မင္းခက္ေမာင္ | ေဒၚသိန္းသိန္း၏ အေသးစား ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းေလးသည္ တခ်ိန္က သူအပါအဝင္ မိသားစု၀င္ ၆ ဦးအတြက္ ဖူလံုသည့္ လုပ္ငန္းေလး ျဖစ္သည္။ နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ သူ၏ တႏုိင္တပုိင္ ေမြးျမဴေရး ပ်က္စီးခ့ဲသည္မွာ တႏွစ္ ၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ၏ လုပ္ငန္းကုိ ျပန္လည္ မထူေထာင္ႏိုင္ေသးပါ။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ႏွင့္ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသသို႔ နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္း ေမႊေႏွာက္ တိုက္ခိုက္ခ်ိန္တြင္ သူ၏ ေဒၚလာ ၃၀၀ ထက္မက တန္ဖုိးရိွေသာ ဘဲ ေကာင္ေရ ငါးဆယ္ခန္႔ ႏွင့္ ၀က္သံုးေကာင္ ဆံုးရႈံးခဲ့ရသည္။
“အိမ္နီးခ်င္းဆီကေန အေႂကြးနဲ႔ ၀ယ္ထားတဲ့ ဒီ၀က္ကေလးပဲ ရိွတယ္” ဟု ေဒၚသိန္းသိန္းက ၀က္ၿခံထဲတြင္ အိပ္ေနေသာ ၀က္တေကာင္အား လက္ညွိဳးထိုးျပၿပီး ေျပာသည္။ ဘဲၿခံထဲတြင္မူ ဘဲတေကာင္မွ် မရိွေပ။
ေဒၚသိန္းသိန္း၏ ရြာသည္ မုန္တိုင္းဒဏ္ အခံရဆံုး ေဒသ တခုျဖစ္ေသာ ဖ်ာပံုၿမိဳ႔နယ္ အတြင္းရိွ ေနာင္ေတာ္ႀကီး ေက်းရြာ ျဖစ္သည္။
ေဒၚသိန္းသိန္းသည္ အသက္ ၄၃ ႏွစ္ရိွၿပီ ျဖစ္ၿပီး ကေလးငါးေယာက္ မိခင္ျဖစ္သည္။ နာဂစ္မုန္တိုင္း မတိုက္ခတ္ခင္ အထိ ခင္ပြန္းမရိွ အိမ္ရွင္မ တဦးတည္းအဖို႔ မိသားစု ၀င္ေငြ ရွာရာတြင္ မည္သည့္အခါမွ ဤမွ်ေလာက္ မခက္ခဲခဲ့ေပ။ ယခု အခ်ိန္တြင္ ဆန္ဖိုး အလံုအေလာက္ ရဖို႔ပင္ ေမာေမာ ပန္းပန္း၊ ခက္ခက္ ခဲခဲ ရွာေနရသည္။
သူ၏ဘ၀ ေျပာင္းလဲသြားခ်ိန္မွစ၍ ေဒၚသိန္းသိန္းႏွင့္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ အႀကီးဆံုးသားသည္ ရြာတြင္ ေန႔စား သူရင္းငွား (စာရင္းငွား) အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေနရသည္။
“က်မတို႔ အရင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဘဲေမြး၊ ဝက္ေမြးတာကုိပဲ ျပန္လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အကူအညီ ဘာမွမရိွေတာ့ ဘယ္လို လုပ္ႏိုင္မွာလဲ” ဟု သူက ေျပာသည္။
ရြာသူ ရြာသားမ်ားသည္ ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းမ်ား ျပန္လည္ ထူေထာင္ရန္ အကူအညီ တစံုတရာ မရရိွေသးဟု ေဒၚသိန္းသိန္းက ေျပာသည္။
ဆိုင္ကလုန္းဒဏ္ ခံခဲ့ရေသာ ရန္ကုန္တိုင္းႏွင့္ ဧရာ၀တီတိုင္း အတြင္းရိွ ၿမိဳ႔နယ္မ်ားတြင္လည္း ေဒၚသိန္းသိန္း ကဲ့သို႔ပင္ ၎တို႔၏ အသက္ ေမြး၀မ္းေၾကာင္း လုပ္ငန္းမ်ားကို ျပန္လည္ ထူေထာင္ႏိုင္ျခင္း မရိွေသာ အေသးစား လုပ္ငန္းရွင္ လယ္သမား ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာ ရိွေနေသးသည္။
ေက်းရြာငယ္မ်ား၌ ေနထိုင္ၾကေသာ အိမ္ေထာင္စုမ်ားအတြက္မူ အိမ္ေနာက္ေဖး တႏိုင္တႏုိင္ ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းသည္ အဓိက ၀င္ေငြရေသာ အခန္းက႑တခု ျဖစ္သည္။
