႔ ျပသျဖစ္ပါတယ္၊ စာေရးသူတုိ႔ သံဃာေတာ္မ်ားအေနနဲ႔ လည္း အေမရိကန္နုိင္ငံရွိ တကၠသုိလ္၂၅ ခုေလာက္နဲ႔ ရုပ္ရွင္ရုံ ၂၀ေလာက္ကို လွည့္လည္ျပီး Burma VJ နဲ႔ ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္းေတြ ရွင္းလင္း ေျပာျပျခင္း၊ ေမးျမန္းလာသည့္ ေမးခြန္းေတြကို ျပန္လည္ ေျဖၾကားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ျဖစ္ပါတယ္၊ တခ်ဳိ႔ေက်ာင္းေတြမွာဆုိ ဆရာ ဆရာမေတြက တပည့္ေတြကို ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္းေတြ ၾကဳိတင္သင္ၾကားထားလုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြက အမ်ားၾကီး သိထားတာ ေတြလဲေတြ႔ရပါတယ္၊ ထိုင္းနိုင္ငံလို နယ္စပ္ ေတြေရာက္ဖူးတဲ့ သူေတြက ပိုျပီးသိသလို ပုိလဲ စိတ္၀င္စားၾကပါတယ္၊ အမ်ားစုကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဘယ္နားမွာ ရွိတယ္ဆုိတာ မသိၾကတာမ်ားပါတယ္။
Burma VJ ဇာတ္ကား ဥေရာပႏုိင္ငံေတြ လွည့္လည္ျပသရာမွာ ဆုေတြ ၄၀ ေလာက္ရတယ္ လို႔သိရပါတယ္၊ ဒီလုိဆုေတြရလာေတာ့ အေမရိကန္ကေပးတဲ့ ေအာ္စကာဆုလဲ ရႏိုင္ေကာင္းရဲ့လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
ျဖစ္ၾကပါတယ္၊ ဇာတ္ကားေပါင္းမ်ားစြာထဲက ပဏာမေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ ၁၅ ကားထဲ Burma VJ ပါသြားေတာ့ ပိုျပီးအားတက္စရာ ျဖစ္လာရပါတယ္၊ ဒီလုိနဲ႔ပဲ Burma VJ ဇာတ္ကားဟာ ၂၀၁၀ ခု နွစ္စပုိင္းမွာ ပဏာမ ၁၅ ကားထဲကေနျပီး ေအာ္စကာေပးဖို႔အတြက္ ေနာက္ဆုံး ဆံကာတင္ေရြးတဲ့ ၅ ကားထဲ အေရြးခံရလုိ႔ Nomination စာရင္းမွာပါ၀င္ သြားပါတယ္၊ အေမရိကန္ ရုပ္ရွင္သမုိင္းမွာေတာ့ ျမန္မာနုိင္ငံက ရုပ္ရွင္ကားနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဒီဇာတ္ကားဟာ ပထမဆုံး အၾကိမ္ အေရြးခံရတာျဖစ္ပါတယ္၊ ဇာတ္ကားေပါင္းမ်ားစြာထဲက Nomination ဆံကာတင္ ၅ ကားစာရင္း ပါဖုိ႔ဆုိတာေတာင္ အေတာ္ေလး ခက္တယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဆံကာတင္ ၅ ကားမွာ ပါ၀င္တဲ့အတြက္ ေဟာလိ၀ုဒ္နယ္ေျမ Kodak Theater ေအာ္စကာခန္းမမွာ သရုပ္ေဆာင္ေတြ ဒါရုိက္တာေတြ ထုတ္လုပ္သူေတြ အနုပညာရွင္ေတြနဲ႔ အတူ တက္ေရာက္ေတြဆုံ စကားေျပာရန္ စာေရးသူနဲ႔ ဦးေဃာသိကို ဖိတ္ၾကားတဲ့အတြက္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၅ ရက္ေန႔က ဦးေဃာသိတ တက္ေရာက္ စကားေျပာခဲ့ပါတယ္၊ ခရီးလြန္ေနလို႔ စာေရးသူ မတက္ျဖစ္ပါဘူး။ ၂၀၁၀ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔ ေအာ္စကာေပးပြဲ အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္ရန္ Burma VJ ဇာတ္ကား ထုတ္လုပ္တဲ႔ LISE က ဖိတ္ၾကားလာပါတယ္၊ တစ္ဦးသာ တက္ေရာက္ခြင့္ျပဳတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ ကိုယ္လာရမယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းလဲ ေျပာျပပါတယ္၊ စာေရးသူတက္မယ့္ အေၾကာင္းျပန္ၾကား လုိက္ျပီး၊ ဦးေဃာသိတ ေအာင္မုိး၀င္းတိ႔ု နဲ႔အတူ သြားျဖစ္ပါတယ္။ ၇ ရက္ေန႔ည တက္ေရာက္ရမယ္ ဆုိတာကလြဲျပီး ဘာမွ မသိရပါဘူး၊ ဒါရုိက္တာနဲ႔ ထုတ္လုပ္သူေတြက ဒိန္းမတ္ နုိင္ငံကဆုိေတာ့ သူတို႔လဲ အေသးစိပ္ မသိၾကပါဘူး၊ DVB က ကိုေအးခ်မ္းနုိင္ကလဲ ေနာ္ေ၀းက လာရတာဆုိေတာ့ သူလဲ အစီအစဥ္ကို မသိပဲျဖစ္ေနပါတယ္။ စာေရးသူတုိ႔ ၃ ေယာက္ မတ္လ ၅ ရက္ေန႔ စထြက္ပါတယ္၊ ေလဆိပ္ေရာက္လုိ႔ အီးေမးခ်က္ၾကည့္မွ ၆ရက္ စေနေန႔ တေနလုံး အင္တာဗ်ဴး ရွိတာေတြ သိလုိက္ရပါတယ္၊ ၅ ရက္ေန႔ည ၁၁ နာရီေလာက္ ေလာ့စ္အိန္ဂ်္လိက တည္းခုိရာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ေရာက္ပါတယ္၊ ဒိန္းမတ္က ဒါရုိက္တာတုိ႔နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္လို႔ေတာ့ မရေသးပါဘူး။
မတ္လ ၆ ရက္ ၁၀ နာရီခြဲေလာက္မွာ Seth လုိ႔ေခၚတဲ့ လူငယ္ေလးက အင္တားမဗ်ဴးခင္ ဆြမ္းကပ္ဖုိ႔နဲ႔ ဇာတ္ကားနဲ႔ သက္ဆိုင္သူေတြနဲ႔ ေတြ႔ျပီး မိတ္ဆုံစားပြဲတက္ဖို႔ လာေခၚပါတယ္၊ မိတ္ဆက္ၾက စားၾက ေသာက္ၾက စကားေျပာၾကေပါ့၊ ေန႔ ၁ နာရီေလာက္မွာ အင္တာဗ်ဴးဖို႔ Tonny အိမ္ကို ဆက္သြားပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ဒိန္းမတ္နုိင္ငံရဲ့ အစိုးရအသံလႊင္ဌာန၊ ေနာ္ေ၀း အသံလႊင့္ဌာန၊ DVB အသံလႊင့္ဌာနေတြနဲ႔ ဗ်ဴးျဖစ္ပါတယ္၊ ဒိန္းမတ္အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူေတြကေတာ့ သူ႔ူႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ေအာ္စကာမရတာ နွစ္ေပါင္း ၃၀ နီးပါးရွိေနလို႔ ဒီကားေအာ္စကာရရိွဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ၾကီးၾကီး ထားတယ္လို႔သိရပါတယ္၊ အိမ္ရွင္က ဗုဒၶဘာသာ အေၾကာင္းစိတ္၀င္စားလို႔ တရားထိုင္တာေတြ ပရိတ္ရြတ္တာေတြ လုပ္ေပးခဲ့လို႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနပါတယ္။