ၾကက္၊ ဘဲ ေမြးျမဴျခင္းမွရသည့္ ဥ ႏွင့္ အသားက လူတုိ႔အတြက္ အာဟာရကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္သကဲ့သို႔ အပို ၀င္ေငြလည္း ရေစသည္။ ၀က္မ်ားကို ၀င္ေငြအတြက္ ေမြးျမဴၾကသကဲ့သို႔ မဂၤလာေဆာင္ ႏွင့္ ပြဲေတာ္မ်ား ကဲ့သို႔ေသာ အထူးတလည္ အခါသမယမ်ား အတြက္လည္း ေမြးျမဴၾကသည္။ ၀က္မ်ားကို ေနအိမ္ဝင္းအတြင္း ေမြးျမဴႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေမြးျမဴေရးၿခံ မရိွေသာ သူမ်ားအတြက္ အေရးပါသည့္ သတၱဝါျဖစ္သည္။
ကၽြဲႏွင့္ ႏြားသည္ ေမြးျမဴရန္ အတြက္ ေျမေနရာ ပိုမုိ လိုအပ္ၿပီး၊ ထြန္ယက္ျခင္း ႏွင့္ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရး အတြက္ အေရးႀကီးသည့္ လယ္ယာသံုး တိရစၦာန္မ်ား ျဖစ္သည္။
နာဂစ္ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ျပည္သူေပါင္း ၁၄၀ ၀၀၀ နီးပါး အေသအေပ်ာက္ရိွၿပီး လူေပါင္း ၂ သန္းေက်ာ္ ဘ၀ ပ်က္ခဲ့ရသည္။
ဆိုင္ကလုန္း တိုက္ခိုက္ၿပီးေနာက္ ၾကက္၊ ဘဲ၊ ကၽြဲ၊ ႏြား၊ ၀က္ အိမ္ေမြး တိရစၦာန္ မ်ားစြာသည္ ဆိုင္ကလုန္းသင့္ ျပည္သူ မ်ားႏွင့္ အတူ ေသေၾကခဲ့ရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘ၀ကို ျပန္လည္ ထူေထာင္ရန္ ႀကိဳးစား ေနဆဲ ျဖစ္ေသာ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူ ေဒသခံမ်ားအတြက္ ကာလရွည္ၾကာစြာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံရေသာ အဓိက လုပ္ငန္း ဆံုးရံႈးရေလသည္။
ကမၻာ့ ကုလသမဂၢ စားနပ္ရိကၡာႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးအဖြဲ႔ (FAO)၏ အဆိုအရ ဘဲ ေကာင္ေရ ၅၂၅ ၀၀၀ (စုစုေပါင္း ေကာင္ေရ၏ ၅၂ ရာခုိင္ႏႈန္း)၊ ၾကက္ေကာင္ေရ ၁. ၅ သန္း (၄၅ ရာခုိင္ႏႈန္း)၊ ၀က္ေကာင္ေရ ၆၈ ၀၀၀ (၂၈ ရာခုိင္ႏႈန္း)၊ ဆိတ္ေကာင္ေရ ၇၅၀၀ (၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္း) ႏွင့္ လယ္ယာသံုး ကၽြဲႏြား ေကာင္ေရ ၂၂၇ ၀၀၀ (ကၽြဲ ၅၁ ရာခုိင္ႏႈန္း ႏွင့္ ႏြား ၂၃ ရာခိုင္ႏႈန္း)သည္ ဆိုင္ကလုန္းေၾကာင့္ ေသေၾကခဲ့ရသည္။
ဆံုးရံႈးသြားခဲ့ေသာ တိရိစၦာန္မ်ားကို ျပန္လည္ အစားထိုးေပးရန္အတြက္ စစ္အစိုးရ၊ ကုလ သမဂၢ ေအဂ်င္စီမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ရန္ကုန္တိုင္းႏွင့္ ဧရာ၀တီတိုင္း အတြင္းရိွ ၿမိဳ႕နယ္ အမ်ား အျပားမွ အေသးစား လုပ္ငန္းရွင္ လယ္သမားမ်ားသို႔ ၾကက္၊ ဘဲ ႏွင့္ ကၽြဲ၊ ႏြား တိရိစၦာန္မ်ား လွဴဒါန္းခဲ့သည္။
“အကူအညီ ျဖန္႔ေ၀ေပးတဲ့ ေနရာမွ က်ေနာ္တို႔ ပစ္မွတ္ထားတာကေတာ့ အသက္ ေမြး၀မ္းေၾကာင္း လုပ္ငန္းကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္လည္ ထူေထာင္ႏုိင္ျခင္း မရိွတဲ့ ဆင္းရဲသားေတြ၊ ေျမယာမဲ့ေတြ၊ အမ်ဳိးသမီး ဦးေဆာင္တ့ဲ မိသားစုေတြ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု FAO အရာရိွတဦးက ဆိုခဲ့သည္။