ညေန ၅ နာရီေလာက္ ေဟာလိ၀ုဒ္ကုန္းျမင့္ကို သြားလည္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဓာတ္ပုံရုိက္ေနတုန္း ျမန္မာအေရးကုိ အားတက္သေရာ ပါ၀င္လုပ္ကိုင္တဲ့ သရုပ္ေဆာင္ တေယာက္ရဲ့ စ်ာပနလုိက္ပုိ႔ျပီး စိတ္ညစ္လို႔ ျပန္လာတဲ့ အမ်ဳိးသမီးက ေဟာလိ၀ုဒ္မွာ ျမန္မာရဟန္းေတြနဲ႔ မထင္မွတ္ပဲ ေတြ႔လုိက္ရေတာ့ ေသသြားတဲ့သူ႔မိတ္ေဆြက္ို သတိရျပီး ၀မ္းနည္းကာ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာပါတယ္။ ည ၈ နာရီေလာက္မွာ ရုပ္ရွင္ရုံထဲ၀င္ျပီး Burma VJ ဇာတ္ကားၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္ေတြရဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ဒါရိုက္တာ ထုတ္လုပ္သူေတြန႔ဲအတူ ေျဖၾကားျပီး ၁၂ ေလာက္မွာ တည္းခု္ိရာေက်ာင္းကို ျပန္ေရာက္ပါတယ္။ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔ ၁၂း၁၅ နာရီမွာ ေအာ္စကာပြဲ တက္ေရာက္ရန္ Seth က လာေခၚပါတယ္၊ ပရိုက်ဴဆာေတြ တည္းခုိတဲ့ The Peninsula Beverly Hills ဟိုတယ္ကို အရင္သြားရမွာျဖစ္လို႔ ေအာင္မုိး၀င္းနဲ႔ အတူ ထြက္လာျဖစ္တယ္၊ ဦးေဃာသိတ ကေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ေနခဲ့ပါတယ္၊ ကားလမ္းေတြ အမ်ားၾကီးပိတ္ထားေတာ့ ေကြ႔ပတ္ေမာင္း ေနရလုိ႔ အခ်ိန္ေတြၾကာကုန္ပါတယ္၊ ေစာင့္ေနတဲ့ လူေတြကလဲ မမွီမွာစုိးလုိ႔ ဖုန္းေတြ ေတာက္ေလ်ွာက္ ဆက္လာတယ္၊ အခ်ိန္ေတြ ၾကာလာေတာ့ ကားေမာင္းသူ ကိုယ္တုိင္ မမွီမွာ စိုးရိမ္လာတယ္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အခိ်န္မီေလး ေရာက္သြားပါတယ္၊ အားလုံးက ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ျပီး ေနၾကပါျပီ၊ လူေတြကလဲ အရမ္းမ်ားပါတယ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကိုယ္စီနဲ႔ဆုိေတာ့ အားလုံးေပ်ာ္ေန ၾကတယ္လုိ႔ ထင္မိပါတယ္၊ သူမ်ားေတြ အကုန္ျပီးေနခ်ိန္မွာ ေနာက္က်ေနလုိ႔ ကိုယ္က ဘာမွ မလုပ္ရေသးပါဘူး၊ အေရးၾကီးေနတဲ့ အိမ္သာကို ေျပးတက္လုိက္ရတယ္၊ အိမ္သာထဲကပဲ VOA ေမးတာကုိ ေျဖေနရတယ္၊ ေနာက္ထပ္ျပီး ကိုေအးခ်မ္းနုိင္ ဆက္ေျဖတယ္၊ သကၤန္းအျမန္ရုံေနရတယ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ မတူတဲ့ေနရာဆုိေတာ့ သကၤန္းရုံတာကို ၀ုိင္းၾကည့္ျပီး ဓာတ္ပုံေတြ ရိုက္ေနၾကတယ္၊ ေအာင္မုိး၀င္းကလဲ အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံေတြ အကုန္လုိက္ ရုိက္ေနတယ္၊ ဒါရုိက္တာအဖြဲ႔က လည္းလိုက္ၾကတယ္ ။အုပ္စုလုိက္ ေတြလည္းရုိက္ၾက သူ႔လူကိုယ့္လူ အားလုံးေတြ႔တာ အကုန္ရုိက္ေနၾကတယ္၊ သကၤန္းရုံလဲျပီးေရာ ကားေပၚတက္ဖုိ႔ လာေခၚတာနဲ႔ တံခါး ၆ ေပါက္ပါတဲ့ လီမြန္ဇင္းကားေပၚ တက္လုိက္ပါတယ္၊ ကားထဲ့အထိ ကင္မရာသမားေတြက လုိက္ရိုက္ၾကပါတယ္။ ကားထဲမွာက ဒါရုိက္တာရယ္ ထုတ္လုပ္သူစုံတြဲရယ္ အကူတေယာက္ရယ္ ကိုေအးခ်မ္းနုိင္ရယ္ စာေရးသူ ရယ္ထိုင္ပါတယ္၊ ေရွ႔မွာ လုိက္လံ ေၾကာ္ျငာေပးရတဲ့ နန္စီထိုင္ပါတယ္၊ လက္မွတ္ေတြစစ္ မွတ္ပုံတင္ေတြ ေသခ်ာစစ္ရပါတယ္၊ မပါရင္ ဘယ္သူမွ တက္ခြင့္မရိွပါဘူး၊ လမ္းခရီးမွာ လုံျခဳံေရးေတြ ထူထပ္စြာခ် ထားတယ္ လက္နက္ကိုင္ထားတဲ့ ရဲေတြ လမ္းတိုင္းမွာ ေစာင့္ေနၾကတယ္၊ ကားမွန္တံခါးေတြ ဖြင့္ျပရတယ္၊ အထဲကိုေသခ်ာ ၀င္ၾကည့္တယ္၊ လက္မွတ္နဲ႔ မွတ္ပုံတင္ ID ကို ေသခ်ာ စစ္ေဆးပါတယ္၊ အ၀င္၀ ေရာက္ခါနီးေလ လုံျခဳံေရးက ပိုမ်ားလာေလ ျဖစ္လာပါတယ္၊ ေရာက္ခါနီးလာတဲ့ အတြက္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ လာေရာက္ ၾကည့္႐ွႈ႕သူေတြမ်ား လာတာေတ႔ြရတယ္၊ တားျမစ္ထားတဲ့ ေနရာကိုေတာ့ ေက်ာ္မလာၾကဘူး စည္းကမ္းရွိတာ ေတြ႔ရတယ္၊ ၾကဳိဆုိေရး ဂိတ္ေရာက္တာနဲ႔ တာ၀န္က် အမ်ဳိးသမီးေလးေတြက ကားတံခါးလာဖြင့္ေပးတယ္၊ ကားထဲက ဆင္းလုိက္တာနဲ႔ တျပိဳင္နက္ ေရွာင္လင္ဘုန္းၾကီး မွတ္လို႔ထင္တယ္ ေဟ့ ေရွာင္လင္လုိ႔ ေအာ္သံ ၂ ခါ ၾကားလိုက္ရတယ္၊ ဂိတ္ေစာင့္ေတြက လက္မွတ္နဲ႔ မွတ္ပုံတင္ကို ေသခ်ာထပ္စစ္တယ္၊ ကြင္းျပင္တခုကို ေက်ာ္ျဖတ္ရတယ္။ ေနာက္ထပ္ဂိတ္ မွာေတာ့ ပိုက္ဆံအိပ္ ဖုန္း လိပ္စာကဒ္ မ်က္မွန္ ေဘာ့လ္ပင္အကုန္လုံး စက္နဲ႔ရွာတယ္၊ လူကိုလဲ စက္နဲ႔ရွာပါတယ္၊ ျပီးေတာ့ ၀င္ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။
အထဲမွာ ေကာ္ေဇာနီ ေတာက္ေလ်ွာက္ ခင္းထားတယ္၊ ကင္မရာေတြက ေနရာတုိင္းမွာလုိလုိ ရွိေနတယ္၊ ေထာင္နဲ႔ ေသာင္းနဲ႔ရွိတဲ့ ကင္မရာသမားေတြ မီဒီယာေတြ စာနယ္ဇင္းက လူေတြနဲ႔ ျပည့္ေနၾကတယ္။ ဓာတ္ပုံေတြ ရိုက္တာကလဲ ဘယ္ေလာက္ဆုိတာ ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္၊ တေျဖးေျဖး စျပီး ကုိယ့္အုပ္စုနဲ႔ ကိုိယ္အတူတူ လမ္းေလ်ွာက္ၾကရတယ္၊ ဒရုိက္တာေတြ ထုတ္လုပ္သူေတြ မီဒီယာေတြ စာနယ္ဇင္းေတြက ေမးခ်င္တာေတြ ေမးနုိင္ေအာင္ ဓာတ္ပုံရိုက္နုိင္ေအာင္ နန္စီက အသင့္ျပဳလုပ္လာတဲ့ Burma VJ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာရြက္ေတြကို လုိက္ေ၀တယ္ ေျပာျပ ရွင္းျပပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္း သိသူေတြ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ နီးစပ္သူေတြက ပိုျပီး ေမးၾကပါတယ္၊ ေအာ္စကာပြဲတက္တဲ့ ရဟန္း တခါမွ မေတြဖူး မျမင္ဖူးေတာ့ ထူးျခားေနလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ သီးျခားဓာတ္ပုံ ရုိက္တာေတြလဲရွိတယ္၊ ဒါရိုက္တာေတြနဲ႔ အတူရုိက္ရရင္လည္း ေရွ႔ကိုထြက္ခုိင္း ျပီးရုိက္ၾကတယ္၊ ၂ နာရီၾကာေလာက္ ေလ်ွာက္ျပီးေတာ့ ဓာတ္ပုံရိုက္တာေတြ အင္တာဗ်ဴးတာေတြ ျပီးဆုံးသြားတယ္၊ အခမ္းအနားက်င္းပရာ ေနရာကိုသြားခ်င္လည္း ရတယ္၊ ျပန္ျပီး ေနာက္တၾကိမ္ ေလ်ွာက္ခ်င္လည္းရတယ္ ဆုိေတာ့ မေလွ်ာက္ပဲေနျပီး အနားယူကာ ေနာက္က လာေနတဲ့အုပ္စုေတြကို ေလ့လာေနလုိက္တယ္၊ ဘယ္နားသြားသြား အေစာင့္ေတြက ရွိေနပါတယ္၊ တခ်ဳိ႔ဆုိ ဘာမွမလုပ္ပဲ ရပ္ျပီး ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ကိုပဲ လုပ္ၾကရပါတယ္၊ ေသာက္စရာေတြကေတာ့ ေနရတုိင္းမွာ လူငယ္အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးေတြကကိုင္ျပီး ေစာင့္ေနပါတယ္၊ အျပင္ထြက္လည္း စစ္ အထဲ၀င္လညး္ စစ္ပါတယ္။ လမ္းေလ်ွာက္ခန္းမမွာ ထုိင္စရမရွိတာနဲ႔ ဆုေပးခန္းမရွိရာကို ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္၊ ေအာ္စကာ ရုပ္တုမ်ားစြာေက်ာ္ျဖတ္ျပီး လာရတာဆုိေတာ့ စိတ္ကူးေတြ ကုိယ္စီနဲ႔ပါပဲ၊ ဆုေပးပြဲခန္းမက ၅ ထပ္ရွိတယ္၊ ဒါရုိက္တာနဲ႔ ထုတ္လုပ္သူစုံတြဲရယ္ အကူရယ္က ပထမထပ္၊ နန္စီက တတိယထပ္၊ ကိုေအးခ်မ္းနုိင္နဲ႔ စာေရးသူက ၅ ထပ္မွာဆိုေတာ့ တေနရာစီျဖစ္သြားပါတယ္၊ Kodak Theater ခန္းမထဲ မ၀င္ၾကေသးပဲ အျပင္မွာေလ့လာ ေနလိုက္တယ္၊ ေသာက္စရာေတြက ဘီယာတုိ႔ အရက္အေကာင္းစား မ်ဳိးစုံတုိ႔က စုံေနတာပါပဲ၊ စားစရာေတာ့ မရွိပါဘူး အရက္နံ႔ကေတာ့ မႊန္ေနတာပါပဲ၊ ကိုေအးခ်မ္းက ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္တာနဲ႔ ၃ ထပ္ကိုဆင္းျပီး အျပင္ထြက္ေနလိုက္တယ္။လူေတြလဲ မ်ားလာၾကျပီ၊ တခ်ဳိ႔ေအာ္စကာေပးတဲ့ ခန္းမထဲ ၀င္ေနၾကျပီ၊ မၾကာခင္ ခန္းမထဲ၀င္မယ္ လုပ္ေတာ့ တာ၀န္က်၀န္ထမ္းက လက္မွတ္ထပ္စစ္ျပီး ေနရာေတြရွိရာကို လုိက္ပို႔ေပးပါတယ္။ ကိုေအးခ်မ္းနုိင္နဲ႔ အတူ ၅ ထပ္ေျမာက္မွာရွိတဲ့ F တန္းက ၂၀၊ ၂၁ မွာ ထိုင္ၾကရပါတယ္၊ လူေတြလဲအေတာ္ မ်ားမ်ားေရာက္ လာေနပါျပီ၊ ရဟန္းဆိုတာ သိထားၾကေတာ့ ၀ိုင္းၾကည့္တာေတြလည္းေတြ႔ရပါတယ္၊ တခ်ိဳ႔သရုပ္ေဆာင္ အမ်ဳိးသမီးေတြကလည္း ရဟန္းေတြ၀တ္တဲ့ ပခုံးတဖက္ေပၚ အံသကိုက္လိုဟာကို အရွည္ၾကီး၀တ္တာေတြလည္း ေတြ႔ရပါတယ္၊ ထိုင္ေနလို႔ ၃၀ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေရွ႔တန္းက ဂ်ပန္ဒါရိုက္တာ တေယာက္က Burma VJ ကားေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ေအာင္စကာဆု ရဖို႔ဆုေတာင္းေၾကာင္း လာေျပာပါတယ္၊ သူေျပာလို္က္ေတာ့မွ ေအာ္စကာရဖို႔က ေသခ်ာသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
ညေန ၅း၁၅ ေလာက္မွာ ေအာ္စကာအစီအစဥ္ စတင္ျပဳလုပ္ပါတယ္၊ စတိတ္စင္က ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားသလို တက္ေရာက္လာတဲ့ လူေတြရဲ့ ၀တ္စားဆင္ယင္မွဳေတြကလဲ အံ့ၾသစရာေတြ ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္၊ စထြက္ျပီဆုိတာ နဲ႔ ဆလိုက္မီးေရာင္စုံေတြ အကေတြ ျပင္ဆင္ထားမွဳေတြဟာ အထူးအဆန္းေတြခ်ည့္ ျဖစ္ေနပါတယ္၊ စာေရးသူတုိ႔ကို စာအုပ္တအုပ္စီ ေပးထားလို႔ စာအုပ္ထဲမွာ ေအာ္စကာဆုေပါင္း ၂၄ ဆုေပးမယ္ဆုိတာ သိရပါတယ္၊ တခ်ိဳ႕ဆုေတြကေတာ့ ဇာတ္ကားေပၚ မူတည္ျပီးေပးရလို႔ ေ႐ႊစင္ရုပ္ေတြက ၂၄ ခုထက္ ပိုမ်ားပါတယ္၊ Burma VJ က Documentary Feature ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ရွိပါတယ္၊ ဒီေခါင္းစဥ္ရဲ့ေရွ႔မွာ ေခါင္းစဥ္ ၁၇ ခု ရွိပါေသးတယ္၊အဲဒီ ၁၇ ခုကုိ ၁ ခုစီ ေအာ္စကာေတြ ေရြးခ်ယ္ေပးျပီးမွ ၁၈ ခုေျမာက္ Buram VJ ကားပါတဲ့ Documentary Feature ေခါင္းစဥ္ထဲပါတဲ့ ၅ ကားထဲက တကားကို ေအာ္စကာေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာ္စကာဆုေရြးခ်ယ္တာ နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အခ်က္အလက္မ်ား ရွိနုိင္ေသာ္လည္း တိတ္ိက်က်ေတာ့ မသိခဲ့ပါဘူး၊ အႏုပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္ ဘုတ္အဖြဲ႔ေတြက ေရြးခ်ယ္တယ္လို႔ ေယဘုယ်ပဲ သိခဲ့ပါတယ္၊ ဒီဘုတ္အဖြဲ႔မွာ မဲေပးျပီး ေရြးခ်ယ္ေပးနုိင္သုူ ၅ ေထာင္ေက်ာ္ ရွိတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္၊ ဒီ ၅ ေထာင္ေက်ာ္ထဲက အမွန္တကယ္ မဲေပးျပီး ေရြးခ်ယ္ေပးခ်င္တဲ့သူဟာ Nomination ဆံကာတင္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ၅ ကားလုံးကို ၾကည့္ျပီး ၾကဳိက္တဲ့ ၁ ကားကို ေထာက္ခံမဲ ေပးရပါတယ္၊ ၅ ကားလုံးမၾကည့္ပဲန႔ဲ ေထာက္ခံမဲေေပးခြင့္ မရွိပါဘူး၊ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ ၅ ေထာင္ေက်ာ္ထဲက ၃ ရာေက်ာ္ေလာက္ပဲ ၅ ကားလုံးၾကည့္ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္၊ မဲအမ်ားဆုံး ရရွိတဲ့ကားက ေအာ္စကာဆု ရရွိတာျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႔ ဧည့္ပရိတ္သတ္ေတြကေတာ့ ေအာ္စကာပြဲ အစအဆုံး ျပီးေအာင္ မၾကည္႔ႏိုင္ၾကလို႔ သက္ဆုိင္ရာ ဇာတ္ကားေတြ ၾကည့္ျပီး ထြက္သြားတာ ေတြ႔ရပါတယ္၊ Kodak Theater ေအာ္စကာရုံၾကီးဟာ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္ေပမယ့္ အျပင္ထြက္ခ်င္သူေတြ အတြက္ ေလ်ွာက္လမ္းေတြက က်ဥ္းေတာ့ အခက္အခဲျဖစ္တယ ္လို႔ထင္မိပါတယ္။ ေအာ္စကာဆု ၂ ခုေလာက္ျပီးတာနဲ႔ စင္ျမင့္ေပၚက အခမ္းအနား အျပင္အဆင္ေတြ ေျပာင္းလဲပါတယ္၊ တခုနဲ႔ တခု မထပ္ရေအာင္ ျငီးေငြ႔မွဳ မျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းေပးေနပါတယ္၊ အားလုံးဟာ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္ျပီး သစ္လြင္ေနပါတယ္၊ တခါတရံမွာေတာ့ ျမဴးစစ္နဲ႔ အကေတြ တြဲဖက္ေဖ်ာ္ေျဖပါတယ္။
Burma VJ ပါတဲ့ Cocumentary Feature အလွည့္မေရာက္ခင္ အျပင္ကို ၂ ၾကိမ္ထြက္ျဖစ္ပါတယ္၊ ေအာ္စကာ ရထားသူ တခ်ဳိ႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနတာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္၊ စာေရးသူလည္း လူရွင္းတာနဲ႔ ဖုန္းဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေခၚထားတာ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ရွိတာနဲ႔ ျပန္ေခၚျဖစ္ပါတယ္၊ မေပးေသးဘူးလား ဘယ္ေလာက္ ၾကာဦးမွာလဲ တပည့္ေတာ္တုိ႔ မအိပ္ဘူးေနာ္ ခြင့္ယူျပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ စသည္ေပါ့ အားေပးေနတာေတြ ၾကားသိရေတာ့ ပီတိျဖစ္ရပါတယ္၊ ကိုယ့္နုိင္ငံလူမ်ဳိးနဲ႔ သာသနာအတြက္ ဆုိေတာ့ ရေစခ်င္တာ သဘာ၀က်ပါတယ္။ မၾကာခင္ ကိုယ့္ဇာတ္ကားအလွည့္ ေရာက္ေတာ့မွာျဖစ္လုိ႔ ျပန္၀င္လုိက္ပါတယ္၊ ျပန္ေရာက္လို႔ ကိုေအးခ်မ္းႏုိင္ကုိ အကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ စိတ္လွဴပ္ရွားေနဟန္ ေတြ႔ရပါတယ္၊ သူ႔ေနရာမွာ ကိုယ္ဆုိရင္လည္းစိတ္လွဳပ္ရွားမွာ ေသခ်ာပါတယ္၊ ဒါနဲ႔ ေအာ္စကာ ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္ အေလာင္းအစားလုပ္ ရေအာင္လို႔ ဟာသလုပ္ျပီး ေျပာျဖစ္ပါတယ္၊ ကိုေအးခ်မ္းကိုၾကည့္ျပီး စာေရးသူလည္း စိတ္လွဳပ္ရွားမွဳ ျဖစ္လာပါတယ္၊ စိတ္လွဳပ္ရွားခ်ိန္ကေတာ့ ေၾကညာသူက စာအိပ္ ေဖာက္ဖတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္၊ The Cove လုိ႔ ဖတ္ျပလို္က္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေယာင္ျပီး The Cove လုိ႔ ထြက္သြားမိတာ ေနာက္မွ သတိထားမိပါတယ္၊ စာေရးသူတုိ႔ေရွတန္းက ဂ်ပန္အဖြဲ႔က ထျပီးေအာ္တာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္၊ ဂ်ပန္အဖြဲ႔လည္း မၾကာခင္ ထြက္သြားၾကပါတယ္၊ လက္ဆြဲနွုတ္ဆက္ျပီး ၀မ္းသာတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္ပါတယ္၊ ဒီလုိေအာ္စကာေပးတဲ့ အထဲ ပါဖို႔ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး၊ ဆံကာတင္ ၅ ကားထဲပါဖုိ႔ေတာင္ ခက္ခဲပါတယ္၊ ပါလာတယ္ဆုိေတာ့ ေအာ္စကာဆုကို လူတုိင္း ေမ်ွာ္လင့္ၾကမွာပါ၊ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ၄၀ ေလာက္ အနုပညာနယ္မွာ လုပ္ေနတဲ့သူေတြေတာင္ တခါမွာမတက္ဘူး မပါဘူးတဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ ဆိုေတာ့ ကိုယ္နဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့ ဇာတ္ကား ပါလာတဲ့သူတုိင္း စိတ္လွဳပ္ရွားမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္၊ ကိုေအးခ်မ္းကုိ ေနာက္တၾကိမ္ေပါ့ဗ်ာလို႔ အားေပးစကား ေျပာျပီး အျပင္ထြက္ ျဖစ္ၾကပါတယ္၊ အျပင္ေရာက္ေတာ့ မိတ္ေဆြတခ်ိဳထံ ေအာ္စကာမရတဲ့ အေၾကာင္းျပန္ ဖုန္းဆက္လုိက္ေတာ့ သူတုိ႔လဲသိထားျပီးျဖစ္လို႔ စိတ္မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာၾကပါတယ္၊ ေအာ္စကာရမယ္ဆုိ ေပ်ာ္ၾကပါးၾကဖို႔ အသင့္ျပင္ထားသူ ေတြေတာင္ရိွိပါတယ္၊ ေအာင္စကာဆုန႔ဲ ပတ္သက္လုိ႔ မွတ္ခ်က္ေပးရမယ္ဆုိရင္ Nomination ဆံကာတင္ ၅ ကားထဲမွာ Burma VJ ကားကို ၾကည့္ဖူးသူတုိင္းက ၾကိဳက္ၾကပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဘယ္နားမွာရွိတယ္ဆုိတာ လူအမ်ားစု မသိၾကဘူး၊ ထုတ္လုပ္သူေတြအေနနဲ႔ လႈံေဆာ္မွဳ အားနည္းတယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္၊ ကိုယ့္ဇာတ္ကား အလွည့္ျပီးရင္ ျပန္ဖို႔ သေဘာတူထားေပမယ့္ နန္စီထြက္မလာတဲ့အတြက္ ၃ထပ္ေျမာက္ဆင္းျပီး အျပင္မွာ ေအာ္စကာပြဲတက္သူေတြနဲ႔ စကားေျပာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္ကားအတြက္ တက္ေရာက္တာလဲလို႔ ေမးလာၾကလို႔ Burma VJ ကားအတြက္ တက္တာဆုိေတာ့ အဲဒီကားရမယ္ထင္တာ မရလို႔ စိတ္မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း အားေပးစကား ေျပာၾကပါတယ္။ မၾကာခင္ ေအာ္စကာ အခမ္းအနားျပီးသြားတာနဲ႔ နန္စီ ထြက္လာပါတယ္၊ ဒါရုိက္တာနဲ႔ ထုတ္လုပ္သူအဖြဲ႔ကေတာ့ ညစာစားပြဲကိုတက္ေရာက္ျပီး တျခားလူေတြနဲ႔ သြားေတြ႔ဖုိ႔ ထြက္သြားပါျပီ၊ စာေရးသူတုိ႔က ေဟာ္တယ္ကိုျပန္ျပီးမွ တည္းခုိရာေက်ာင္းကိုျပန္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ သြားခ်င္တုိင္းသြား လုိ႔မရပါဘူး ။ဓာတ္ပုံရိုက္ခြင့္ေတာင္ မရွိပါဘူး။ လုံျခဳံေရးအေစာင့္ေတြက ဓာတ္ပုံမရိုက္ဖုိ႔ အကုန္လုံးကို တားျမစ္ထားပါတယ္၊ လာၾကဳိတဲ့ကားကို ေစာင့္ရင္း ေကာ္ဖီ မွာေသာက္ ေနလုိက္တယ္၊ မၾကာခင္ ကားေရာက္လာလုိ႔ ေဟာ္တယ္ျပန္ျပီး အကုန္လုံးလုိက္ပါ ကူညီေပးတဲ့ ေအာင္မုိး၀င္းနဲ႔ ျပန္ဆုံကာ တည္းခုိရာေက်ာင္းကို ည ၁ နာရီေလာက္မွာ ျပန္ေရာက္ပါတယ္။