အေသးစား အိမ္ေမြး တိရစၱာန္ လုပ္ငန္းရွင္ လယ္သမားမ်ားကို ကူညီျခင္းသည္ လူသားခ်င္း ဆိုင္ရာ ကူညီ ေထာက္ပံ့မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ ေအဂ်င္စီမ်ားအတြက္ ခ်က္ခ်င္း လက္ငင္း အေရးတႀကီး လုပ္ေဆာင္ရမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားအနက္ တခု ျဖစ္သည္၊ ဤလုပ္ငန္းက အိမ္ေနာက္ေဖး ေစ်းဆိုင္တည္ျခင္းကို မွီခိုေနရသူ လယ္သမားမ်ားအတြက္ မရိွ မျဖစ္ ၀င္ေငြရ လုပ္ငန္းတခု ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ထိုအရာရိွက ေျပာသည္။ အကူအညီမ်ား ေပးေနေသာ္လည္း ဆံုးရံႈးသြား သည့္ တိရစၦာန္မ်ား၏ ေနရာတြင္ ရာခုိင္ႏႈန္း အနည္းငယ္ ကိုသာ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ေသးသည္ ဟု FAO အရာရိွက ဆိုသည္။
၀က္ေကာင္ေရ ၁၂ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ကၽြဲ ႏွင့္ ႏြား ေကာင္ေရ ၃ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ၾကက္ေကာင္ေရ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ဘဲေကာင္ေရ ၂၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိသာ အစားထိုးေပးႏိုင္သည္ဟု FAO ကိန္းဂဏန္းမ်ားအရ သိရသည္။
“ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမႈကို အျပည့္အ၀ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ဖို႔ အတြက္ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံတကာ အကူ အညီေတြ ပိုၿပီး လိုေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအထိေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဘ႑ာေငြ အနည္းအက်ဥ္းပဲ ရပါေသးတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။
 ဘဲေက်ာင္းေနေသာ ဖ်ာပံုၿမိဳ႔နယ္၊ ေနာင္ေတာ္ႀကီး ေက်းရြာမွ ရြာသားမ်ား။ အေသးစား ၾကက္ ဘဲ ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းမွ ရသည့္ေငြသည္ ရြာသားမ်ားအတြက္ ရွင္သန္ေနထိုင္ေလာက္ရံု ၀င္ေငြသာ ျဖစ္သည္ (ဓာတ္ပံု-မင္းခက္ေမာင္/ ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း) |
“အိမ္နီးခ်င္းဆီကေန အေႂကြးနဲ႔ ၀ယ္ထားတဲ့ ဒီ၀က္ကေလးပဲ ရိွတယ္” ဟု ေဒၚသိန္းသိန္းက ၀က္ၿခံထဲတြင္ အိပ္ေနေသာ ၀က္တေကာင္အား လက္ညွိဳးထိုးျပၿပီး ေျပာသည္။ ဘဲၿခံထဲတြင္မူ ဘဲတေကာင္မွ် မရိွေပ။
ေဒၚသိန္းသိန္း၏ ရြာသည္ မုန္တိုင္းဒဏ္ အခံရဆံုး ေဒသ တခုျဖစ္ေသာ ဖ်ာပံုၿမိဳ႔နယ္ အတြင္းရိွ ေနာင္ေတာ္ႀကီး ေက်းရြာ ျဖစ္သည္။
ေဒၚသိန္းသိန္းသည္ အသက္ ၄၃ ႏွစ္ရိွၿပီ ျဖစ္ၿပီး ကေလးငါးေယာက္ မိခင္ျဖစ္သည္။ နာဂစ္မုန္တိုင္း မတိုက္ခတ္ခင္ အထိ ခင္ပြန္းမရိွ အိမ္ရွင္မ တဦးတည္းအဖို႔ မိသားစု ၀င္ေငြ ရွာရာတြင္ မည္သည့္အခါမွ ဤမွ်ေလာက္ မခက္ခဲခဲ့ေပ။ ယခု အခ်ိန္တြင္ ဆန္ဖိုး အလံုအေလာက္ ရဖို႔ပင္ ေမာေမာ ပန္းပန္း၊ ခက္ခက္ ခဲခဲ ရွာေနရသည္။
သူ၏ဘ၀ ေျပာင္းလဲသြားခ်ိန္မွစ၍ ေဒၚသိန္းသိန္းႏွင့္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ အႀကီးဆံုးသားသည္ ရြာတြင္ ေန႔စား သူရင္းငွား (စာရင္းငွား) အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေနရသည္။
“က်မတို႔ အရင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဘဲေမြး၊ ဝက္ေမြးတာကုိပဲ ျပန္လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အကူအညီ ဘာမွမရိွေတာ့ ဘယ္လို လုပ္ႏိုင္မွာလဲ” ဟု သူက ေျပာသည္။
ဆိုင္ကလုန္းဒဏ္ ခံခဲ့ရေသာ ရန္ကုန္တိုင္းႏွင့္ ဧရာ၀တီတိုင္း အတြင္းရိွ ၿမိဳ႔နယ္မ်ားတြင္လည္း ေဒၚသိန္းသိန္း ကဲ့သို႔ပင္ ၎တို႔၏ အသက္ ေမြး၀မ္းေၾကာင္း လုပ္ငန္းမ်ားကို ျပန္လည္ ထူေထာင္ႏိုင္ျခင္း မရိွေသာ အေသးစား လုပ္ငန္းရွင္ လယ္သမား ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာ ရိွေနေသးသည္။
ေက်းရြာငယ္မ်ား၌ ေနထိုင္ၾကေသာ အိမ္ေထာင္စုမ်ားအတြက္မူ အိမ္ေနာက္ေဖး တႏိုင္တႏုိင္ ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းသည္ အဓိက ၀င္ေငြရေသာ အခန္းက႑တခု ျဖစ္သည္။
ၾကက္၊ ဘဲ ေမြးျမဴျခင္းမွရသည့္ ဥ ႏွင့္ အသားက လူတုိ႔အတြက္ အာဟာရကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္သကဲ့သို႔ အပို ၀င္ေငြလည္း ရေစသည္။ ၀က္မ်ားကို ၀င္ေငြအတြက္ ေမြးျမဴၾကသကဲ့သို႔ မဂၤလာေဆာင္ ႏွင့္ ပြဲေတာ္မ်ား ကဲ့သို႔ေသာ အထူးတလည္ အခါသမယမ်ား အတြက္လည္း ေမြးျမဴၾကသည္။ ၀က္မ်ားကို ေနအိမ္ဝင္းအတြင္း ေမြးျမဴႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေမြးျမဴေရးၿခံ မရိွေသာ သူမ်ားအတြက္ အေရးပါသည့္ သတၱဝါျဖစ္သည္။
ကၽြဲႏွင့္ ႏြားသည္ ေမြးျမဴရန္ အတြက္ ေျမေနရာ ပိုမုိ လိုအပ္ၿပီး၊ ထြန္ယက္ျခင္း ႏွင့္ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရး အတြက္ အေရးႀကီးသည့္ လယ္ယာသံုး တိရစၦာန္မ်ား ျဖစ္သည္။
နာဂစ္ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ျပည္သူေပါင္း ၁၄၀ ၀၀၀ နီးပါး အေသအေပ်ာက္ရိွၿပီး လူေပါင္း ၂ သန္းေက်ာ္ ဘ၀ ပ်က္ခဲ့ရသည္။
ဆိုင္ကလုန္း တိုက္ခိုက္ၿပီးေနာက္ ၾကက္၊ ဘဲ၊ ကၽြဲ၊ ႏြား၊ ၀က္ အိမ္ေမြး တိရစၦာန္ မ်ားစြာသည္ ဆိုင္ကလုန္းသင့္ ျပည္သူ မ်ားႏွင့္ အတူ ေသေၾကခဲ့ရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘ၀ကို ျပန္လည္ ထူေထာင္ရန္ ႀကိဳးစား ေနဆဲ ျဖစ္ေသာ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူ ေဒသခံမ်ားအတြက္ ကာလရွည္ၾကာစြာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံရေသာ အဓိက လုပ္ငန္း ဆံုးရံႈးရေလသည္။