Burma VJ ကား ေအာ္စကာနဲ႔ လြဲခဲ့ရေပမယ့္ အေမရိကန္နုိင္ငံ ေအာ္စကာပြဲမွာ ျမန္မာနုိင္ငံက ဇာတ္ကား ပထမဆုံးအၾကိမ္ Nomination အေရြးခံရမွဳဟာ မွတ္တမ္းတခု အျဖစ္ က်န္ရိွေနမွာပါပဲ။
(ဦးပညာေဇာတ A B M A)
Burma VJ ဇာတ္ကား ဥေရာပႏုိင္ငံေတြ လွည့္လည္ျပသရာမွာ ဆုေတြ ၄၀ ေလာက္ရတယ္ လို႔သိရပါတယ္၊ ဒီလုိဆုေတြရလာေတာ့ အေမရိကန္ကေပးတဲ့ ေအာ္စကာဆုလဲ ရႏိုင္ေကာင္းရဲ့လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
ျဖစ္ၾကပါတယ္၊ ဇာတ္ကားေပါင္းမ်ားစြာထဲက ပဏာမေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ ၁၅ ကားထဲ Burma VJ ပါသြားေတာ့ ပိုျပီးအားတက္စရာ ျဖစ္လာရပါတယ္၊ ဒီလုိနဲ႔ပဲ Burma VJ ဇာတ္ကားဟာ ၂၀၁၀ ခု နွစ္စပုိင္းမွာ ပဏာမ ၁၅ ကားထဲကေနျပီး ေအာ္စကာေပးဖို႔အတြက္ ေနာက္ဆုံး ဆံကာတင္ေရြးတဲ့ ၅ ကားထဲ အေရြးခံရလုိ႔ Nomination စာရင္းမွာပါ၀င္ သြားပါတယ္၊ အေမရိကန္ ရုပ္ရွင္သမုိင္းမွာေတာ့ ျမန္မာနုိင္ငံက ရုပ္ရွင္ကားနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဒီဇာတ္ကားဟာ ပထမဆုံး အၾကိမ္ အေရြးခံရတာျဖစ္ပါတယ္၊ ဇာတ္ကားေပါင္းမ်ားစြာထဲက Nomination ဆံကာတင္ ၅ ကားစာရင္း ပါဖုိ႔ဆုိတာေတာင္ အေတာ္ေလး ခက္တယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဆံကာတင္ ၅ ကားမွာ ပါ၀င္တဲ့အတြက္ ေဟာလိ၀ုဒ္နယ္ေျမ Kodak Theater ေအာ္စကာခန္းမမွာ သရုပ္ေဆာင္ေတြ ဒါရုိက္တာေတြ ထုတ္လုပ္သူေတြ အနုပညာရွင္ေတြနဲ႔ အတူ တက္ေရာက္ေတြဆုံ စကားေျပာရန္ စာေရးသူနဲ႔ ဦးေဃာသိကို ဖိတ္ၾကားတဲ့အတြက္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၅ ရက္ေန႔က ဦးေဃာသိတ တက္ေရာက္ စကားေျပာခဲ့ပါတယ္၊ ခရီးလြန္ေနလို႔ စာေရးသူ မတက္ျဖစ္ပါဘူး။ ၂၀၁၀ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔ ေအာ္စကာေပးပြဲ အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္ရန္ Burma VJ ဇာတ္ကား ထုတ္လုပ္တဲ႔ LISE က ဖိတ္ၾကားလာပါတယ္၊ တစ္ဦးသာ တက္ေရာက္ခြင့္ျပဳတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ ကိုယ္လာရမယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းလဲ ေျပာျပပါတယ္၊ စာေရးသူတက္မယ့္ အေၾကာင္းျပန္ၾကား လုိက္ျပီး၊ ဦးေဃာသိတ ေအာင္မုိး၀င္းတိ႔ု နဲ႔အတူ သြားျဖစ္ပါတယ္။ ၇ ရက္ေန႔ည တက္ေရာက္ရမယ္ ဆုိတာကလြဲျပီး ဘာမွ မသိရပါဘူး၊ ဒါရုိက္တာနဲ႔ ထုတ္လုပ္သူေတြက ဒိန္းမတ္ နုိင္ငံကဆုိေတာ့ သူတို႔လဲ အေသးစိပ္ မသိၾကပါဘူး၊ DVB က ကိုေအးခ်မ္းနုိင္ကလဲ ေနာ္ေ၀းက လာရတာဆုိေတာ့ သူလဲ အစီအစဥ္ကို မသိပဲျဖစ္ေနပါတယ္။ စာေရးသူတုိ႔ ၃ ေယာက္ မတ္လ ၅ ရက္ေန႔ စထြက္ပါတယ္၊ ေလဆိပ္ေရာက္လုိ႔ အီးေမးခ်က္ၾကည့္မွ ၆ရက္ စေနေန႔ တေနလုံး အင္တာဗ်ဴး ရွိတာေတြ သိလုိက္ရပါတယ္၊ ၅ ရက္ေန႔ည ၁၁ နာရီေလာက္ ေလာ့စ္အိန္ဂ်္လိက တည္းခုိရာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ေရာက္ပါတယ္၊ ဒိန္းမတ္က ဒါရုိက္တာတုိ႔နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္လို႔ေတာ့ မရေသးပါဘူး။
မတ္လ ၆ ရက္ ၁၀ နာရီခြဲေလာက္မွာ Seth လုိ႔ေခၚတဲ့ လူငယ္ေလးက အင္တားမဗ်ဴးခင္ ဆြမ္းကပ္ဖုိ႔နဲ႔ ဇာတ္ကားနဲ႔ သက္ဆိုင္သူေတြနဲ႔ ေတြ႔ျပီး မိတ္ဆုံစားပြဲတက္ဖို႔ လာေခၚပါတယ္၊ မိတ္ဆက္ၾက စားၾက ေသာက္ၾက စကားေျပာၾကေပါ့၊ ေန႔ ၁ နာရီေလာက္မွာ အင္တာဗ်ဴးဖို႔ Tonny အိမ္ကို ဆက္သြားပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ဒိန္းမတ္နုိင္ငံရဲ့ အစိုးရအသံလႊင္ဌာန၊ ေနာ္ေ၀း အသံလႊင့္ဌာန၊ DVB အသံလႊင့္ဌာနေတြနဲ႔ ဗ်ဴးျဖစ္ပါတယ္၊ ဒိန္းမတ္အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူေတြကေတာ့ သူ႔ူႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ေအာ္စကာမရတာ နွစ္ေပါင္း ၃၀ နီးပါးရွိေနလို႔ ဒီကားေအာ္စကာရရိွဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ၾကီးၾကီး ထားတယ္လို႔သိရပါတယ္၊ အိမ္ရွင္က ဗုဒၶဘာသာ အေၾကာင္းစိတ္၀င္စားလို႔ တရားထိုင္တာေတြ ပရိတ္ရြတ္တာေတြ လုပ္ေပးခဲ့လို႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနပါတယ္။ညေန ၅ နာရီေလာက္ ေဟာလိ၀ုဒ္ကုန္းျမင့္ကို သြားလည္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဓာတ္ပုံရုိက္ေနတုန္း ျမန္မာအေရးကုိ အားတက္သေရာ ပါ၀င္လုပ္ကိုင္တဲ့ သရုပ္ေဆာင္ တေယာက္ရဲ့ စ်ာပနလုိက္ပုိ႔ျပီး စိတ္ညစ္လို႔ ျပန္လာတဲ့ အမ်ဳိးသမီးက ေဟာလိ၀ုဒ္မွာ ျမန္မာရဟန္းေတြနဲ႔ မထင္မွတ္ပဲ ေတြ႔လုိက္ရေတာ့ ေသသြားတဲ့သူ႔မိတ္ေဆြက္ို သတိရျပီး ၀မ္းနည္းကာ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာပါတယ္။ ည ၈ နာရီေလာက္မွာ ရုပ္ရွင္ရုံထဲ၀င္ျပီး Burma VJ ဇာတ္ကားၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္ေတြရဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ဒါရိုက္တာ ထုတ္လုပ္သူေတြန႔ဲအတူ ေျဖၾကားျပီး ၁၂ ေလာက္မွာ တည္းခု္ိရာေက်ာင္းကို ျပန္ေရာက္ပါတယ္။ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔ ၁၂း၁၅ နာရီမွာ ေအာ္စကာပြဲ တက္ေရာက္ရန္ Seth က လာေခၚပါတယ္၊ ပရိုက်ဴဆာေတြ တည္းခုိတဲ့ The Peninsula Beverly Hills ဟိုတယ္ကို အရင္သြားရမွာျဖစ္လို႔ ေအာင္မုိး၀င္းနဲ႔ အတူ ထြက္လာျဖစ္တယ္၊ ဦးေဃာသိတ ကေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ေနခဲ့ပါတယ္၊ ကားလမ္းေတြ အမ်ားၾကီးပိတ္ထားေတာ့ ေကြ႔ပတ္ေမာင္း ေနရလုိ႔ အခ်ိန္ေတြၾကာကုန္ပါတယ္၊ ေစာင့္ေနတဲ့ လူေတြကလဲ မမွီမွာစုိးလုိ႔ ဖုန္းေတြ ေတာက္ေလ်ွာက္ ဆက္လာတယ္၊ အခ်ိန္ေတြ ၾကာလာေတာ့ ကားေမာင္းသူ ကိုယ္တုိင္ မမွီမွာ စိုးရိမ္လာတယ္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အခိ်န္မီေလး ေရာက္သြားပါတယ္၊ အားလုံးက ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ျပီး ေနၾကပါျပီ၊ လူေတြကလဲ အရမ္းမ်ားပါတယ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကိုယ္စီနဲ႔ဆုိေတာ့ အားလုံးေပ်ာ္ေန ၾကတယ္လုိ႔ ထင္မိပါတယ္၊ သူမ်ားေတြ အကုန္ျပီးေနခ်ိန္မွာ ေနာက္က်ေနလုိ႔ ကိုယ္က ဘာမွ မလုပ္ရေသးပါဘူး၊ အေရးၾကီးေနတဲ့ အိမ္သာကို ေျပးတက္လုိက္ရတယ္၊ အိမ္သာထဲကပဲ VOA ေမးတာကုိ ေျဖေနရတယ္၊ ေနာက္ထပ္ျပီး ကိုေအးခ်မ္းနုိင္ ဆက္ေျဖတယ္၊ သကၤန္းအျမန္ရုံေနရတယ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ မတူတဲ့ေနရာဆုိေတာ့ သကၤန္းရုံတာကို ၀ုိင္းၾကည့္ျပီး ဓာတ္ပုံေတြ ရိုက္ေနၾကတယ္၊ ေအာင္မုိး၀င္းကလဲ အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံေတြ အကုန္လုိက္ ရုိက္ေနတယ္၊ ဒါရုိက္တာအဖြဲ႔က လည္းလိုက္ၾကတယ္ ။အုပ္စုလုိက္ ေတြလည္းရုိက္ၾက သူ႔လူကိုယ့္လူ အားလုံးေတြ႔တာ အကုန္ရုိက္ေနၾကတယ္၊ သကၤန္းရုံလဲျပီးေရာ ကားေပၚတက္ဖုိ႔ လာေခၚတာနဲ႔ တံခါး ၆ ေပါက္ပါတဲ့ လီမြန္ဇင္းကားေပၚ တက္လုိက္ပါတယ္၊ ကားထဲ့အထိ ကင္မရာသမားေတြက လုိက္ရိုက္ၾကပါတယ္။ ကားထဲမွာက ဒါရုိက္တာရယ္ ထုတ္လုပ္သူစုံတြဲရယ္ အကူတေယာက္ရယ္ ကိုေအးခ်မ္းနုိင္ရယ္ စာေရးသူ ရယ္ထိုင္ပါတယ္၊ ေရွ႔မွာ လုိက္လံ ေၾကာ္ျငာေပးရတဲ့ နန္စီထိုင္ပါတယ္၊ လက္မွတ္ေတြစစ္ မွတ္ပုံတင္ေတြ ေသခ်ာစစ္ရပါတယ္၊ မပါရင္ ဘယ္သူမွ တက္ခြင့္မရိွပါဘူး၊ လမ္းခရီးမွာ လုံျခဳံေရးေတြ ထူထပ္စြာခ် ထားတယ္ လက္နက္ကိုင္ထားတဲ့ ရဲေတြ လမ္းတိုင္းမွာ ေစာင့္ေနၾကတယ္၊ ကားမွန္တံခါးေတြ ဖြင့္ျပရတယ္၊ အထဲကိုေသခ်ာ ၀င္ၾကည့္တယ္၊ လက္မွတ္နဲ႔ မွတ္ပုံတင္ ID ကို ေသခ်ာ စစ္ေဆးပါတယ္၊ အ၀င္၀ ေရာက္ခါနီးေလ လုံျခဳံေရးက ပိုမ်ားလာေလ ျဖစ္လာပါတယ္၊ ေရာက္ခါနီးလာတဲ့ အတြက္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ လာေရာက္ ၾကည့္႐ွႈ႕သူေတြမ်ား လာတာေတ႔ြရတယ္၊ တားျမစ္ထားတဲ့ ေနရာကိုေတာ့ ေက်ာ္မလာၾကဘူး စည္းကမ္းရွိတာ ေတြ႔ရတယ္၊ ၾကဳိဆုိေရး ဂိတ္ေရာက္တာနဲ႔ တာ၀န္က် အမ်ဳိးသမီးေလးေတြက ကားတံခါးလာဖြင့္ေပးတယ္၊ ကားထဲက ဆင္းလုိက္တာနဲ႔ တျပိဳင္နက္ ေရွာင္လင္ဘုန္းၾကီး မွတ္လို႔ထင္တယ္ ေဟ့ ေရွာင္လင္လုိ႔ ေအာ္သံ ၂ ခါ ၾကားလိုက္ရတယ္၊ ဂိတ္ေစာင့္ေတြက လက္မွတ္နဲ႔ မွတ္ပုံတင္ကို ေသခ်ာထပ္စစ္တယ္၊ ကြင္းျပင္တခုကို ေက်ာ္ျဖတ္ရတယ္။ ေနာက္ထပ္ဂိတ္ မွာေတာ့ ပိုက္ဆံအိပ္ ဖုန္း လိပ္စာကဒ္ မ်က္မွန္ ေဘာ့လ္ပင္အကုန္လုံး စက္နဲ႔ရွာတယ္၊ လူကိုလဲ စက္နဲ႔ရွာပါတယ္၊ ျပီးေတာ့ ၀င္ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။
အထဲမွာ ေကာ္ေဇာနီ ေတာက္ေလ်ွာက္ ခင္းထားတယ္၊ ကင္မရာေတြက ေနရာတုိင္းမွာလုိလုိ ရွိေနတယ္၊ ေထာင္နဲ႔ ေသာင္းနဲ႔ရွိတဲ့ ကင္မရာသမားေတြ မီဒီယာေတြ စာနယ္ဇင္းက လူေတြနဲ႔ ျပည့္ေနၾကတယ္။ ဓာတ္ပုံေတြ ရိုက္တာကလဲ ဘယ္ေလာက္ဆုိတာ ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္၊ တေျဖးေျဖး စျပီး ကုိယ့္အုပ္စုနဲ႔ ကိုိယ္အတူတူ လမ္းေလ်ွာက္ၾကရတယ္၊ ဒရုိက္တာေတြ ထုတ္လုပ္သူေတြ မီဒီယာေတြ စာနယ္ဇင္းေတြက ေမးခ်င္တာေတြ ေမးနုိင္ေအာင္ ဓာတ္ပုံရိုက္နုိင္ေအာင္ နန္စီက အသင့္ျပဳလုပ္လာတဲ့ Burma VJ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာရြက္ေတြကို လုိက္ေ၀တယ္ ေျပာျပ ရွင္းျပပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္း သိသူေတြ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ နီးစပ္သူေတြက ပိုျပီး ေမးၾကပါတယ္၊ ေအာ္စကာပြဲတက္တဲ့ ရဟန္း တခါမွ မေတြဖူး မျမင္ဖူးေတာ့ ထူးျခားေနလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ သီးျခားဓာတ္ပုံ ရုိက္တာေတြလဲရွိတယ္၊ ဒါရိုက္တာေတြနဲ႔ အတူရုိက္ရရင္လည္း ေရွ႔ကိုထြက္ခုိင္း ျပီးရုိက္ၾကတယ္၊ ၂ နာရီၾကာေလာက္ ေလ်ွာက္ျပီးေတာ့ ဓာတ္ပုံရိုက္တာေတြ အင္တာဗ်ဴးတာေတြ ျပီးဆုံးသြားတယ္၊ အခမ္းအနားက်င္းပရာ ေနရာကိုသြားခ်င္လည္း ရတယ္၊ ျပန္ျပီး ေနာက္တၾကိမ္ ေလ်ွာက္ခ်င္လည္းရတယ္ ဆုိေတာ့ မေလွ်ာက္ပဲေနျပီး အနားယူကာ ေနာက္က လာေနတဲ့အုပ္စုေတြကို ေလ့လာေနလုိက္တယ္၊ ဘယ္နားသြားသြား အေစာင့္ေတြက ရွိေနပါတယ္၊ တခ်ဳိ႔ဆုိ ဘာမွမလုပ္ပဲ ရပ္ျပီး ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ကိုပဲ လုပ္ၾကရပါတယ္၊ ေသာက္စရာေတြကေတာ့ ေနရတုိင္းမွာ လူငယ္အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးေတြကကိုင္ျပီး ေစာင့္ေနပါတယ္၊ အျပင္ထြက္လည္း စစ္ အထဲ၀င္လညး္ စစ္ပါတယ္။ လမ္းေလ်ွာက္ခန္းမမွာ ထုိင္စရမရွိတာနဲ႔ ဆုေပးခန္းမရွိရာကို ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္၊ ေအာ္စကာ ရုပ္တုမ်ားစြာေက်ာ္ျဖတ္ျပီး လာရတာဆုိေတာ့ စိတ္ကူးေတြ ကုိယ္စီနဲ႔ပါပဲ၊ ဆုေပးပြဲခန္းမက ၅ ထပ္ရွိတယ္၊ ဒါရုိက္တာနဲ႔ ထုတ္လုပ္သူစုံတြဲရယ္ အကူရယ္က ပထမထပ္၊ နန္စီက တတိယထပ္၊ ကိုေအးခ်မ္းနုိင္နဲ႔ စာေရးသူက ၅ ထပ္မွာဆိုေတာ့ တေနရာစီျဖစ္သြားပါတယ္၊ Kodak Theater ခန္းမထဲ မ၀င္ၾကေသးပဲ အျပင္မွာေလ့လာ ေနလိုက္တယ္၊ ေသာက္စရာေတြက ဘီယာတုိ႔ အရက္အေကာင္းစား မ်ဳိးစုံတုိ႔က စုံေနတာပါပဲ၊ စားစရာေတာ့ မရွိပါဘူး အရက္နံ႔ကေတာ့ မႊန္ေနတာပါပဲ၊ ကိုေအးခ်မ္းက ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္တာနဲ႔ ၃ ထပ္ကိုဆင္းျပီး အျပင္ထြက္ေနလိုက္တယ္။လူေတြလဲ မ်ားလာၾကျပီ၊ တခ်ဳိ႔ေအာ္စကာေပးတဲ့ ခန္းမထဲ ၀င္ေနၾကျပီ၊ မၾကာခင္ ခန္းမထဲ၀င္မယ္ လုပ္ေတာ့ တာ၀န္က်၀န္ထမ္းက လက္မွတ္ထပ္စစ္ျပီး ေနရာေတြရွိရာကို လုိက္ပို႔ေပးပါတယ္။ ကိုေအးခ်မ္းနုိင္နဲ႔ အတူ ၅ ထပ္ေျမာက္မွာရွိတဲ့ F တန္းက ၂၀၊ ၂၁ မွာ ထိုင္ၾကရပါတယ္၊ လူေတြလဲအေတာ္ မ်ားမ်ားေရာက္ လာေနပါျပီ၊ ရဟန္းဆိုတာ သိထားၾကေတာ့ ၀ိုင္းၾကည့္တာေတြလည္းေတြ႔ရပါတယ္၊ တခ်ိဳ႔သရုပ္ေဆာင္ အမ်ဳိးသမီးေတြကလည္း ရဟန္းေတြ၀တ္တဲ့ ပခုံးတဖက္ေပၚ အံသကိုက္လိုဟာကို အရွည္ၾကီး၀တ္တာေတြလည္း ေတြ႔ရပါတယ္၊ ထိုင္ေနလို႔ ၃၀ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေရွ႔တန္းက ဂ်ပန္ဒါရိုက္တာ တေယာက္က Burma VJ ကားေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ေအာင္စကာဆု ရဖို႔ဆုေတာင္းေၾကာင္း လာေျပာပါတယ္၊ သူေျပာလို္က္ေတာ့မွ ေအာ္စကာရဖို႔က ေသခ်ာသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ညေန ၅း၁၅ ေလာက္မွာ ေအာ္စကာအစီအစဥ္ စတင္ျပဳလုပ္ပါတယ္၊ စတိတ္စင္က ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားသလို တက္ေရာက္လာတဲ့ လူေတြရဲ့ ၀တ္စားဆင္ယင္မွဳေတြကလဲ အံ့ၾသစရာေတြ ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္၊ စထြက္ျပီဆုိတာ နဲ႔ ဆလိုက္မီးေရာင္စုံေတြ အကေတြ ျပင္ဆင္ထားမွဳေတြဟာ အထူးအဆန္းေတြခ်ည့္ ျဖစ္ေနပါတယ္၊ စာေရးသူတုိ႔ကို စာအုပ္တအုပ္စီ ေပးထားလို႔ စာအုပ္ထဲမွာ ေအာ္စကာဆုေပါင္း ၂၄ ဆုေပးမယ္ဆုိတာ သိရပါတယ္၊ တခ်ိဳ႕ဆုေတြကေတာ့ ဇာတ္ကားေပၚ မူတည္ျပီးေပးရလို႔ ေ႐ႊစင္ရုပ္ေတြက ၂၄ ခုထက္ ပိုမ်ားပါတယ္၊ Burma VJ က Documentary Feature ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ရွိပါတယ္၊ ဒီေခါင္းစဥ္ရဲ့ေရွ႔မွာ ေခါင္းစဥ္ ၁၇ ခု ရွိပါေသးတယ္၊အဲဒီ ၁၇ ခုကုိ ၁ ခုစီ ေအာ္စကာေတြ ေရြးခ်ယ္ေပးျပီးမွ ၁၈ ခုေျမာက္ Buram VJ ကားပါတဲ့ Documentary Feature ေခါင္းစဥ္ထဲပါတဲ့ ၅ ကားထဲက တကားကို ေအာ္စကာေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာ္စကာဆုေရြးခ်ယ္တာ နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အခ်က္အလက္မ်ား ရွိနုိင္ေသာ္လည္း တိတ္ိက်က်ေတာ့ မသိခဲ့ပါဘူး၊ အႏုပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္ ဘုတ္အဖြဲ႔ေတြက ေရြးခ်ယ္တယ္လို႔ ေယဘုယ်ပဲ သိခဲ့ပါတယ္၊ ဒီဘုတ္အဖြဲ႔မွာ မဲေပးျပီး ေရြးခ်ယ္ေပးနုိင္သုူ ၅ ေထာင္ေက်ာ္ ရွိတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္၊ ဒီ ၅ ေထာင္ေက်ာ္ထဲက အမွန္တကယ္ မဲေပးျပီး ေရြးခ်ယ္ေပးခ်င္တဲ့သူဟာ Nomination ဆံကာတင္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ၅ ကားလုံးကို ၾကည့္ျပီး ၾကဳိက္တဲ့ ၁ ကားကို ေထာက္ခံမဲ ေပးရပါတယ္၊ ၅ ကားလုံးမၾကည့္ပဲန႔ဲ ေထာက္ခံမဲေေပးခြင့္ မရွိပါဘူး၊ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ ၅ ေထာင္ေက်ာ္ထဲက ၃ ရာေက်ာ္ေလာက္ပဲ ၅ ကားလုံးၾကည့္ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္၊ မဲအမ်ားဆုံး ရရွိတဲ့ကားက ေအာ္စကာဆု ရရွိတာျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႔ ဧည့္ပရိတ္သတ္ေတြကေတာ့ ေအာ္စကာပြဲ အစအဆုံး ျပီးေအာင္ မၾကည္႔ႏိုင္ၾကလို႔ သက္ဆုိင္ရာ ဇာတ္ကားေတြ ၾကည့္ျပီး ထြက္သြားတာ ေတြ႔ရပါတယ္၊ Kodak Theater ေအာ္စကာရုံၾကီးဟာ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္ေပမယ့္ အျပင္ထြက္ခ်င္သူေတြ အတြက္ ေလ်ွာက္လမ္းေတြက က်ဥ္းေတာ့ အခက္အခဲျဖစ္တယ ္လို႔ထင္မိပါတယ္။ ေအာ္စကာဆု ၂ ခုေလာက္ျပီးတာနဲ႔ စင္ျမင့္ေပၚက အခမ္းအနား အျပင္အဆင္ေတြ ေျပာင္းလဲပါတယ္၊ တခုနဲ႔ တခု မထပ္ရေအာင္ ျငီးေငြ႔မွဳ မျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းေပးေနပါတယ္၊ အားလုံးဟာ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္ျပီး သစ္လြင္ေနပါတယ္၊ တခါတရံမွာေတာ့ ျမဴးစစ္နဲ႔ အကေတြ တြဲဖက္ေဖ်ာ္ေျဖပါတယ္။