ကမၻာ့ ကုလသမဂၢ စားနပ္ရိကၡာႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးအဖြဲ႔ (FAO)၏ အဆိုအရ ဘဲ ေကာင္ေရ ၅၂၅ ၀၀၀ (စုစုေပါင္း ေကာင္ေရ၏ ၅၂ ရာခုိင္ႏႈန္း)၊ ၾကက္ေကာင္ေရ ၁. ၅ သန္း (၄၅ ရာခုိင္ႏႈန္း)၊ ၀က္ေကာင္ေရ ၆၈ ၀၀၀ (၂၈ ရာခုိင္ႏႈန္း)၊ ဆိတ္ေကာင္ေရ ၇၅၀၀ (၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္း) ႏွင့္ လယ္ယာသံုး ကၽြဲႏြား ေကာင္ေရ ၂၂၇ ၀၀၀ (ကၽြဲ ၅၁ ရာခုိင္ႏႈန္း ႏွင့္ ႏြား ၂၃ ရာခိုင္ႏႈန္း)သည္ ဆိုင္ကလုန္းေၾကာင့္ ေသေၾကခဲ့ရသည္။
ဆံုးရံႈးသြားခဲ့ေသာ တိရိစၦာန္မ်ားကို ျပန္လည္ အစားထိုးေပးရန္အတြက္ စစ္အစိုးရ၊ ကုလ သမဂၢ ေအဂ်င္စီမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ရန္ကုန္တိုင္းႏွင့္ ဧရာ၀တီတိုင္း အတြင္းရိွ ၿမိဳ႕နယ္ အမ်ား အျပားမွ အေသးစား လုပ္ငန္းရွင္ လယ္သမားမ်ားသို႔ ၾကက္၊ ဘဲ ႏွင့္ ကၽြဲ၊ ႏြား တိရိစၦာန္မ်ား လွဴဒါန္းခဲ့သည္။
“အကူအညီ ျဖန္႔ေ၀ေပးတဲ့ ေနရာမွ က်ေနာ္တို႔ ပစ္မွတ္ထားတာကေတာ့ အသက္ ေမြး၀မ္းေၾကာင္း လုပ္ငန္းကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္လည္ ထူေထာင္ႏုိင္ျခင္း မရိွတဲ့ ဆင္းရဲသားေတြ၊ ေျမယာမဲ့ေတြ၊ အမ်ဳိးသမီး ဦးေဆာင္တ့ဲ မိသားစုေတြ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု FAO အရာရိွတဦးက ဆိုခဲ့သည္။
အေသးစား အိမ္ေမြး တိရစၱာန္ လုပ္ငန္းရွင္ လယ္သမားမ်ားကို ကူညီျခင္းသည္ လူသားခ်င္း ဆိုင္ရာ ကူညီ ေထာက္ပံ့မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ ေအဂ်င္စီမ်ားအတြက္ ခ်က္ခ်င္း လက္ငင္း အေရးတႀကီး လုပ္ေဆာင္ရမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားအနက္ တခု ျဖစ္သည္၊ ဤလုပ္ငန္းက အိမ္ေနာက္ေဖး ေစ်းဆိုင္တည္ျခင္းကို မွီခိုေနရသူ လယ္သမားမ်ားအတြက္ မရိွ မျဖစ္ ၀င္ေငြရ လုပ္ငန္းတခု ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ထိုအရာရိွက ေျပာသည္။ အကူအညီမ်ား ေပးေနေသာ္လည္း ဆံုးရံႈးသြား သည့္ တိရစၦာန္မ်ား၏ ေနရာတြင္ ရာခုိင္ႏႈန္း အနည္းငယ္ ကိုသာ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ေသးသည္ ဟု FAO အရာရိွက ဆိုသည္။
၀က္ေကာင္ေရ ၁၂ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ကၽြဲ ႏွင့္ ႏြား ေကာင္ေရ ၃ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ၾကက္ေကာင္ေရ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ဘဲေကာင္ေရ ၂၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိသာ အစားထိုးေပးႏိုင္သည္ဟု FAO ကိန္းဂဏန္းမ်ားအရ သိရသည္။
“ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမႈကို အျပည့္အ၀ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ဖို႔ အတြက္ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံတကာ အကူ အညီေတြ ပိုၿပီး လိုေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအထိေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဘ႑ာေငြ အနည္းအက်ဥ္းပဲ ရပါေသးတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။
Tags
ေဆာင္းပါး