Burma VJ ပါတဲ့ Cocumentary Feature အလွည့္မေရာက္ခင္ အျပင္ကို ၂ ၾကိမ္ထြက္ျဖစ္ပါတယ္၊ ေအာ္စကာ ရထားသူ တခ်ဳိ႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနတာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္၊ စာေရးသူလည္း လူရွင္းတာနဲ႔ ဖုန္းဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေခၚထားတာ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ရွိတာနဲ႔ ျပန္ေခၚျဖစ္ပါတယ္၊ မေပးေသးဘူးလား ဘယ္ေလာက္ ၾကာဦးမွာလဲ တပည့္ေတာ္တုိ႔ မအိပ္ဘူးေနာ္ ခြင့္ယူျပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ စသည္ေပါ့ အားေပးေနတာေတြ ၾကားသိရေတာ့ ပီတိျဖစ္ရပါတယ္၊ ကိုယ့္နုိင္ငံလူမ်ဳိးနဲ႔ သာသနာအတြက္ ဆုိေတာ့ ရေစခ်င္တာ သဘာ၀က်ပါတယ္။ မၾကာခင္ ကိုယ့္ဇာတ္ကားအလွည့္ ေရာက္ေတာ့မွာျဖစ္လုိ႔ ျပန္၀င္လုိက္ပါတယ္၊ ျပန္ေရာက္လို႔ ကိုေအးခ်မ္းႏုိင္ကုိ အကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ စိတ္လွဴပ္ရွားေနဟန္ ေတြ႔ရပါတယ္၊ သူ႔ေနရာမွာ ကိုယ္ဆုိရင္လည္းစိတ္လွဳပ္ရွားမွာ ေသခ်ာပါတယ္၊ ဒါနဲ႔ ေအာ္စကာ ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္ အေလာင္းအစားလုပ္ ရေအာင္လို႔ ဟာသလုပ္ျပီး ေျပာျဖစ္ပါတယ္၊ ကိုေအးခ်မ္းကိုၾကည့္ျပီး စာေရးသူလည္း စိတ္လွဳပ္ရွားမွဳ ျဖစ္လာပါတယ္၊ စိတ္လွဳပ္ရွားခ်ိန္ကေတာ့ ေၾကညာသူက စာအိပ္ ေဖာက္ဖတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္၊ The Cove လုိ႔ ဖတ္ျပလို္က္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေယာင္ျပီး The Cove လုိ႔ ထြက္သြားမိတာ ေနာက္မွ သတိထားမိပါတယ္၊ စာေရးသူတုိ႔ေရွတန္းက ဂ်ပန္အဖြဲ႔က ထျပီးေအာ္တာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္၊ ဂ်ပန္အဖြဲ႔လည္း မၾကာခင္ ထြက္သြားၾကပါတယ္၊ လက္ဆြဲနွုတ္ဆက္ျပီး ၀မ္းသာတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္ပါတယ္၊ ဒီလုိေအာ္စကာေပးတဲ့ အထဲ ပါဖို႔ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး၊ ဆံကာတင္ ၅ ကားထဲပါဖုိ႔ေတာင္ ခက္ခဲပါတယ္၊ ပါလာတယ္ဆုိေတာ့ ေအာ္စကာဆုကို လူတုိင္း ေမ်ွာ္လင့္ၾကမွာပါ၊ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ၄၀ ေလာက္ အနုပညာနယ္မွာ လုပ္ေနတဲ့သူေတြေတာင္ တခါမွာမတက္ဘူး မပါဘူးတဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ ဆိုေတာ့ ကိုယ္နဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့ ဇာတ္ကား ပါလာတဲ့သူတုိင္း စိတ္လွဳပ္ရွားမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္၊ ကိုေအးခ်မ္းကုိ ေနာက္တၾကိမ္ေပါ့ဗ်ာလို႔ အားေပးစကား ေျပာျပီး အျပင္ထြက္ ျဖစ္ၾကပါတယ္၊ အျပင္ေရာက္ေတာ့ မိတ္ေဆြတခ်ိဳထံ ေအာ္စကာမရတဲ့ အေၾကာင္းျပန္ ဖုန္းဆက္လုိက္ေတာ့ သူတုိ႔လဲသိထားျပီးျဖစ္လို႔ စိတ္မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာၾကပါတယ္၊ ေအာ္စကာရမယ္ဆုိ ေပ်ာ္ၾကပါးၾကဖို႔ အသင့္ျပင္ထားသူ ေတြေတာင္ရိွိပါတယ္၊ ေအာင္စကာဆုန႔ဲ ပတ္သက္လုိ႔ မွတ္ခ်က္ေပးရမယ္ဆုိရင္ Nomination ဆံကာတင္ ၅ ကားထဲမွာ Burma VJ ကားကို ၾကည့္ဖူးသူတုိင္းက ၾကိဳက္ၾကပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဘယ္နားမွာရွိတယ္ဆုိတာ လူအမ်ားစု မသိၾကဘူး၊ ထုတ္လုပ္သူေတြအေနနဲ႔ လႈံေဆာ္မွဳ အားနည္းတယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္၊ ကိုယ့္ဇာတ္ကား အလွည့္ျပီးရင္ ျပန္ဖို႔ သေဘာတူထားေပမယ့္ နန္စီထြက္မလာတဲ့အတြက္ ၃ထပ္ေျမာက္ဆင္းျပီး အျပင္မွာ ေအာ္စကာပြဲတက္သူေတြနဲ႔ စကားေျပာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္ကားအတြက္ တက္ေရာက္တာလဲလို႔ ေမးလာၾကလို႔ Burma VJ ကားအတြက္ တက္တာဆုိေတာ့ အဲဒီကားရမယ္ထင္တာ မရလို႔ စိတ္မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း အားေပးစကား ေျပာၾကပါတယ္။ မၾကာခင္ ေအာ္စကာ အခမ္းအနားျပီးသြားတာနဲ႔ နန္စီ ထြက္လာပါတယ္၊ ဒါရုိက္တာနဲ႔ ထုတ္လုပ္သူအဖြဲ႔ကေတာ့ ညစာစားပြဲကိုတက္ေရာက္ျပီး တျခားလူေတြနဲ႔ သြားေတြ႔ဖုိ႔ ထြက္သြားပါျပီ၊ စာေရးသူတုိ႔က ေဟာ္တယ္ကိုျပန္ျပီးမွ တည္းခုိရာေက်ာင္းကိုျပန္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ သြားခ်င္တုိင္းသြား လုိ႔မရပါဘူး ။ဓာတ္ပုံရိုက္ခြင့္ေတာင္ မရွိပါဘူး။ လုံျခဳံေရးအေစာင့္ေတြက ဓာတ္ပုံမရိုက္ဖုိ႔ အကုန္လုံးကို တားျမစ္ထားပါတယ္၊ လာၾကဳိတဲ့ကားကို ေစာင့္ရင္း ေကာ္ဖီ မွာေသာက္ ေနလုိက္တယ္၊ မၾကာခင္ ကားေရာက္လာလုိ႔ ေဟာ္တယ္ျပန္ျပီး အကုန္လုံးလုိက္ပါ ကူညီေပးတဲ့ ေအာင္မုိး၀င္းနဲ႔ ျပန္ဆုံကာ တည္းခုိရာေက်ာင္းကို ည ၁ နာရီေလာက္မွာ ျပန္ေရာက္ပါတယ္။
Burma VJ ကား ေအာ္စကာနဲ႔ လြဲခဲ့ရေပမယ့္ အေမရိကန္နုိင္ငံ ေအာ္စကာပြဲမွာ ျမန္မာနုိင္ငံက ဇာတ္ကား ပထမဆုံးအၾကိမ္ Nomination အေရြးခံရမွဳဟာ မွတ္တမ္းတခု အျဖစ္ က်န္ရိွေနမွာပါပဲ။(ဦးပညာေဇာတ A B M A)
Tags
ေဆာင္းပါး